Όχι, δε θ' αναφερθούμε στο γνωστότερο νυχτερινό επάγγελμα πεζοδρομίου, αν και αυτό λειτουργείται επιτυχώς και κατά κόρον και στη Νότιο Αφρική, μάλιστα δε με πολλά θύματα, λόγω της αυξημένης εγκληματικότητας, που ανθεί παγκοσμίως κυρίως τα βράδια. Πόσο μάλλον εδώ στο Γιοχάνεσμπουργκ, όπου το "ζην επικινδύνως" αποτελεί κοινό τόπο νύχτα-μέρα.
Αποτυπώνουμε κάποιες άλλες περιπτώσεις επαγγελμάτων που αναπτύσσονται κάθε μέρα στο πεζοδρόμιο, όπου κυκλοφορεί και η ίδια η ζωή των Έγχρωμων Νοτιοαφρικάνων. Διότι, οι Λευκοί βρίσκονται κλεισμένοι στα κλουβιά τους.
Μια μητέρα με τον ανάπηρο (ας τον πούμε έτσι) γιο της εκλιπαρούν τους περαστικούς αυτοκινητιστές για κάποιες ψευτοδεκάρες. Συνήθως ουδείς εμπιστεύεται ν' ανοίξει το τζάμι του, διότι δεν ξέρει από πού θα τού έρθει το μπαμ...
Ένα πολύ ενδιαφέρον υπαίθριο κουρείο. "Κόντρα ξούρα" στο πι και φι!!! Για την επαλήθευση της πράξεως υπάρχει και καθρεφτάκι!
Όλα στη σχάρα! Οι περαστικοί μπορούν να προμηθευτούν εν τη παρόδω τους τη μεσημεριανή τους μπριζόλα ή κάτι τέτοιο. Μάλλον επιτόπου θα το φάνε, διότι ταπεράκια ή αλουμινόχαρτο δεν αντιλήφτηκα στα πέριξ. Για καθαριότητα... Χμ, αμφιβάλλω...
Υποδηματοποιείον "Το καλό πατούμενο" ! Όλα εξελίσσονται κάτω απ' την κιτρινόλευκη τέντα: Το βγάζεις, το ράβεις, το φοράς και όπου φύγεις...
Η κυρία με το καρότσι και τα λοιπά συμπράγκαλα τι, άραγε, να πουλάει; Απλώς: Βρασμένα αυγά. Την σταματούν οι περαστικοί ή εκείνη τούς προσεγγίζει, αγοράζουν το αυγούλι τους, βάζουν το απαραίτητο αλατοπίπερο και το κάνουν αμέσως μια χαψιά!
Ο καλύτερος είναι αυτός! Ένας από τους εργαζόμενους στους αχανείς κήπους του Πανεπιστημίου του Γιοχάνεσμπουργκ. Μόνο που, λόγω της "μεγάλης" του κούρασης, ξαποσταίνει αμέριμνος και ανενόχλητος στην ισκιάδα των δέντρων. Αμ, δε!!!... Ένα παιδάκι των φαναριών επί το έργον, αλλά λιγάκι αποσταμένο, το καημένο... Αποτελεί μια πολύ γνώριμη εικόνα και στα ελληνικά φανάρια στις μέρες μας.
29 σχόλια:
Ανεξάντλητο το υλικό από το εκπληκτικό οδοιπορικό σας στη Νότια Αφρική. Οι συγκλονιστικές αυτές εικόνες, πάντως, αποτελούν στοιχείο και της ελληνικής καθημερινότητας πλέον...
Κι όσο κι αν θα ακουστεί παράδοξο, ναι, στο Μοναστηράκι της Αθήνας (και μάλιστα δίπλα στην αυλή της εκκλησίας μας) υπάρχει καθημερινά υπαίθριο κουρείο μέχρι και σήμερα...
Κάτι τέτοια είναι που πρέπει να έχεις δεί γιά να καταλάβεις πώς ζεί μία χώρα στην πραγματικότητα.
Ε, άν τα φωτογραφίσεις κιόλας γιά να τα δούνε κι άλλοι, μεταφέρεις εικόνες και όχι καρτ ποστάλ όπως γίνεται συνήθως...
@ Προς Σταυροδρόμι:
Ναι, υπάρχει πολύ ακόμη υλικό, το οποίο -όπως διαπιστώνεις- ταξινομώ ρεπορταζιακά, κατά θέμα, ώστε να έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον.
Δεν ήξερα, ότι λειτουργεί υπαίθριο κουρείο στο Μοναστηράκι. Καλή πληροφορία! Ευχαριστώ!
@ Κωνσταντίνε,
έτσι σκέφτηκα κι εγώ. Εάν αποτύπωνα μόνον τα ειδυλλιακά τοπία και μιαν ανέμελη ζωή, αυτήν του τουρίστα την πλασματική, τότε το ταξίδι θα μετατρεπόταν σε ατραξιόν. Επιδίωξα απλώς την Ουσία!!!
Καλημέρα και δύναμη!
Δεν ξέρω, με ενοχλεί πολύ η εικόνα.
Ισως γιατί γνωρίζω απο πρώτο χέρι τι πάει να πεί "αίσθηση της βίας" στη γειτονιά.Αντιπάθησα πολύ τις πιό ήπιες όμοιες εικόνες στο Παρίσι. Εδώ (στο Μοναστηράκι)μου φαίνονται σαν μια βαρβαρότητα και ενοχλούμαι πολύ όταν τις μασκαρεύουν σαν "πολυπολιτισμικότητα". Και είναι μόνον η αρχή.
Οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους...
@ Γεώργιε Χοιροβοσκέ,
είναι πράγματι γροθιά στο στομάχι κάτι τέτοιες εικόνες... Πόσο μάλλον η πραγματικότητα που περικλείουν...
Στέκομαι στο τελευταίο που λες, περί της περίφημης και περιγόητης πολυπολιτισμικότητας: "Και είναι μόνον η αρχή".
Το προσυπογράφω και μεα τα δυο χέρια κι ας κατηγορηθούμε για "φοβικοί" ή "κινδυνολόγοι".
@ Ονειρομαγειρέματα,
.... και λένε πολλά!...
πατ.παν. δεν θα μπορουσες να εισαι τουριστας.
Περιηγητής στην Αφρική οπως εισαι και στο ταξιδι της ζωης.
@ Αλίκη, τι ωραία που τα λες!!! ΠΕΡΙΗΓΗΤΗΣ! Μού άρεσε αυτό. Ευχαριστώ!
Καλό βράδυ!
δυτικός περιηγητής, με δυτικό τρόπο σκέψης και μάτι.ΉΜΑΡΤΟΝ
Φίλε Ανώνυμε, προφανώς η προσωπική σου θέαση επί των καταγεγραμμένων σκηνών της καθημερινότητας του Γιοχάνεσμπουργκ, καταφέρνει να ξεπεράσει τη ¨δυτική¨ ματιά όλων εμάς που συμμεριζόμαστε απόλυτα τον εύστοχο, για το ¨δυτικό τρόπο¨ σκέψης μας, σχολιασμό που παραθέτει ο Π.Κ.
Αλήθεια όμως, η κατηγοριοποίηση απόψεων και η παράθεση ενός ¨ήμαρτον¨ ως μοναδικού συμπεράσματος απέναντι σε μια σειρά εικόνων και σκέψεων, δεν αποτελούν τα δυο κατεξοχήν ¨δυτικά¨ γνωρίσματα;
Καλή σου νύχτα και...συλληπητήρια!
@ Ανώνυμε Αγαπητέ.
Όντως δυτικός τρόπος συμπεριφοράς η ΑΝΩΝΥΜΙΑ...
Μολοντούτο, είναι αλήθεια, ότι δεν είναι εύκολο ν' αλλάξουμε τα μάτια μας, να τα ξεριζώσουμε και να βάλουμε διαφορετικά στη θέση τους.
Προσωπικά, αγωνίζομαι ν' αλλάξω τον τρόπο κοιτάγματος, τουλάχιστον.
Αν παρακολουθήσεις όλες τις αναρτήσεις περί του ταξιδιού μας στη Νότιο Αφρική εδώ, θα δεις κι εσύ αμέσως (αν έχεις μάτια), ότι ανά πάσα στιγμή "γέρνω" προς την πλευρά των Έγχρωμων εις βάρος των Λευκών, διότι κατανόησα επιτόπου και 1000%, ότι οι Λευκοί υπήρξαν και υπάρχουν εκεί κάτω μόνον ως αδικητές κι εκμεταλλευτές των ουσιαστικά ντόπιων. Βέβαια, μετά από τόσες δεκαετίες, οι δεύτερες και τρίτες γενιές των Λευκών θεωρούν την Αφρική και δική τους πατρίδα, οπότε μιλάμε πλέον για προσπάθειες "ειρηνικής συμβίωσης". Αυτά είναι τα σχιζοφρενικά της διεθνούς σκηνής... Παράβαλε Κόσοβο, Τέτοβο, νεοΜακεδόνες κλπ.
Νομίζω, λοιπόν, ότι είσαι λιγουλάκι άδικος, αν και σ' ευχαριστώ για το σχόλιο, διότι μού δόθηκε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να διευκρινίσω τη θέση και τη σχέση μου με αυτές τις καταστάσεις.
Φίλε Ανώνυμε, αν και δυτικός, είμαι υποχρεωμένος (ευχάριστα) να βλέπω τα πράγματα μες από δυο απόλυτα ξεκάθαρους φακούς: Του ορθόδοξου παπά (και μη μού θυμίσεις εδώ τα κακά των ιερέων) και του ποιητή, έστω και του χαμερπέστερου και ύστατου. Ως εκ των θέσεών μου, λοιπόν, είμαι Έγχρωμος, αγιογραφημένος ολόκορμος, ανήκω στους αδικουμένους, τους μειονοτικούς, τους μειονεκτικούς, τους κλωτσοβολημένους.
Η άποψή μου, μετά από πολλή σκέψη, έχει εκφρασθεί σε ανύποπτο χρόνο στο πρώτο ποίημα της νέας ποιητικής μου συλλογής (Ο αρχαίος Αγροφύλαξ, εκδ. Γαβριηλίδης 2007):
Μια ζωή στη μειονότητα
με σώμα
ή χωρίς.
@ jimmarg, καλή σου ημέρα!
Συμφωνώ απόλυτα με τα γραφόμενά σου.
Δυτική αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων, το ένα σκέτο "ήμαρτον"... Εάν βέβαια περνούσαμε σ' ενεργοποίηση αυτής της λέξης και στην ουσιαστικά έμπρακτη αλλαγή νοοτροπίας, τότε θα είμασταν όλοι καλύτεροι. Αλλά συνήθως, ως διεθνής κοινότητα, μένουμε στα λόγια και ουδόλως προχωράμε σ' έργα αποκατάστασης των ημαρτημένων.
Τι τα λέω, όμως;;;; Η "δύναμη" των Δυτικών εκεί ανέκαθεν στηριζόταν...
@ jimmarg, επανέρχομαι.
Μόλις βρεθούμε εκ του σύνεγγυς θα σου αποκαλύψω ποιος κρύβεται (βεβαιότητα κατά 97%) πίσω από την παραπάνω δυτικόφρονη Ανωνυμία. Διότι, όπως καλύτερα εμού γνωρίζεις, το Διαδίκτυο κρατά αποτυπώματα, οπότε πολύ εύκολα αναφαίνεται η συμπεριφορά ενίων επισκεπτών μας, οι οποίοι, παρότι μπαινοβγαίνουν εδώ νύχτα μέρα, αποφεύγουν να σχολιάσουν με πρόσωπο, προτιμώντας τη μάσκα του Ανώνυμου, πασχίζοντας να καλύψουν (αδιέξοδα ωστόσο) την απροσμέτρητη Λιγοσύνη τους!!!
Καλημέρα αγαπητέ και καλή δουλειά!
Δυστυχώς αποτελεί σύνηθες φαινόμενο, ιδιαίτερα στο χώρο του διαδικτύου, η εκτόξευση ανώνυμων κατηγοριών και υποτιμητικών κρίσεων, απο κάποιους ¨διανοητικά οκνηρούς¨ αναγνώστες. Το να αποφασίζει κάποιος να αναρτήσει ενα τέτοιο σχόλιο, στο οποίο ούτε προσωπική άποψη ή εμπεριστατωμένη διαφωνία επί του θέματος εκφράζεται αλλά ούτε και κανένα απολύτως επιχείρημα παρουσιάζεται,αποδεικνύει περίτρανα οτι ο άνθρωπος αυτός είτε υποφέρει απο το μικρόβιο της κακεντρέχειας, είτε προσπαθεί απεγνωσμένα να αποδείξει στον εαυτό του οτι διαθέτει άποψη, κατακρίνοντας ανώνυμα τις σκέψεις των άλλων. Όποια όμως απο τις δυο περιπτώσεις κι αν ισχύει, είναι κατακριτέος και αξιόμεμπτος, καλό θα ήταν λοιπόν να στρέψει την απροσμέτρητη Λιγοσύνη του, όπως ορθώς διαπίστωσες, στον εαυτό του και οχι σε ενα ιστολόγιο που εκφράζει άποψη και θέση.
Υ.Γ. Με συγχωρείς για την κατάχρηση του χώρου, αλλά τέτοιου είδους περιστατικά μου προκαλούν παράφορη δυσφορία.
Καταπληκτικό.. Αποτύπωση της καθημερινότητας..Μπράβο σου..μέσω εσένα "βλέπουμε" κ εμείς..
@ jimmarg, νάσαι καλά για την ευθικρισία και καθαρότητα της άποψης.
Για να είμαι σαφής: Δεν μ' ενόχλησε η κατάθεση μιας αντίθετης άποψης. Τουναντίον. Μες από το αντίθετο προκύπτει το Αληθές.
Μ' ενόχλησε όμως πολύ, το ότι έπρεπε να μιλήσει ο Φίλος μες από τη μάσκα του (πρόσκαιρα) Ανώνυμου, για να ισχύσει. Ίσως επειδή ψευτοζεί μέσα σ' ένα διαρκές Καρναβάλι. Ή, επειδή η κουφότητα είναι το νυν και το αεί του. Δυστυχώς...
@ Roadartist, ευχαριστώ! Προσπάθησα και προσπαθώ να δείξω αυτόν τον κόσμο, όσο πιο φωτισμένον μπορώ. Το θεωρώ χρέος ασίγαστο!
αυτές οι φωτογραφίες ρίχνουν άπλετο φως στη σκοτεινή πλευρά...........ή φέρνουν στην επιφάνεια την αλήθεια. Τέτοιες σκηνές λίγο πολύ βλέπουμε κι εδώ και όσο πάνε πολλαπλασιάζονται.....
@ Ηλιογράφε,
χαίρομαι που το λες εσύ, ο κατεξοχήν φωτογράφος! Όντως οι φωτογραφίες έχουν τις δυαντότητες να εξορύξουν την Αλήθεια, η οποία συχνά πατάσσεται και τσαλαπατιέται από άνομα συμφέροντα.
Π.Κ. μη σκας! Το έχουμε ξανασυζητήσει ότι υπάρχουν και άτομα ετερόφωτα. Αφού είναι ετερόφωτα θα γράφουν και ανώνυμα. Θέλει κότσια να λες τη γνώμη σου επώνυμα ή έστω με το nick που σε ξέρουν στο μπλογκοχώρο. Εξάλλου, μια βόλτα να κάνει κανείς στη μπλογκόσφαιρα, θα καταλάβει σύντομα ποιοι ειναι αυτού του είδους οι ανώνυμοι...Άσε που αυτά τα άτομα ξεχνάνε ότι υπάρχουν και οι ρουφιάνοι του διαδικτύου: τα στατιστικά...
"Μια ζωή στη μειονότητα
με σώμα
ή χωρίς"
οτι πιο σύντομο και περιεκτικό σε νοήματα έχω διαβάσει στην ποίησή σας... και έχω διαβάσει μπόλικη...!!!
Φαίνεται πως ακόμα και οι ολοκληρωμένες προσωπικότητες κάθε μέρα εμπλουτίζονται!!!
Αυτά βλέπω και σκέφτομαι πως καλό θα ήταν να σβήσω με μια μονοκοντυλιά τα κάθε λογής σπασμωδικά και πρωτόλεια που γράφω και ακόμη χειρότερα τολμώ να δημοσιεύω...!
Ξέφυγα...
αν μου επιτρέπετε να παραφράσω:
Μια ζωή στη μειονότητα
με ΟΝΟΜΑ
ή χωρίς.
για τον Ανώνυμο- Επώνυμο καθώς λέτε!!!
Την ΕΠΩΝΥΜΗ καλημέρα μου!
@ Ονειρομαγειρέματα, Καλημέρα!
Δεν σκάω, απλά καταγράφω νοοτροπίες απάδουσες σε μιαν ανοιχτή και ασύνορη επι-Κοινωνία. Μού άρεσε αυτό που λές περί "ετερόφωτων ατόμων"!!! Έγραψες πάλι!!!!
@ The Blue, σε καλημερίζω,
ευχαριστώντας σε για την ξεκάθαρη ματιά σου!
Ξέρεις πόσο υπολογίζω στη νεανική ματιά σου!
Χαίρε πάντα και όσο μπορείς!
Το βλέμμα ενός δυτικοευρωπαίου στην Αφρική συνήθως είναι ωφελιμιστικό και υποκριτικό. Το έχει αποδείξει και η Ιστορία. Για αυτό αντέδρασα έτσι όταν τυχαία, βρέθηκα στο blog σας. Θα έλεγα όμως βιαστικά, μιας και η εξήγησή σας με κάλυψε. Μην όμως εθελοτυφλούμε καθώς και στην Ελληνική πραγματικότητα κάτι αντίστοιχο συμβαίνει.
Πάντως τέτοια κινητοποίηση για ένα μικρό σχόλιο, ψυχογράφημα και επιθετική διάθεση από τη Ζάκυνθο, δεν το περίμενα. Ήμαρτον παπούλη.
Αφιερώνω σε εσάς και σε όλους τους συνομιλητές σας, ένα υπέροχο ποίημα που έχει γράψει ένα παιδί από την Αφρική και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006:
When I born, I'm black
When I grow up, I'm black
When I go in sun, I'm black
When I scared, I'm black
When I sick, I'm black
And when i die, I'm still black
And you white fellow
When you born, you're pink
When you grow up, yoy're white
When you go in sun, you're red
When you cold, you're blue
When you scared, you're yellow
When you sick, you're green
And when you die, you're gray
And you calling me colored?
And you calling me colored?
Φιλικά,
υπερασπιζόμενος πάντα το δικαίωμά σας να λέτε ελεύθερα τα όσα πρεσβεύετε άσχετα με το αν συμφωνώ ή διαφωνώ μαζί σας.
Υ.Γ. Όσον αφορά τα περί ανωνυμίας, απλά θέλω να σας πω ότι ήμουν περαστικός από το blog και το νησί σας και δεν υπήρχε ούτε και υπάρχει πρόθεση κακεντρέχειας εκ μέρους μου προς το άτομό σας.
@ Καλέ μου Ανώνυμε,
δεν πρόκειται περί της κατάθεσης αντίθετης γνώμης. Έχω μάθει έως έξεως ν' ακούω πλέον στον δημόσιο βίο μου πλείστες όσες αντίθετες γνώμες, τις οποίες σέβομαι, διότι αυτό κυρίως το έγχρωμο των απόψεων δημιουργεί αλληλοπεριχώρηση χαρακτήρων και προσώπων!
Εκείνο που μ' ενόχλησε (και όπως διαπιστώνεις όλους τους άλλους επισκέπτες μου) ήταν, γιατί έπρεπε να τα πεις όλ' αυτά φορώντας την ανώδυνη μάσκα του Ανώνυμου... Από τούτο ακριβώς πάσχει ανέκαθεν η εποχή μας: Τα προσωπεία, που συσκοτίζουν το Πρόσωπο. Αν άκουσες και τον νέο Αρχιεπίσκοπο, θα είδες ότι στο Πρόσωπο ενός εκάστου στοχεύει ως πνευματικός Πατέρας. Αν σε είχα στο πετραχήλι μου, αυτό ακριβώς θα σού έλεγα πατρικά ή αδελφικά: Ψάξε το Πρόσωπό σου και βγάλε τη Μάσκα.
Επειδή περί προσώπου ο λόγος, σ' εσένα στην ουσία αφιερώνεται η νεότερη περί Αφρικής ανάρτηση με Πρόσωπα (που πάντως φορούν τα Πρόσωπά τους) από το Γιοχάνεσμπουργκ.
Όντως είμαστε "δυτικοί" με την κακή σημασία της έννοιας. Όμως εκείνο που μπορούμε να μεταβάλουμε είναι η προσωπική μας διάθεση προς τους μη Δυτικούς, σεβόμενοι εκείνο που είναι. Ούτως ή άλλως, αν θέλουμε να παίξουμε με τη λέξη, "δυτικοί" είμαστε, όπερ βασιλεμένοι, ληγμένοι κ.ο.κ. Σε άλλους ανήκει η Ανατολή, εξ ης ο Ήλιος και το Φως!!!
Αν σε κούρασε η κατά καιρούς επιστροφή μου με αναρτήσεις από τη Νότιο Αφρική, την "πόρτα" την ξέρεις. Μ' ένα κλικ είσαι off! Θεωρώ πάντως υποχρέωσή μου, από αυτήν τουλάχιστον την ιδιωτική μου έπαλξη, να διαλαλήσω όσα έζησα και είδα στον πολύχρωμο εκείνον τόπο. Και έπεται συνέχεια!
Αγαπητέ μου Ανώνυμε, μην επανέλθεις ως τέτοιος. Θ' απορρίψω το σχόλιο. Θέλω ξεκάθαρες σχέσεις. Αν επιθυμείς την ιδιωτικότητά σου, μπορείς να μού στείλεις ένα μέιλ, λέγοντας υπό απόλυτη εχεμύθεια τις ει, και να συνεχίσεις να μάς σχολιάζεις (έστω και αρνητικά, το θέλουμε κι αυτό), μ' ένα κάποιο ψευδώνυμο.
Χαίρε και αγάλλου!
Αγαπητέ μου π.κ.
Η πολύ ενδιαφέρουσα "περιπέτειά" σου με τον ανώνυμο φίλο, μου δίνει αφορμή για μια γενικότερη σκέψη. Πολλοί στην Ελλάδα κολλάνε αυτόματα σε κάποιον την ταμπέλα του "δυτικού" για να τον μειώσουν και να πουν στους γύρω "αυτός δυτική ματιά έχει, τι περιμένεις"; Δεν μας λένε βέβαια ποιος είναι ο καλός ανατολικός και ποια είναι τα χαρακτηριστικά της "γνήσιας" ανατολίτικης ματιάς. Δεν έχουμε καταλάβει ότι η ανθρωπότητα αλλάζει με ραγδαίους ρυθμούς και ταμπέλες πια δε χωρούν. Πουθενά! Χαιρετισμούς από Αθήνα.
@ Παν. Ανδριόπουλε,
"είπα και ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω"! Αχ, αυτές οι διακρίσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης, πόσα μάς έχουν επιφέρει προβλήματα, σε όλους τους τομείς του κοινοτικού μας βίου!...
Αντιχαιρετισμούς από το ανοιξιάτικο (σήμερα) Τζάντε.
Δημοσίευση σχολίου