Ανάθημα
Τι να τα κάμεις φίλε μου τα μάτια;
Θρηνούσες οι φωνές
θα σού ανταμείψουν τη συνήθεια.
[Το ποίημα Ανάθημα προέρχεται από την ποιητική συλλογή του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, Όταν ο Σπηλαιοκτήτης έρθει, εκδ. Αίολος, Αθήνα 1995, σ. 14, με προμετωπίδα της ζωγράφου Μαρίας Ρουσέα.]
17 σχόλια:
Δεν είναι πλέον μακριά, ιδίως με την ταχύτητα που περνά ο καιρός...Δεν ξέρω αν είναι η ομορφότερη εποχή (άκρως υποκειμενικό αυτό), είναι όμως η πλέον πολύχρωμη, υποσκελίζοντας το φθινόπωρο, όχι μόνο στα χρώματα, αλλά και στην αισιόδοξη διάθεση που προκαλεί (τουλάχιστον σε μένα)...
Τι να τα κάμεις φίλε μου τα μάτια, αν δεν μπορείς να δεις την ομορφιά που σου'γινε συνήθεια? Τι να τα κάμεις τ'αυτία, αν δεν μπορείς να ακούσεις τους παλμούς της ζωής κάθε στιγμή στο πέρασμα σου? Θρηνούσα η ζωή θα σε τιμωρήσει με το φευγιό της και θα σ'αφήσει ένα θάνατο τυφλό και κουφό.
Υπέροχες οι φωτογραφίες σου.
Θα σου εκμυστηρευτώ, ότι πολλές φορές λειτουργούν ως ξυπνητήρι.
Να είσαι πάντα καλά.
Καλό ξημέρωμα
εφόσον σε συγκινεί η Άνοιξη ο σπόρος της βρίσκεται στην ψυχή σου!
Και στην βαρυχειμωνιά κρατάς το κοχύλι που ψιθυρίζει το μυστικό του καλοκαιριού!
Ποιητική συλλογή... Δεν το ήξερα, το είχα υποψιασθεί όμως...
(Θα φροντίσω να μήν χάσω αυτήν την εκπομπή στον ΣΚΑΙ)
@ ΝΜ,
όλες οι εποχές έχουν τα μυστήρια και τις ομορφιές τους ή μάλλον τη μυστηριώδη ομορφιά τους.
Αρκεί να έχουμε την δυνατότητα να προσλάβουμε τα κάλλη της καθεμιάς.
Να είσαι καλά και με το καλό την Άνοιξη!
Νεφέλη ευχαριστώ!
Μακάρι πάντα οι εναποτυπώσεις από τη φύση να λειτουργούν εξεγερτικά, ώστε να οδηγούμαστε προς αυτήν, απ' όπου θ' αντλούμε ζωοποιές μυρωδιές!
@ Ηλιογράφε,
Όλες οι εποχέ με συγκινούν. Ο χειμώνας περισσότερο, διότι έχει ανατροπές. Το καλοκαίρι λιγότερο, διότι μού κουράζει τον νου με τη χαύνωση που προκαλεί.
Άνοιξη και φθινόπωρο μπορώ και δημιουργώ.
Κωνσταντίνε,
αν είχα την διεύθυνσή σου, θα σού χάριζα μια.
Γερός και δυνατός πάντοτε εύχομαι!
πάτερ μου ευλόγησον!
Ατενίζοντας τις όμορφες εικόνες των ανθισμένων αγγελιοφόρων της άνοιξης, προσεύχομαι ολοψύχως, με τον ίδιο τρόπο να ανθίσει πάλι και το δένδρον της Ελλαδικής μας Εκκλησίας υπό τις ευλογίες του νέου Αρχιεπισκόπου.
@ Τάσο αγαπητέ,
μού άρεσε ο συνειρμός-συνδυασμός που κάνεις! Η δε φράση σου "... να ανθίσει πάλι το δένδρον της Ελλαδικής μας Εκκλησίας...", τα λέει όλα ξεκάθαρα.
Αχ, αυτή η Ιστορία πόσα έχει κάποτε να μαρτυρήσει, καθώς ήδη κατακάθεται ο κουρνιαχτός των επικήδειων μεγαλοστομιών.
Προσευχόμαστε πράγματι για τον νέο Αρχιεπίσκοπο, να πετύχει. Είναι ανάγκη επιτακτική πλέον. Η πραότητα και η δεδηλωμένη καλοσύνη του προκαταγγέλλει πράγματα. Ας κρατάμε βέβαια και μια πισινή, διότι "αρχή άνδρα δείκνυσι". Ίδωμεν!!!
Ελπίζω να είδες και το μικρό αφιέρωμα που τού έκαμα στο άλλο μας Ιστολόγιο, το "νυχθημερόν", εδώ.
πάτερ μου!
ευχαριστώ για την παραπομπή στο "νυχθημερόν". Ήδη άφησα δυο πενιχρές σκέψεις μου εκεί.
Προσεύχεσθε υπέρ ημών των αμαρτωλών.
Ena vgei arxiepiskopos Ellados ekeinos o pater Dimitriados pou ekane "to arxontariki" stin ert. Den kserete ti sas ginetai stin Ellada nomizw. Ekeinos itan o kaliteros.
Tespa...milwntas gia matia...
ta\ exoume dialisei toses wres internet....ti na doume pia, exoume sinithisei se fotografies tis fisis se blogs,...tis pragmatikes eikones ksekinisame na tis apostrefomaste..
kalinixta
Εξαίρετες φωτογραφίες.
@ Δοκησίσοφη,
νάσαι καλά με τ' ανατρεπτικά σου!!! Έτσι τουλάχιστον διασώζεις εικόνες, εικόνες και άλλες εικόνες!
Εικονολάτρισσά μου εσύ!
Τάμαθες τα νέα; Habepus Πατέρα!
@ Μπάμπη,
ευχαριστώ πολύ!!! Καλές θεάσεις να έχουμε!!!
το μικρο χαμομηλακι
το διαφορετικο κελ_αδισμα των πουλιων
οι μυρωδιες του χορταριου
το εντονο γαλαζιο τουρανου
και οι αυτο που ειδαν τα ματια σου πατ.παναγιωτη προαναγγελουν την Ανοιξη.
να εισαι παντα καλα.
@ Αλίκη,
μακάρι ανά πάσα στιγμή να αισθανόμαστε ανοιξιάτικα. Τότε ουδόλως θα μελαγχολούσαμε, αποβλέποντας πάντα στην ανά-ταση ή, πιο σωστά, στην ανά-σταση!
Δημοσίευση σχολίου