© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2008

My favorites Πίνακας, Φράση, Ποίημα

Ανταποκρινόμενος στην πρόσκληση των φιλικών Ιστολογίων Roadartist και Στου ονείρου το μπαλκόνι, για συμμετοχή μου στο νέο παιχνίδι των bloggers περί των Αγαπημένων Πίνακα, Φράσης και Ποιήματος, μετά χαράς προβαίνω σε... αποκαλύψεις, καλώντας να κάμουν το ίδιο και οι εξής δέκα (κατ' αλφαβητική σειρά) Συνιστολόγοι: Αναστάσιος, Δέσποινα, Δημήτρης Μουζάκης, Διονύσης Βίτσος, Διονύσης Μάνεσης, Ιδιωτική Οδός, Κική, Πορφύρης, Φαίδρα Φις και Χωραΐτη.
Ι. Ο διαρκώς ενώπιόν μου Πίνακας

Ελένης Γούναρη: "Άγγελος με φύλο η Ποίηση".
Αυτός είναι ο πίνακας που τα τελευταία χρόνια μ' εκφράζει! Έργο της φίλης μου και συναδέλφου εκπαιδευτικού, αλλά κυρίως καλής ζωγράφου, Ελένης Γούναρη. Η Λένα προθυμοποιήθηκε το 1999 να μού κάμει το εξώφυλλο ενός βιβλίου μου. Τότε ετοίμαζα το δοκιμιακό "Συνομιλίες (για την Ποίηση και πάλι)", με μότο ένα απόσπασμα από ποίημά μου, που λέει συγκεκριμένα: "Στ' ανώι του νου / στα φωτανάμματα / ψυχανεμίζομαι βροχές / κι άλλα προσόμοια / λόφους λοφία // κι αναδύεται / δωδεκάορτη / άγγελος με φύλο / η Ποίηση". Πήρε τους στίχους αυτούς και προέκυψε το παραπάνω έργο.
Την αγαπώ αυτή τη ζωγραφιά, για τρεις τουλάχιστον λόγους: Πρώτον, εκτιμώ βαθύτατα τη ζωγράφο, μαθήτρια σημαντικών σύγχρονων εικαστικών (π.χ. του Δημήτρη Μυταρά), δεύτερον, είναι καθημερινά εδώ δίπλα μου κρεμασμένη και θεωρώ την εικονιζόμενη μορφή Άγγελο Φύλακα του Σπιτιού μας και τρίτον, η Καλλιτέχνις συνέλαβε αριστοτεχνικά εκείνο, που με τους παραπάνω στίχους μου, υπονοούσα!
Να είναι πάντα καλά και να δημιουργεί! Άλλωστε η επιτυχία της ανά τις εκθέσεις του Κόσμου είναι δεδομένη.


ΙΙ. Μια Φράση,
αντικλείδι για όλες μου τις πόρτες
Τα ποιήματα του Ελύτη, στη συντριπτική τους πλειοψηψία, εμπεριέχουν για μένα φράσεις, που θα μπορούσαν να νοηθούν ως παυσίπονα και παυσίλυπα του καθ' ημέραν αβίωτου βίου. Όμως μια από αυτές υπερέχει. Διότι, μέσα σε δεκαπέντε μόνο λέξεις συνοψίζει όλο το δράμα της ανθρώπινης υπόστασης στην παρακοή και την πτώση της, αλλά και μ' έξοχα ποιητικό τρόπο, την όχι χαμένη εντελώς ελπίδα της Ανά(σ)τασης!
Είναι ένα από τα υποσέλιδα γνωμικά της "Μαρίας Νεφέλης" του, τα οποία κυκλοφόρησαν αργότερα όλα (Ιανουάριο του 1980) σ' ένα χαρούμενο βιβλίο, με τον τίτλο "Σηματολόγιον", από τις Εκδόσεις Ερμείας.


Αν είναι να πεθάνεις

πέθανε

αλλά

κοίτα να γίνεις

ο πρώτος πετεινός μέσα στον Άδη



ΙΙΙ. Το προσφιλές μου Ποίημα

Εδώ θα μπορούσα να θυμηθώ πολλά, πάρα πολλά ποιήματα, που πράγματι μ' έχουν ΑΝΕΠΑΝΟΡΘΩΤΑ σημαδέψει. Υπάρχουν κάποια από αυτά, που, σε πολύ δύσκολες στιγμές, τα έλεγα απέξω σαν προσευχή, ξορκίζοντας το Κακό...

Δυσκολεύομαι να επιλέξω... Όμως καταλήγω σ' ένα μόνο: Το "Κωνσταντίνου και Ελένης" της Κικής Δημουλά από την ποιητική της συλλογή Η εφηβεία της λήθης, 1994.
Το πρωτάκουσα από την ίδια, όταν πριν από μια δεκαετία και βάλε βρέθηκε στη Ζάκυνθο για μιαν εκδήλωση προς τιμήν της στο Μεταβυζαντινό Μουσείο Ζακύνθου και το διάβασε. Καθηλώθηκα!... Έκτοτε επιστρέφω σ' αυτό, τώρα πια συχνότερα, καθώς άρχισαν ν' αραιώνουν οι γονείς , μετακινούμενοι ήδη προς το Αιώνιο και "η σαρξ με σφραγίδα", για την οποία μιλά στο ποίημα η Ποιήτρια, καθίσταται η μόνη γέφυρα επι-κοινωνίας με το Εκείθεν.

Άλλωστε, αγαπώ πολύ την Δημουλά και ως Ποιήτρια και ως Άνθρωπο. Ο καλός της λόγος στολίζει πάντα τα γραφτά μου και ομολογώ, ότι τής οφείλω πολλά!


ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΕΛΕΝΗΣ

Κύριε
σού έφερα το πρόσφορο
ζεστή ακόμα η σάρξ με σφραγίδα
εδώ το χαρτονόμισμα να δώσεις κάτι στο κερί
που σου διαβάζει οδυρμούς εν περιλήψει
κι εδώ είναι το χαρτί με των ψυχών τα ονόματα.
Όσα μπορείς αγίασον.

Για την Ελένη κυρίως ενδιαφέρομαι
ήτανε κάποτε η μάνα μου. Τώρα δεν ξέρω
τι συγχωνεύσεις έκανες
αν σε κοινό αυλάκι ρέει
το ίδιο αίμα με το ξένο
αν το αδειάζεις ως απόβλητο
εκεί που υδρεύονται οι πίστεις
αν το επεξεργάζεσαι βαφή για τα τριαντάφυλλα
βαφή για τον θυμό των άυλων πραγμάτων-
να ρίχνεις καμιά στάλα από δαύτο
στο μαύρο που ’ναι οι πληγές - αίμα δικό τους είναι.

Ελένη. Να σ’ την δείξω μην την μπερδέψεις
με άλλες έτσι που κατάργησες τα επίθετα
κατάργησες τις ανομοιότητες.
Μόνο διακριτικό που τους απέμεινε
είναι πόσο τους ξέχασαν
και πόσο ακόμα τους θυμούνται.
Αλλά αυτό εσένα μάλλον σε μπερδεύει.
Το έργο σου εσύ το αναγνωρίζεις
απ’ το ευδιάκριτο εκείνο αδιακρίτως.

Ελένη Ελένη – άσε τον Αθανάσιον
τον έχω αναλάβει εγώ αυτόν
τον αναπαύω εγώ αυτόν σε πουπουλένια κλάματα.
Τη μάνα μου αγίασον.

Έλα πιο κάτω να σ’ την δείξω.
Είναι εκείνη η συρμάτινη φουρκέτα.
Διχαλωτή αιωρείται σαν κεραίες
σβησμένου αποτυπώματος μικρού σαλιγκαριού.

Έτσι έζησαν τα λιγοστά μαλλιά της.
Γυροφέρνοντας το σχήμα ενός κότσου
ίδιος με ασθενικό σαλιγκαριού καβούκι
που όλο ξεγλιστρούσαν και κατέρρεαν
αδύναμοι οι κύκλοι του απ’ τη περιέλιξή τους.
Και η φουρκέτα – συνέχισε μάνα για λίγο εσύ
να τρέξω εγώ να πιάσω τον κρυφτούλη ήχο
της πτώσης άφθαρτα όπως χτυπά
επάνω στην πλακόστρωτη την πατρική επιφάνειά μου.

Αυτή είναι, δες την καλά.
Κοίτα μη μου αγιάσεις ξένη μάνα
και γίνει η στοργική ορφάνια μου
μετά από τόσα χρόνια μητριά μου.

22 σχόλια:

Anastasios είπε...

Μεγάλο βάρος μας βάζεις αδελφέ. Αυτό δεν είναι παιχνίδι. Δημόσια εξομολόγηση θαρρώ πως είναι. Για να δούμε τι μπορούμε να καταφέρουμε.

Roadartist είπε...

ΥΠΕΡΟΧΟΣ ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΚ... ΥΠΕΡΟΧΟΣ..
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΟΥ......

Φαίδρα Φις είπε...

ευχαριστώ πολύ πολύ,
θα προσπαθήσω ν'ανταποκριθώ όσο
πιο άμεσα γίνεται,
πιθανότατα αύριο το πρωί,
να καταθέσω το θαυμασμό μου για τη φράση του ποιήματός σας...
"άγγελος με φύλο η Ποίηση"
όπως και για τον πανέμορφο πίνακα.

καλό βράδυ
σας φιλώ

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΒΙΤΣΟΣ, ΕΚΔΟΤΗΣ είπε...

Σε ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
Υπάρχουν, τελικά, πολλοί τρόποι για να υπηρετήσουν τα blogs την ποιότητα.

Porfyrogennitos είπε...

Έλαβα την πρόσκληση και απάντησα κιόλας.

Ευχαριστώ πολύ! Και σε άλλα τέτοια!

Ανώνυμος είπε...

Ola wraia! Kai o pinakas tis Gounari wraioteros!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αναστάσιε,

Ο χωρών, χωρείτω! Θα χαρώ πολύ! Αξίζει τον κόπο!

P. Kapodistrias είπε...

@ Roadartist,

Ευχαριστώ που σού άρεσαν και που με κάλεσες εν πρώτοις!


Χρέος μου να μετάχω στα Ωραία!

P. Kapodistrias είπε...

@ Φαίδρα Φις,

Ωωω, Κυρία μου! Χαίρομαι!

Περιμένω εναγωνίως! Έχεις να πεις εσύύύύ!!!!!!!

Με το καλό!

Και...

καλή εβδομάδα υπερποιητική!

P. Kapodistrias είπε...

@ Διονύση Βίτσο,

Ευχαριστώ για την αποδοχή!

Πάντα πίστευα, ότι τα blogs είναι ο τρόπος και ο τόπος του Αύριο, με δυνατή παρέμβαση, εφόσον υπηρετούν την υγεία και την ποιότητα του Πολιτισμού!

P. Kapodistrias είπε...

@ Πορφύρη,

Είδα τα δικά σου και χάρηκα, που άμεσα κινήθηκες και ανάρτησες πράγματα όμορφα!

Πάντα σου ομορφιές!

P. Kapodistrias είπε...

@ None,

Ευχαριστώ! Ναι, η εκφραστική δυνατότητα της Ελένης Γούναρη είναι υπέρκαλη!

Ήδη βρίσκεται στα σκαριά για τούτο το ηλεκτρονικό μας Πολυπεριοδικό, ένα μεγαλύτερο και προσωπικότερο αφιέρωμα στην καλή αυτή Καλλιτέχνιδα!

Διότι πρέπει να τιμάμε όσους τιμούν με το έργο και την παρουσία τους τον τόπο μας!

Διονύσης Μάνεσης είπε...

Μια ευχή για τη βδομάδα που έρχεται πέρασα να αφήσω και βρέθηκα μπροστά στο...εικαστικο-ποιητικό απόσπασμα, μαζί με άλλους 9 ηρωικούς ιστολόγους!
Τιμή μου, Π.Κ. Με χαρά, αρχικά, διάβασα/είδα τις επιλογές σου. Θα ανατρέξω, να δω και των φίλων.

Μια και δεν έχω δικό μου μπλογκ, επίτρεψέ μου να αναφέρω από 'δω κάποια αγαπημένα που μου έρχονται πρώτα στο νου, με τη δέσμευση να κάνουμε στο σχολικό μας μπλογκ κάποια αφιερωματάκια στους αναφερόμενους δημιουργούς.

1) Πίνακας, λοιπόν, Σαλβαδόρ Νταλί: Η εμμονή της μνήμης - με αιτιολόγηση που ορμάται πολύ εκ βαθέων..

2) Φράση ( με λαχνό από τις τόσες..): Νίκου Καζαντζάκη, το γνωστό:"ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο. Πηγαίνουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο. Το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε ζωή" Βέβαια, το ίδιο είχε πει κι ο Ρίτσος, πιο ποιητικά:"Ζωή, ένα τραύμα στην ανυπαρξία"
Εναλλακτικά, αν μου επιτρέπεις: "Δε θα πεθάνουμε ποτέ, κουφάλα νεκροθάφτη" ( απολογούμαι για την αργκό..)

3) Ποίημα ( αναφέροντας κάτι, αδικώ τα τόσα άλλα, επίσης..)
Μανόλη Αναγνωστάκη, Ποιητική
-Προδίδετε πάλι την Ποίηση, θα μου πεις, / την ιερώτερη εκδήλωση του Ανθρώπου / τη χρησιμοποιείτε πάλι ως μέσον, υποζύγιον / των σκοτεινών επιδιώξεών σας / εν πλήρει γνώσει της ζημιάς που προκαλείτε / με το παράδειγμά σας στους νεωτέρους.

- Το τι δεν πρόδωσες ε σ ύ να μου πεις / Εσύ κι οι όμοιοί σου χρόνια και χρόνια,/ ένα προς ένα τα υπάρχοντά σας ξεπουλώντας / Στις διεθνείς αγορές και τα λαϊκά παζάρια / Και μείνατε χωρίς μάτια για να βλέπετε, χωρίς αυτιά / ν'ακούτε, με σφραγισμένα στόματα και δε μιλάτε. / Για ποια ανθρώπινα ιερά μας εγκαλείτε;

Ξέρω:κηρύγματα και ρητορείες πάλι, θα πεις. / Ε ναι λοιπόν! Κηρύγματα και ρητορείες.

Σαν π ρ ό κ ε ς πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις / Να μην τις παίρνει ο άνεμος.

Να με συμπαθάς, Π.Κ, για την κατάχρηση του χώρου. Φαίνεται πως, για να είμαι ευγενής, υπήρξα αγενής..Πάντως, το μπλογκοπαίχνιδο είναι μια ευκαιρία να ανταλλάξουν όμορφα πράγματα οι παρέες.

Να είσαι καλά και να προσέχεις τη Δημουλά και τους άλλους θησαυρούς σου!

P. Kapodistrias είπε...

@ Διονύση Μάνεση,

Τι σπουδαία και άμεση ανταπόκριση ήταν αυτή! De profundis thanks!!! (Δεν απολογούμαι για τη μίξη γλωσσών. Ό.τι θέλουμε κάνουμε πια!!!)

Ο χώρος δικός σου, για ό,τι θέλεις, οποτεδήποτε!

Καλή εβδομάδα στα σχολειά μας... Αν είναι ανοιχτά...(!)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Ποιός να συγκριθεί μαζί σου,
θησαυρός ό,τι κι αν γράψεις
και με ΧΡΩΜΑΤΑ να ΠΟΙΗΣΕΙ
...ψυχοκαταθέσεων ΦΡΑΣΕΙΣ

Καλή, Δημιουργική και Ευλογημένη
εβδομάδα,

Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών

P. Kapodistrias είπε...

@ Κυρά των Γλάρων,

Ωωω, τι μεγάλα λόγια, από μια μεγάλη καρδιά!

Να είσαι κι εσύ καλά να σε χαιρόμαστε!

Αντεύχομαι, καλή εβδομάδα!

panagiotisandriopoulos είπε...

Τι θαυμάσιες επιλογές Π.Κ.!
Το της Δημουλά ποίημα! Τι οδυρμός εν περιλήψει δια τα των βροτών...
Αποδέχομαι την ευγενή πρόσκληση και θα πράξω τα δέοντα.

Ανώνυμος είπε...

Ώ τι όμορφη ανταλλαγή εξομολογήσεων!

Συγκλονιστική η Δημουλά, ανυπομονώ για το αφιέρωμα στη φίλη Λένα Γούναρη, έτσι για ν΄ ανεβαίνουμε στ΄ ανώι του νου και εικαστικά.

Παύλος

P. Kapodistrias είπε...

@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,

Ποίημα, υπερΠοίημα το της Κοκής μας! Όλο το πένθος εν συνόψει!...

Θα χαρώ πολύ να δω τα υμέτερα!!!

P. Kapodistrias είπε...

@ Παύλο Φουρνογεράκη,

Χαίρω που σού άρεσε όλο αυτό το παιχνίδι.

Μπορείς, αν ευκαιρείς, να συμμετάσχεις κι εσύ, με τις δικές σου επιλογές- εξομολογήσεις. Ξέρω, ότι θα είναι ενδιαφέρουσες!

Αναμένω!

Churchwarden είπε...

Πάτερ, εκτός από ιερέας, είστε και ποιητής-εκτός από ποιητής, μνημονεύετε Οδυσσέα Ελύτη και Κική Δημουλά.

Είστε δικός μου άνθρωπος. Την ευλογία σας.

Flora είπε...

π.κ.
Έγινα πλουσιώτερη τώρα.
Σε ευχαριστώ πολύ που αποδέχτηκες την πρόσκληση και που απάντησες με τόση αμεσότητα και ζωντάνια, με τόση ποιητικότητα και με τόση αλήθεια. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα εσχατολογικό φόντο ανοιχτογάλανο, τέτοιο που σε κάνει να σταθείς. Και να σκεφτείς.
Ειλικρινά, ευχαριστώ!

Τις δεκαπέντε λεξούλες του Ελύτη που διάλεξες... θα τις κρεμάσω αύριο στην τάξη μου!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails