© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Παρασκευή 17 Αυγούστου 2007

Με την ευκαιρία του Δεκαπενταύγουστου

Δεκαπενταύγουστος και, εκτός από τις λατρευτικές-λειτουργικές συνάξεις αυτών των ημερών, ο νους μας πηγαίνει στην υπέροχη ομότιτλη ταινία του Κωνσταντίνου Γιάνναρη, ο οποίος έχει καταγράψει τις σκέψεις του ως εξής για το δημιούργημά του:
Ο 'Δεκαπενταύγουστος' είναι μια μαγική ταινία δρόμου μέσα στο θερμό καλοκαιρινό τοπίο της Ελλάδας.
Ο κόσμος φεύγει για τις τελευταίες διακοπές.
Μια απόδραση.
Μαζική.
Γιορτάζοντας την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Καιρός για τάματα.
Καιρός θαυμάτων και αναγέννησης.
Και η στιγμή που οι διαρρήκτες κάνουν θραύση.
Άδεια διαμερίσματα και σπίτια λεηλατούνται.
Αυτό το Σαββατοκύριακο εκατοντάδες αφήνουν βαρύ φόρο αίματος στους δρόμους. Βαρύς ο φόρος.
Δεκαπενταύγουστος. Τελειώνει το καλοκαίρι. Καλό χειμώνα πια. Κρυπτοσκάει μύτη η θανάσιμη ρουτίνα του χειμώνα. Για μια ακόμη φορά προσπαθείς να αλλάξεις τη ζωή σου. Φέτος το καλοκαίρι θα γυρίσεις αλλιώς.
Οι χαρακτήρες της ταινίας, οι ένοικοι μιας τριώροφης πολυκατοικίας στο κέντρο της Αθήνας, μας μιλάνε για την αγάπη. Για την έλλειψη αγάπης. Εκεί που η αγάπη καταρρέει. Μας λένε για την ανάγκη που νιώθουν να αρχίσουν πάλι από το μηδέν. Από την αρχή. Για θαύματα που προσεύχονται να γίνουν. Μας μιλάνε για καθημερινά πράγματα και πόθους καθημερινούς. Και μέσα από τα μάτια του νεαρού διαρρήκτη... μαθαίνουμε επίσης την πιο σκοτεινή πλευρά. Τις άλλες επιθυμίες. Τις αντιφατικές. Παραβιάζει τα μυστικά τους και μια αλλαγή συντελείται στη ζωή εκείνων και στη δική του. Και στην αποπνικτική ζέστη του καλοκαιριού, τα όνειρα και οι επιθυμίες τους γίνονται πραγματικότητα.
Το χαρακτηριστικό τραγούδι της ταινίας ερμηνεύει εξαιρετικά η Γλυκερία.

2 σχόλια:

kiki είπε...

Όταν είχα δει το τρέιλερ της ταινίας, θυμάμαι ότι μου έβγαζε συναισθήματα πίκρας και στενοχώριας και έτσι δεν την είδα τελικά...

P. Kapodistrias είπε...

Είναι μια από τις πιο απρόβλεπτες ταινίες του σύγχρονου ελληνικού Κινηματογράφου, ο οποίος δεν μπορεί να παινευτεί για υψηλές πτήσεις. Η συγκεκριμένη ξεχωρίζει. Αξίζει να την δεις!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails