Έλαβα αυτές τις μέρες δύο νέες, αρκετά ενδιαφέρουσες, ποιητικές συλλογές από τον Γιάννη Πομώνη. Πρόκειται για το βιβλίο "Νύχτες εβάδιζε" (εκδ. Γαβριηλίδης, Ιούλιος 2008, σελίδες 40) και το βιβλίο "Πυξίδα" (εκδ. Οδυσσέας, Οκτώβριος 2008, σελίδες 16).
Ολιγοσέλιδα και τα δυο, αλλά μεστά εύθραυστων νοημάτων και θαλλερής ευρηματικότητας, έρχονται -ευτυχώς- να συνηγορήσουν με την άποψη, την οποίαν ανέκαθεν υποστηρίζω, ότι η Ποίηση είναι ανάγκη να διακρίνεται για την αποφθεγματικότητα, λακωνικότητα και πυκνότητα συνάμα του λόγου, που μεταχειρίζεται. Έτσι κατορθώνεται το πολυζητούμενο: Ο στίχος ν' αποτελεί (τρόπον τινα) θέσφατο, αξίωμα, ρήση εκ των ων ουκ άνευ!
Ζακυνθινός στην καταγωγή ο ποιητής Γιάννης Πομώνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1955. Σπούδασε Οικονομικά κι έλαβε τον μεταπτυχιακό του τίτλο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γνωρίζει αγγλικά, ιταλικά και ισπανικά. Για τα προς το ζην εργάζεται στην Εθνική Τράπεζα. Είναι συνεργάτης του καλού λογοτεχνικού περιοδικού Μανδραγόρας από το πρώτο του κιόλας τεύχος.
Για τα προς το ευ ζην ο Πομώνης ιστορεί Ποίηση και μάλιστα καλή! Προηγούμενες συλλογές του, που έχουν δει την δημοσιότητα είναι οι ακόλουθες: α) Περί απωλεσθείσης εφηβείας, Γκοβόστης 1991, β) Θανάτου ελαύνοντος, Μανδραγόρας 1993, γ) Ύποπτος αναχωρήσεως, Μανδραγόρας 1997, δ) Σύμμετρον Ασυμμέτρων, Μανδραγόρας 2003, ε) Κύκλος ατέρμων, Μανδραγόρας 2005.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου