«Ο Πόρος έχει κάτι από τη Βενετία: Κανάλι, επικοινωνία ανάμεσα στα σπίτια με βάρκες, χλιδή, νωχέλεια, αισθησιακός πειρασμός, τόπος για διακεκριμένους διεθνείς ερωμένους...» (Γ. Σεφέρης)
Φθάνοντας με το πλοίο στον Πόρο. Χάρμα οφθαλμών! Αποκάλυψη μιας έκτακτης ωραιότητας! Αχ, Ελλάδα, κατακα(η)μένη!
Μόνοι στο ταβερνάκι του λιμανιού με θέα την Ομορφιά! Όλοι οι τουρίστες φύγανε. Οι διακοπές (και λόγω εκλογών) τελειώσανε. Τα κεφάλια μέσα.
Εδώ, όλο ανεβαίνεις, μόνο ανεβαίνεις. Να, και οι σκάλες προς το Ρολόι. Να ζεις εδώ και τίποτε άλλο! Με αντίκρυ σου τη θάλασσα και τα γλαροπούλια!
Εκτός από τις έξοχες μυρωδιές και τις πολλές μπουκαμβίλιες, έχει και ο Πόρος τον Γερμανό του!
Για δες, τι εκπληκτικά πράγματα. Είχε δίκιο ο Σεφέρης! Βρισκόμαστε ήδη στο πλεούμενο ταξί, αλά Βενέτσια, αναμένοντας την αναχώρηση για την απέναντι όχθη, τον Γαλατά. Μια γλάστρα με βασιλικό μάς υποδέχεται!
Χαιρετάμε τον Πόρο από τη βάρκα-ταξί. Αναθυμάμαι, ότι ο Πλάτωνας είχε ορίσει τον Έρωτα ως γιο του Πόρου και της Πενίας. Σκέπτομαι, ότι, έχοντας βιώσει τον Πόρο, επιστρέφουμε στην Πενία!...
4 σχόλια:
Πόρος= το πέρασμα = το Πάσχα.
Ά-πορος= αυτός που δεν έχει πέρασμα, τρόπο για να περάσει, Πένης, Πενία.
Πτωχός και πένης(άπορος) εγώ ειμί και γυρεύω το πέρασμα Σου το Πασχάλιο.
Φαντάζομαι πώς για αυτό παντρεφτήκανε ο Πόρος και η Πενία!Για να μπορούμε όλοι να περάσουμε!
Μόνο που ο Πόρος, το Πέρασμα, είναι μια στιγμιαία κατάσταση, ενώ η Πενία διαρκέστατη.
Το ποθούμενο της φύσης μας είναι ο ΠαΤέρας Πόρος, η δε Μητέρα Πενία μάς κρατά στην ποδιά της ά-πορους, δήθεν παρηγορητικά, χαιρέκακα ωστόσο...
Αγαπητέ Γεώργιε, εύχομαι να βιώνεις αδιάπτωτο Πόρο, δηλαδή να βρίσκεσαι (και όλοι μας) πάντοτε πάνω στην "κόψη του σπαθιού την τρομερή", διότι μόλις την υπερβείς, αποξαρχής η Πενία σε υποδέχεται κακή Μητριά.
Θέλω να πάω στον Πόρο! :-)
Τίποτα ευκολότερο! Συνιστώ ανεπιφύλακτα το ταξίδι αυτό! Οι δε δυνατότητες φωτογράφισης μοναδικές!!!
Δημοσίευση σχολίου