© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2008

Bloggers: Λόγος ύπαρξης, ο αλογόκριτος λόγος

Μετά από μια πολύ τιμητική προς εμάς πρόσκληση των Ανεμολογιτών του ΣΚΑΪ, ευχαρίστως συμμετέχουμε στη θεματική βραδιά για τους Bloggers, την οποία πραγματοποιούν (παράλληλα με τη ραδιοφωνική εκπομπή Ανεμολόγιο του Σκάι 100,3 του Κωνσταντίνου Λαβίθη), τη νύχτα της Κυριακής, 10 Φεβρουαρίου 2008, ώρα 1 π.μ., προς Δευτέρα.


Bloggers: Γράφω άρα e-πάρχω...

Η συνεύρεση-συζήτηση αυτή πραγματοποιείται στο πλαίσιο της ενδυνάμωσης του νέου θεσμού των ελληνικών Ιστολογίων και σε μια προσπάθεια αλληλογνωριμίας των Ελλήνων Ιστολόγων. 

Ακολουθεί το κείμενο, με το οποίο συμμετέχουμε στην εν λόγω αξιέπαινη πρωτοβουλία, με τίτλο:


 Bloggers: Λόγος ύπαρξης, ο αλογόκριτος λόγος 

Η δυνατότητα της διαδικτυακής επι-κοινωνίας παρέχει πλέον στον καθένα μας την ευκαιρία να πραγματοποιεί μες από ένα blog «μακρές περιπλανήσεις δωματίου», όπως συνηθίζω να λέω, ποιοτικές γνωριμίες, ποιητικές πτήσεις, πολιτικές παρεμβάσεις, έκφραση ενδόμυχων καημών ή λυγμών, λογοτεχνικές ή φιλοσοφικές ασκήσεις, εκθέσεις φωτογραφικών αποτυπώσεων, προτάσεις περί Τέχνης! Μ’ ένα λόγο: να έχουμε λόγο αλογόκριτο και, μέσα στο κοινωνικο-πολιτισμικό γίγνεσθαι, λόγο ύπαρξης.
Η καθημερινή ενημέρωση του Ιστολογίου με αναρτήσεις (οι οποίες επιθυμώ κατά βάση να οδηγούν σε αυτογνωσία πρώτα κι εξακτίνωση του εσωτερικού μου πολυκόσμου ύστερα), αποτελεί για μένα μια γόνιμη απόλαυση και πολύ ενδιαφέρουσα μέριμνα. Είναι σα να έχω να «κλείσω» το φύλλο της εφημερίδας μου, της οποίας οι φίλοι αναγνώστες αναμένουν πώς και πώς να δουν, τι επόμενο θα μού προκύψει, έτοιμοι να εκφράσουν κατάφαση, αντίρρηση, πρόταση.
Πόσο θα κρατήσει όλο αυτό; Ουδόλως γνοιάζομαι. Όσο κρατήσει!... Αυτό τον καιρό περνάω πολύ καλά, γνώρισα μέσα σε δέκα μήνες πολύτιμους ιντερνετικούς συνοδίτες, ανταλλάσσω σκέψεις και απόψεις με αρκετούς ενδιαφέροντες και ανοιχτούς στις προκλήσεις της Σκέψης συνομιλητές και με κύριο κριτήριο την «διαύγεια του συναισθήματος», που θάλεγε ο Ελύτης.
Το βασικό Ιστολόγιο μου (γιατί υπάρχουν και άλλα θεματικά blogια) φέρει τον τίτλο «Στον ίσκιο του Ήσκιου». Υπονοεί την ταπεινότατη δική μου παρουσία, ενός δηλαδή νεοσσού της ποιητικής Τέχνης, που ζει και πασχίζει ό,τι μπορεί κάτω από τον ευεργετικό και άκρως απαιτητικό ίσκιο ενός υπερφυούς και παμμέγιστου Φάσματος (: Ήσκιου), του «ιερομόναχου» της Ελληνικής Ποίησης Διονυσίου του Σολωμού.
Ως blogger δεν θέλω να ξέρω την Πολιτεία. Ούτε παράπονα, μήτε προτάσεις. Τους αγνοώ.
π. Π.Κ.

30 σχόλια:

None είπε...

Πολύ καλή περίπτωση!

kiki είπε...

Άψογα...

jimmarg είπε...

Υπέροχο κείμενο! Aποτυπώνει σε πέντε μικρές παραγραφους, όλο το ουσιαστικό νόημα του blogging. Όσο για την τελευταία φράση,ουδέν σχόλιο: τα λέει όλα απο μόνη της!

Ανώνυμος είπε...

θα΄λεγα ότι οι σκέψεις των μπλόγκερς είναι μια παχύρευστη μάζα, σαν μέλι, που εξαπλώνεται αργά αλλά σταθερά πάνω στην διαδικτυακή φέτα, από το προσωπικό κουταλάκι - υπολογιστή του κάθε χρήστη.
Για να δούμε.......:)

P. Kapodistrias είπε...

@ Ονειρομαγειρέματα και None,

ευχαριστώ. Νομίζω ότι εκφράζω πολλούς από εμάς του blogging.

P. Kapodistrias είπε...

Δημήτρη,

καλώς εκόπιασες! Χαίρομαι που το κείμενο αυτό εκφράζει κι εσένα.
Όσο για την Πολιτεία, την έχω πετάξει στον κάλαθο των αχρήστων και αχρείαστων.
Χαίρε!

P. Kapodistrias είπε...

Ηλιογράφε,

μπορεί οι σκέψεις των Ιστολόγων να είναι κι ένα ποτάμι που σπάζει ένα ένα τα ενδιάμεσα φράγματα προς τον ατελεύτητο ωκεανό.
Λόγος αλογόκριτος, λοιπόν, με απόλυτη ελευθερία, αλλά είναι ανάγκη, ν' αποκτήσει (πώς όμως) ο καθείς μας τη φρόνηση να κατανοούμε, πότε και πού είναι αναγκαίο το φιλτράρισμα ή αλλέως η δημιουργική και αξιοπρεπής αυτολογοκρισία.
Λέω τώρα... Ίσως να έχω άδικο. Εσύ πες μου.

Ανώνυμος είπε...

Σίγουρα, πριν ανεβάσεις το ιστολόγιό σου, σεβάσμιε πάτερ μου, ίσως να διερωτήθηκες όπως ο Λίβιος: "facturusne operae pretium sim in tanta scriptorum turba" (θα άξιζε τον κόπο μέσα σε τόσο πλήθος συγγραφέων" -εν προκειμένω- bloggers) να ανεβάσω και το δικό μου ιστολόγιο; Μπορώ να σε βεβαιώσω ότι όντως άξιζε.
Ο αναστάς Κύριος είθε να σε διατηρεί σώον, έντιμον, υγιά και μακροημερεύοντα προκειμένου -συν τοις άλλοις- να χαιρόμαστε και την πνευματική συν-ουσίαν του τόσο ουσιαστικού σου ιστολογίου.

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ, θα ήθελα μόνο να προσθέσω ότι υπάρχουν αξιόλογα άτομα που έχουν να πουν πολύ σπουδαία πράγματα, αλλά προτιμούν (και πιστεύω ότι πράττουν ορθά) να ζουν με αρμονία και ηρεμία σε ένα πολύ κλειστό κύκλο με λίγους αλλά πολύ καλούς και πιστούς φίλους. Είχα την τύχη μια φορά να μιλήσω με ένα από αυτά τα άτομα και μου είπε το εξής "Ο φιλόσοφος του 21ου αιώνα, είναι αυτός που παρόλο που ζει σε μια πολυτάραχη κοινωνία, έχει μέσα του την ηρεμία της ερήμου. Όλα τα υπόλοιπα έχουν ειπωθεί εκατομμύρια φορές, έχουν καταντήσει κλισέ, δυστυχώς".
Δεν θεωρώ ούτε κατά φαντασία ότι είμαι αξιόλογο άτομο, απλά σε αυτό το χώρο βρήκα την ευκαιρία να μοιραστώ κάποιες ευτυχισμένες στιγμές που βιώνω όσο πιο συχνά μπορώ. (η ευτυχία είναι το μόνο που όταν το μοιράζεις πολλαπλασιάζεται). Ίσως και κάποιες απόψεις υπό τη μορφή σύντομων διηγημάτων (αν και τα λόγια τα θεωρώ πιο φτωχά)
Εάν αυτή σχέση δημιουργικής & αξιοπρεπούς αυτολογοκρισίας και ποιότητας του μηνύματος που θέλει να διαδοθεί ήταν αντιστρόφως ανάλογη πιθανόν να ήταν πολύ καλύτερα τα πράγματα.........αλλά και πάλι θα συμφωνήσω μαζί σου, "πως;" θα αποκτήσει κανείς την απαραίτητη σύνεση για το φιλτράρισμα;
Όσον αφορά την πολιτεία θα συμφωνήσω (και γιατί όχι; θα συγχαρώ) με την επιλογή σου!

P. Kapodistrias είπε...

Τάσο,

ωραία θέτεις τα πράγματα. Όντως σκέφτηκα πολύ πριν επιδοθώ στο ιστολογείν. Και κατέληξα, ότι αξίζει τον κόπο, διότι η ανάγκη έκφρασης και συνάντησης με άλλους "όμαιμους" φίλους είναι επιτακτικότατη, σήμερα κυρίως, στην εποχή που ο κόσμος πλέον ανοίγεται (άκουσον, άκουσον) μες από το ίντερνετ κατά προτίμηση, και όχι μες από τις διαπροσωπικές σχέσεις.
Τούτο σίγουρα δεν είναι σύμπτωμα υγιές, αλλά τι να κάνουμε πλέον; Εφόσον έτσι έχουν τα πράγματα, είναι ανάγκη να εκμεταλλευτούμε με τον προσφορότερο τρόπο τα νέα μέσα.

Ευχαριστώ για τους λόγους αποδοχής. Μήπως υπερβάλλεις όμως;

P. Kapodistrias είπε...

@ Ηλιογράφε φίλε,

ευχαριστώ για τις σκέψεις! Εεε, να λοιπόν, πώς μάς χρειάζεται και πώς τελεσφορεί το blogging:
Δεν γνωριζόμαστε εκ του σύνεγγυς, δεν ξέρουμε τη ζωή ο ένας του άλλου, μήτε την περιρρέουσα κατάστασή του (ίσως εσύ μάλιστα να με γνωρίζεις περισσότερο απ' ότι εγώ εσένα, διότι, στην διαδικασία της προσωπικής μου αυτολογοκρισίας, επέλεξα συνειδητά να έχω αφήσει να φανούν πράγματα περί εμού) και όμως μπορούμε να συνδιαλεγόμαστε άνετα και φιλικότατα μες από το νέο μέσο που λέγεται blog, ν' ανταλλάσσουμε σοβαρές σκέψεις, ιδέες, σχέδια, φωτοαποτυπώσεις (αυτό κυρίως!), εμπειρίες ζωής ή και θανάτου (άμα λάχει), μοναχικότητες, σιωπές, αγωνίες, χαρές, πολιτικά ή απολίτικα σχόλια!!!...
Το blogging, κατά τη γνώμη μου τελεσφορεί προς το παρόν κατά τρόπο άριστο. Για το μέλλον, ίδωμεν...


υ.γ. Τώρα που γράφω αυτό το σημείωμα, ακούω στην τηλεόραση πολλά και διάφορα περί dvd, ζαχόπουλους, μάκηδες, θέμηdες κλπ κλπ κλπ. Και αναρωτιέμαι, ο ανόητος, εγώ που πλέον αποστρέφομαι 1000% τους πολιτικούς:
-Αλήθεια, ποιος κυβερνάει αυτό τον τόπο;

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Γεφυριστές είπε...

π. Παναγιώτη πόσο όμορφη είναι η συντροφιά σας! Το όμορφος λόγος. Επιβεβαιώνετε απ΄ όσα βλέπω τη γνωστή παροιμιώδη φράση: "Δείξε μου το φίλο σου..".
Σας περιμένουμε όλους το βράδυ της Κυριακής σε αλογόκριτο βήμα.

P. Kapodistrias είπε...

@ Ηλιογράφε,

γράφεις:

"Ποιοι κυβερνάν αυτό τον τόπο":
αυτοί που όταν ήταν μικρά παιδιά ο πατέρας τους τους έλεγε:
"Φάε όλο το φαΐ σου γιατί κάποιος άλλος θα στο κλέψει"
και αυτά έτρωγαν μέχρι σκασμού, ξέρναγαν και ξανάτρωγαν.


ΕΙΣΑΙ ΩΡΑΙΟΣ!!!!!!
Συμφωνώ κι επαυξάνω τα μάλα!
Μού θυμίζεις, παράλληλα, μια τοπική μας παροιμία:
"Θεέ μου, μη δώσεις του φτωχού πόρτα και παρεθύρι...".
Που σημαίνει, ότι, μόλις ο στερημένος ή και φτωχός πάρει στα χέρια του γερά την εξουσία, γίνεται ο χειρότερος δυνάστης. Δυστυχώς...


υ.γ. Η tv λέει για κάποιον Τσίπρα που ετοιμάζεται να επιπλεύσει. Με γειά μας. Έχουμε ραγδαία "επίσκεψη ονομάτων"...

P. Kapodistrias είπε...

@ Αλέκα-Κώστα,

νάναι καλά ο Άνεμος που σάς έφερε από τα μέρη μας.
Πράγματι, οι φίλοι όλοι εδώ είναι διαμάντια, με γόνιμες σκέψεις και αλληλοσεβασμό.
Τα πορτοπαράθυρά μας είναι πάντα ορθάνοιχτα. Να μάς έρχεσθε!

Καλή επιτυχία τη νύχτα της Κυριακής!!!

Ανώνυμος είπε...

πάτερ μου, την αίσθηση του μέτρου μπορεί κανείς εύκολα να χάσει, πόσο μάλλον όταν είναι κάποιος σαν εμένα, γιομάτος ελαττώματα και αστοχίες. Εξάλλου στις μέρες μας, το "μέτρο" έχει καταντήσει κάτι σαν το πλατωνικό "ἀγαθόν" ... Αυτό που είμαι σε θέση όμως να διαβεβαιώσω, είναι πως στη μικρή σας διαδικτυακή γωνιά βρήκα θαλπωρή και γι' αυτό κάθισα, και γι' αυτό έγραψα δυο σκέψεις -σίγουρα όχι σημαντικές αλλά προσωπικές-. Δεν έγραψα ποτέ σε κανένα άλλο ιστολόγιο, εκτός από 4-5 φορές στο blog ενός καλού φίλου, αδελφού καλύτερα και εκεί μέχρι να αποσυρθώ για να μην πληγώσω και πληγωθώ άδικα των αδίκων.
Στο δικό σου, πάτερ μου όμως, βρήκα κάτι υπέροχο: τον συνδυασμό του κατά κόσμον πνευματικού και του κατά Θεόν πνευματικού. Μπρος σε μια τέτοια ευλογημένη και ασυνήθιστη συγκυρία, δεν μπορούσα παρά να παρακάμψω και τη συνήθη στάση μου. Καλή επιτυχία στην επερχόμενη διαδικτυακή συνάντηση.

P. Kapodistrias είπε...

@ Τάσο,

με τιμάς, ή μάλλον με υπερεκτιμάς, με όσα γράφεις και σ' ευχαριστώ!

Εκείνο που είναι ανάγκη να βιώνουμε στις καθημερινές μας σχέσεις είναι η συναίσθηση των αστοχιών και των πτώσεών μας. Αλίμονο, εάν κάποια στιγμή θεωρήσουμε ότι υπερτερούμε του διπλανού μας κατά τι. Τότε "μπάζουμε νερά" και βυθιζόμαστε ολοένα στο πέλαγο της (μικρής έστω, αλλ' αρκετής για το μοιραίο) εγωπάθειάς μας.
Αλίμονο, εάν θεωρήσουμε ότι ο Άλλος είναι όντως άλλος ή ξένος ή ακάθαρτος ή μειονεκτικός. Τότε τσαλαπατάμε την ίδια τη θεία συγκατάβαση και θυσία... Εκείνος αγκάλιασε αγαπητικότατα τον καθένα. Εμείς;

Η συνύπαρξη όλων μας, λοιπόν, σ' ένα Ιστολόγιο, μπορεί -πιστεύω- να λειτουργήσει ως σημείο συνάντησης ομοιοπαθών φίλων, οι οποίοι, δίχως να γνωρίζονται από κοντά, μπορούν (ως εκ τούτου)να καταθέσουν την ίδια την ψυχή τους στα σχόλια του blog αλογόκριτη και (όσο επιθυμούν) γυμνή. Η, σε πρώτη ανάγνωση, κρυφιότητα του προφίλ του καθενός μας, αποτελεί στην ουσία άνοιγμα του τρέχοντος Εγώ στο βαθύ-βαθύτατο Eγώ, το οποίο πάσχει να (ξανα)γίνει Εμείς.

Στην διάθεσή σου, φίλε μου, όσο μπορώ!!!...

Ανώνυμος είπε...

Το blogging μια μόδα είναι και θα περάσει. Απλά, τώρα βρίσκεται σε έξαρση. Αλλά σε λίγο θα ατονήσει.

panagiotisandriopoulos είπε...

Aγαπητέ μου π.κ.
Προσυπογράφω απολύτως το κείμενο σου και ως ιστολόγος επίτρεψέ μου να δώσω μιαν ακόμη διάσταση του θέματος: Εν γνώσει φρενών και προαιρέσει γράφω κάποια σχόλια που αναφέρονται σε απολύτως πραγματικά γεγονότα. Αυτό φαίνεται πως δεν αρέσει σε κάποιους ανώνυμους, οι οποίοι στέλνουν υβριστικά και απειλητικά σχόλια, τα οποία έχουν την αξίωση να δημοσιεύσω για λόγους «δημοκρατικούς»!! Δεν μπορώ να τους κάνω την χάρη. Ας ασκηθούν λιγάκι στο να ακούν και την αντίθετη άποψη, όσο κι αν δεν τους αρέσει. Τυγχάνων δε λάτρης της επωνυμίας θα επιθυμούσα και τα τυχόν σχόλια να είναι επώνυμα. Επειδή όμως η γειτονιά των ιστολόγων παίζει με την ανωνυμία, τουλάχιστον ας κρατήσουμε στοιχειώδη ευπρέπεια. Χιούμορ μετά λεπτής ειρωνείας μεμιγμένον. Αρκεί. Το ζητούμενο είναι ουσιαστικός διάλογος μετ’ επιχειρημάτων επί συγκεκριμένων θεμάτων. Το ιδανικό βέβαια θα ήταν ο ποιητικός διάλογος, δηλ. η πραγματικά ποιητική ζωή για την οποία λέει ο ποιητής: "Δεν υπάρχει απάντηση, δεν υπάρχει μάρτυς, κι ίσως αυτό να 'ναι το ωραίο".

P. Kapodistrias είπε...

Για να διευκολυνθεί η όλη συζήτησή μας, αξίζει να διαβάσουμε όλοι ένα σημαντικότατο κείμενο από Ομιλία της Ελένης Γλύκατζη-Αρβελέρ κατά την επίσημη αναγόρευσή της σε Επίτιμη Διδάκτορα του Τμήματος Δημοσιογραφίας και ΜΜΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στις 15 Ιανουαρίου του2007.

-----------------------------------

«Blog-κρατία», n 5n εξουσία

Ειπώθηκε, ίσως με κάποια υπερβολή, ότι ο τύπος είναι η τέταρτη εξουσία, πρέπει πιο εύλογα να πούμε μάλλον ότι ζούμε σε μια εποχή «μιντιοκρατίας» και αυτό για να περιλάβουμε όλα τα μέσα επικοινωνίας που διαθέτει σήμερα ο κάθε μοντέρνος άνθρωπος (πολίτης βέβαια κυρίως των ανεπτυγμένων κοινωνιών), και όχι μόνο ο ειδικός χειριστής και διαχειριστής κάποιας δημοσιογραφικής ιδιότητας. Για του λόγου το αληθές, θα επισημάνω ότι οι παραδοσιακές ευχετήριες κάρτες παραγκωνίστηκαν φέτος από τα περίφημα SMS, τα ηλεκτρονικά μηνύματα (ο αριθμός τους προκάλεσε δυσλειτουργία στο όλο ηλεκτρονικό σύστημα) και θα αναφέρω βιαστικά την παρουσία στο διαδίκτυο (στα web sites) κάθε είδους πληροφοριών που προέρχονται από αμφίβολες συχνά μη έγκυρες πηγές, άγνωστης συνήθως προέλευσης. Και βέβαια όλως ιδιαίτερα θα τονίσω την αστραπιαία διάδοση των selfmedia, δηλαδή των blogs που τείνουν να αντικαταστήσουν τα παραδοσιακά massmedia. Ενδεικτικά μόνο θα υπογραμμίσω ότι το blog της Arianna Huffigton με τον τίτλο Huffigton Post έχει εκθρονίσει στην Αμερική τον Τύπο (συμπεριλαμβανομένου και του περίφημου Time). H Arianna ρυθμίζει τώρα στις ΗΠΑ κάθε πολιτικό διάλογο.

Εμφανίζονται πάνω από 100.000 καινούργια blogs την ημέρα στον κόσμο χωρίς ακόμη να διαφαίνεται κάποιος κορεσμός. Blogs που διεκδικούν από τα πιο παραδοσιακά μίντια (τον Τύπο, την τηλεόραση) το δικαίωμα του καθενός να πληροφορεί, να πληροφορείται, να σχολιάζει την καθημερινότητα επαινώντας και κακίζοντας κατά βούληση, χωρίς να είναι υπόλογος σε κανέναν. Όποιο από τα νέα αυτά μιντιακά δημοσιεύματα πετυχαίνει να προσελκύσει τους δικτυοναύτες, απορροφά ικανό μέρος της διαφήμισης, που βέβαια αφαιρείται από τον Τύπο, θέτοντας σε κίνδυνο την ύπαρξη του.

Τη δύναμη των blogs γνωρίζουν άριστα οι πολιτικοί που προσπαθούν να τα εκμεταλλευτούν προωθώντας blog παραγωγές των ίδιων αλλά και των οπαδών τους. Έτσι τώρα μιλούν για την 5η εξουσία, την blog-κρατία που έχει σήμερα και την εγκυκλοπαίδεια της με την περίφημη Wikipedia, τη γρήγορη δηλαδή εγκυκλοπαίδεια, όπου ο καθένας γράφει και συμπληρώνει ελεύθερα τα διάφορα λήμματα της. Τόσο που εμπνευστής της, ο Λάρι Σάνγκερ, δηλώνει πως η δική του εγκυκλοπαίδεια υπερέχει της British, δεδομένου ότι εκσυγχρονίζεται αδιάκοπα, υπό τον έλεγχο μάλιστα διαιτητών συντακτικής ομάδας ειδικών.

«Blogo ergo sum»

Τη δύναμη όμως των blogs γνωρίζουν και οι υπό εκκόλαψη λογοτέχνες που δημοσιεύουν τώρα τα βιβλία και έργα τους στο διαδίκτυο χωρίς να έχουν ανάγκη από απαιτητικούς εκδότες. Τα γνωστά πια blooks (σύμπτυξη όρων blog και book) δεν περιλαμβάνουν μόνο πρωτόλεια νέων και άγνωστων συγγραφέων. Για την ευρύτητα που έλαβε η blog-λογία θα σημειώσω διασκεδαστικά το αποτέλεσμα έρευνας μεταξύ Βρετανών φοιτητών γνωστών πανεπιστημίων. Τα 85% χρησιμοποιούσαν blog, αλλά μόνο το 5% ήξερε να βράσει ένα αβγό.

Δεν προτίθεμαι να κάνω την κριτική του νέου αυτού μέσου ενημέρωσης και πληροφόρησης που έχει για σύνθημα: blogo ergo sum κατά το cognito του Καρτεσίου. Η ποιότητα των δεδομένων που παρέχει είναι πάντως λίαν αμφιβόλου αξίας. Η ανάγκη άλλωστε για την επεξεργασία ελέγχου, από ειδικούς διαιτητές, των πληροφοριών που παρέχει γρήγορα, άμεσα και πλουσιοπάροχα το διαδίκτυο, αποδεικνύει τον κίνδυνο που διαβλέπουν οι σοβαροί χρήστες του, από τη διάδοση ανεύθυνων, κακόβουλων, λανθασμένων και διαστρεβλωμένων στοιχείων. Παρενθετικά για την αλήθεια των λεγομένων μου, παραπέμπω στον απαράδεκτο λίβελο κατά του Βυζαντίου (το ονομάζει, μεταξύ άλλων, ντροπή και αίσχος της ιστορίας). Όλα αυτά ελληνικά, μολονότι το φληνάφημα αυτό είναι βουλγαρικής προέλευσης.

Είμαστε μακριά ακόμη από τη λύση του προβλήματος αυτού, που μετατρέπει το διαδίκτυο, από δυναμική πηγή παιδαγωγικού πλούτου, σε φορέα σίγουρου σκοταδισμού.

Το πρόβλημα απασχολεί τους ειδικούς, όπως άλλωστε και το συναφές ζήτημα της ανάγνωσης και σύνταξης της εικόνας, που, όπως είναι γνωστό, αποτελεί, ως νέο παγκόσμιο γλωσσικό ιδίωμα τη βάση γνώσης, αλλά και διαμόρφωσης του χαρακτήρα της καλλιέργειας και της πολιτισμικής ενημέρωσης του σύγχρονου ανθρώπου.

P. Kapodistrias είπε...

@ Περαστικέ,

μπορεί και να είναι μόδα. Ας την ζήσουμε και θα δούμε την εξέλιξη.
Προτείνω βέβαια να διαβάσεις κι εσύ το παραπάνω κείμενο που παράθεσα ήδη της Αρβελέρ, όπου οριοθετεί την επικράτεια της Μπλογκόσφαιρας. Κατ' εμέ είναι ένα σπουδαίο "καταστατικό" (θα έλεγα) κείμενο, το οποίο πρέπει οι bloggers να έχουμε σε πρώτη ζήτηση!!!

P. Kapodistrias είπε...

@ Π. Ανδριόπουλε,

το Διαδίκτυο τάχει αυτά και μάλιστα τα μπλογκς. Καλύπτεται ο καθείς πίσω από την ανωνυμία του και βγαίνει τσάρκα, ανενόχλητος για να ενοχλεί τον πάσα έναν κατά το δοκούν.
Πρέπει πάντως να συμβιώνουμε με αυτή την γκριζομαύρη κατάσταση. Βεβαίως και ασφαλώς, στο μπλογκ σου έχεις εσύ το "πάνω χέρι". Και σε όποιον αρέσεις!!!... Γι' αυτό σού δίνεται και η άριστη δυνατότητα του λεγόμενου "μετριασμού σχολίων". Και μόλις θεωρήσεις, ότι θίγεσαι, διαγράφεις. Ας αφήσουν δε οι Ανώνυμοι την αστεία θεωρία περί "δημοκρατικότητας". Ιδές το, σαν την ασφάλεια του σπιτιού σου. Τι; Μήπως στα σπίτια μας δεν βάζουμε άμυνες για πάσα επιδρομή αλλοτρίων; Ισχυρές πόρτες, συναγερμούς, σεκιουριτάδες και άλλα παρόμοια; Κάτι ανάλογο και στα μπλογκόσπιτά μας!

Τα ξαναλέμε, φίλε μου.
Έρρωσο και καλή Κυριακή!

Βασιλική Ν. είπε...

Νομίζω στ' αλήθεια πως είναι ακόμα νωρίς για να μιλήσουμε γι' αυτό το ζήτημα. Εγώ προσωπικά διστάζω πολύ και επιφυλάσσομαι.
Σίγουρα κάτι συμβαίνει που έχει νόημα στον κόσμο των blogs αλλά εγώ θέλω να περιμένω λίγο ακόμα...

Αφήνω την Κυριακάτικη καλημέρα μου και πάω στην κουζίνα μου!

P. Kapodistrias είπε...

@ Βασιλική Ν.

μετά από πολύ καιρό, καλώς μάς ξανάρθες! Έλειψες απ' την παρέα!

Ίσως πράγματι να είναι ακόμη νωρίς, μια και είναι ήδη πολύ αργά...
Αν και ποτέ δεν είναι αργά!

Ως προς το "νόημα στον κόσμο των blogs", αναθυμάμαι τον Ελύτη (άσχετα, μα δεν πειράζει) να λέει: "Τι θέλεις, τι ζητάς; Πού είναι το νόημα που σού 'πεσε απ' τα χέρια;"

Καλημέρα σου και πολύ καλά πράττεις: Το καλύτερο μπλογκάρισμα συμβαίνει στην πάσα μία κουζίνα!

Ανώνυμος είπε...

Πατέρα Παναγιώτη γράψατε καταπληκτικά για τη διαδικασία των blogs. Εγώ δηλώνω ενθουσιασμένη που βρήκα τα δικά σας blogs και είστε μιά όαση. Κάθε τί είναι καλό ή κακό ανάλογα με τη χρήση που του κάνουμε. Όλα είναι θέμα διαχείρισης της ελευθερίας μας. Εσείς πάντως είστε ευλογία Θεού, και παράδεισος ποιότητας, ήθους, και διδαχής. Ετσι αισθάνομαι, έτσι λέω. Να σας δίνει δύναμη ο Θεός να συνεχίζετε γιατί κάνετε κάτι εξαιρετικό και πρωτοπόρο. Ευχαριστώ για όσα μας δίνετε.

P. Kapodistrias είπε...

@ Τατιάνα Κ. φίλη μας,

ευχαριστώ για τους τόσο καλούς λόγους, αλλά, καθώς σε διαβάζουν οι άλλοι μας φίλοι, ίσως δημιουργηθεί εδώ μια κακή εντύπωση. Λέω τώρα... Ότι π.χ. είσαι βαλτή να λες επαίνους, μια και δεν μπορεί να ελεγχθεί η ανωνυμία/ψευδωνυμία σου.
Ως προς αυτά καθευατά τα καλά σου λόγια, δεν με αφήνουν αδιάφορο, ως προς τούτο: Ότι αυτό που κάνω (και όλοι οι bloggers, από την δική του οπτική ο καθείς) μες από τα ιστολογήματα, δεν πάει στον βρόντο, αλλά κάποιοι αναγνώστες (συν-πλέοντες ή και ναυαγοί στο αδιόρατο πέλαγος του ίντερνετ) το αρπάζουν σαν σανίδα σωτηρίας ή, τουλάχιστον, σαν μπουκάλι με σφραγισμένα μηνύματα εντός!... Όχι πως θα σωθούν εντέλει (θα ήταν αυτοέπαρση να το πιστεύει κανείς), αλλά να παρηγορηθούν κατά τι!...
Αυτό ακριβώς αποτελεί μιαν άλλη προοπτική του blogging, η οποία δεν πρέπει να περνάει απαρατήρητη ή και να παραθεωρείται.

Ακέστωρ είπε...

Καλή δύναμη στην αποψινή "αγρυπνία".

P. Kapodistrias είπε...

@ Ακέστορά μου,

νάχουν δύναμη εκείνοι που θα ξαγρυπνήσουν. Διότι από πλευράς μου πρέπει να ξυπνήσω πολύ νωρίς, οπότε, καταλαβαίνεις...
Ελπίζω πάντως ο ΣΚΑΪ να προβλέπει έναν τρόπο, ώστε η ενδιαφέρουσα (όπως διαγράφεται) αυτή εκπομπή να μπει στο ίντερνετ, ώστε να την ακούσουμε αργότερα!

Καληνύχτα!

Yannis Zabetakis είπε...

Kαλημέρα Πατέρα,

μπράβο για το blog σου!

με την ευχή να ανταμώσουμε κι από κοντά σύντομα.

http://environmentfood.blogspot.com/2008/02/light-lumiere.html

P. Kapodistrias είπε...

Αγαπητέ φίλε,

ευχαριστώ για την τιμή της επίσκεψης. Χαίρω πολύ!

Σήμερα κι όλας θα σ' επισκεφτώ στο δικό σου Ιστολόγιο.
Να είσαι πάντα καλά και να μάς έρχεσαι!
Καλές δημιουργίες να έχεις, διάχυτες!!!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails