Στο κέντρο της Χαλκιδικής και προς τα βόρεια δεσπόζει ο ορεινός όγκος του Χολομώντα, περιοχή κατάφυτη με απίστευτη ομορφιά και υπέροχη θέα προς κάθε κατεύθυνση.
Ο Χολομώντας ήταν γνωστός από την αρχαιότητα, λόγω της ξυλείας του, η οποία ήταν περιζήτητη από τους ναυπηγούς. Ονομάζεται και υψίζωνος, δηλαδή "υψηλά εζωσμένον", λόγω της εντυπωσιακής του βλάστησης.
Ο ορεινός όγκος του Χολομώντα καλύπτεται από βελανιδιές στα χαμηλά, καστανιές, πουρνάρια, πεύκα, έλατα, οξιές στα ψηλότερα. Η εικόνα του δάσους διακόπτεται από τα ξέφωτα ή τα λιβάδια με τα αγριολούλουδα και τα αρωματικά φυτά. Συναντάμε επίσης μανιτάρια, βότανα, τσάι του βουνού και ρίγανη, ενώ πλούσια είναι και η πανίδα του βουνού με πολλά είδη άγριων ζώων και πουλιών.
Η καλύτερη περιοχή για να το δείτε είναι το χωριό Ταξιάρχης. Η διαδρομή από την στροφή από τον κεντρικό ασφαλτοστρωμένο δρόμο, πριν από την Αρναία, μέσα από το χωριό είναι υπέροχη και διασχίζει την καρδιά του δάσους, έτσι ώστε ο επισκέπτης να έχει τη δυνατότητα να το δει σε όλο του το μεγαλείο και να σταματήσει σε διάφορα σημεία για να απολαύσει τη φύση.
Στην περιοχή του Ταξιάρχη υπάρχει παράρτημα του Τμήματος Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Όλα τα παραπάνω θυμήθηκα, καθώς το πανέμορφο αυτό χωριό του Ταξιάρχη σήμερα, που η Εκκλησία επιτελεί τη Σύναξη των Αρχαγγέλων, έχει πανηγύρι. Συνδεόμαστε αδελφικά με τον Εφημέριο Αρχιμανδρίτη Μάξιμο Ντούρμα, έναν ευγενέστατο, φιλόκαλο και φιλόξενο Κληρικό, ο οποίος δαπανά όλες του τις δυνάμεις για την ευπρόσωπη παρουσία της Ενορίας του.
Βρεθήκαμε εκεί με τη Φωτεινή το απόγευμα της 19ης Ιουνίου 2004, προερχόμενοι από μιαν εκδήλωση στην όμορφη πόλη του Κιλκίς και μια συγκλονιστική συνάντηση στη Θεσσαλονίκη με τον ποιητή Τάκη Βαρβιτσιώτη. [Για τη συνάντηση αυτήν θα υπάρξει -ελπίζω- μια ιδιαίτερη ανάρτηση στο μέλλον].
Ο π. Μάξιμος έκανε κυριολεκτικά σαν μικρό παιδί. Μάς δέχτηκε με πολλή αγάπη, μάς ξένισε σ' ένα υπέροχο μοναχικό σπίτι στο δάσος με τα έλατα (σημειωτέον, ότι εδώ καλλιεργούνται τα έλατα, για να κοπούν τα Χριστούγεννα, εξ ου και ο χαρακτηρισμός του Ταξιάρχη ως "χωριού του Άη Βασίλη") και ακούραστος μάς ξενάγησε σε γωνιές απείρου κάλλους του γύρω τόπου, αδιανόητες σ' εμάς τους νησιώτες!
Την άλλη μέρα, που ήταν Κυριακή, συλλειτουργήσαμε στον περικαλλέστατο ναό του Αρχαγγέλου, απ' όπου η θέα προς τα τρία πόδια της Χαλκιδικής κόβει την ανάσα!
Αξίζει να θυμηθώ, κάτι που μάς έκαμε εντύπωση: Το σπίτι όπου μείναμε ήταν έξω απ' το χωριό κι έπρεπε να διανύσουμε μέχρι το ναό, πολύ πρωί για τον Όρθρο, μιαν απόσταση δυο περίπου χιλιομέτρων. Μόλις φτάσαμε στα πρώτα σπίτια του χωριού, προσέξαμε, ότι απ' όλα τα σπίτια και τις αυλές έβγαιναν άνδρες γυναίκες με σχετική γρηγοράδα, τόσο που υποψιαστήκαμε ότι κάτι έκτακτο συμβαίνει και όλοι τρέχουν να δουν τι γίνεται... Μόλις όμως φτάσαμε στην εκκλησία, διαπιστώσαμε το (γι' αυτούς) αυτονόητο: Πήγαιναν άπαντες να εκκλησιασθούν!!! Ο ναός γέμισε γρήγορα και στην ώρα της ομιλίας, την οποία με παρακάλεσε ο π. Μάξιμος να κάμω, ένιωθα ότι πρόκειται για ένα μεγάλο πανηγύρι, αν και ήταν μια απλή καλοκαιριάτικη Κυριακή! Αδιανόητα όλ' αυτά για εμάς τους Ιόνιους, τους επηρεασμένους καταλυτικά πια από το πνεύμα της τουριστικοπάθειας και της χαύνωσης περί τα πνευματικά σε όλα τα επίπεδα και όχι μόνον όσον αφορά στη θρησκευτικότητα!...
Άλλοι άνθρωποι οι Μακεδόνες και γενικώς οι Βορειοελλαδίτες!!! Συνδεδεμένοι μεταξύ τους, με πηγαία αγάπη και αυθεντικότητα αισθημάτων, με έντονη λειτουργική - λατρευτική ζωή! Αλλιώς ωραίοι!!!
Και από τη θέση αυτήν ευχόμαστε στον π. Μάξιμο (ο οποίος μάλιστα παρακολουθεί συχνά-πυκνά τους εδώ ιστοχώρους μας) και σε όλους τους ευγενείς κατοίκους του Ταξιάρχη, να έχουν πάντοτε όλες τις δωρεές τ' Ουρανού στη ζωή και στα έργα τους!
* Για όσους επιθυμούν να μάθουν περισσότερα για τη φιλική μας αυτήν Ενορία και το Χωριό, δείτε την πλούσια Ιστοσελίδα τους, κάνοντας κλικ εδώ.
* Πρέπει να υποσημειωθεί, ότι επειδή τότε στην επίσκεψη δεν είχαμε την άνεση της ψηφιακής φωτομηχανής, δανειζόμαστε εκτάκτως κάποιες φωτογραφίες του τόπου από το Διαδίκτυο (η 1η, 4η και 5η από το Panoramio), παρότι δεν το συνηθίζουμε.
11 σχόλια:
Άκουσε να δεις, Π.Κ,
Αν μια μέρα μου πούνε πως σε πιάσανε για ντόπινγκ, δε θα εκπλαγώ καθόλου! Τι ταχύτητα είναι αυτή, βρε αθεόφοβε; Αχώνευτο μένει τόσο φαγητό -κι είναι και πρώτης τάξεως, πανάθεμά το!
Πέρασα να δω τι έχεις βάλει και έχω χάσει ταξίδια στη Νότια Αφρική, στο Σκοπό, κρουαζιέρες με κρουαζιερόπλοια, Χαλκιδικές...
Τουλάχιστον ελπίζω να μη χάσω και τα λεφτά του εισιτηρίου μου...
Τέλος πάντων. Μετά το χρυσό μετάλλιο του ταχύτερου μπλόγκερ της Επτανήσου ( η οποία, ως γνωστόν, αποτελεί το κέντρον της γης), το οποίο μόλις σου πρόσφερα, δέξου και ευχές για μιαν ανεπανάληπτη ( ε, ναι, και ήρεμη!) Κυριακή.
Αδελφικούς χαιρετισμούς και Χρόνια Πολλά επιθυμούμε να στείλουμε κι εμείς στον π. Μάξιμο από την Εσπερία.
Τα όμορφα και κολακευτικά λόγια για τους Μακεδόνες τα συνυπογράφω και τα υπογγραμίζω. Έχω προσωπική και οικογενειακή πείρα.
Καλή Κυριακή!
Αυτή η ατμόσφαιρα μου θύμισε έναν άλλο Ταξιάρχη που πήγα στη Μυτιλήνη πριν λίγα χρόνια, και δεν θα ξεχάσω ποτέ. Μπορείτε να δειτε:
http://64.233.183.104/search?q=cache:PtnqlBF8w7MJ:orthodox-world.pblogs.gr/2008/01/gnwrizete-gia-ton-taxiarhh-sto-mantamado-mytilhnhs.html+
Θυμάμαι να είμαι μέσα σ αυτή την εκκλησία στις 5.00πμ μέσα στην απόλυτη ησυχία.. Σκέφτομαι τον Αρχάγγελο σαν Φύλακα, σαν Προστασία της ψυχής, παρα σαν Φοβερό Μαχαίρι που κόβει την ψυχή στα δύο.. Ο Ταξιάρχης όταν τον κοιτάζεις μοιάζει ν αλλάζει έκφραση! Είναι συγκλονιστικό οτι ένοιωσα, είδα μιά φοβερή έκφραση, σαν να ελέγχει, και μία γλυκιά ειρηνική αγάπη με την οποία έφυγα απο εκεί..
@ Διονύση Μάνεση,
Χα, χα, χα, χα!!!!!! Μ' έκαμες να μην κρατιέμαι από τα γέλια! Είσαι απίθανος. Ναι, τα δέχομαι όλα! Τα ομολογώ! Ντόπιν και βάλε!... Όμως προς το παρόν καλά κρατά ο χορός του μπλογκιν!
Ό,τι θέλει ο λαός! Προχθές έκαμα γύρω στο 24ωρο να κάμω ανάρτηση και δούλεψαν τα μέιλς: - Τι έπαθες; Είσαι καλά;
Όλο αυτό με ξεκουράζει και πραγματοποιεί το τρίτο όνειρο της ζωής μου: Το να δημοσιογραφώ! Εεε, τώρα που... βρήκαμε παπά, να θάψουμε καμπόσους!!! Δεν το λέω εγώ, ο λαός ο σοφός το λέει!
Χαίρε!
υ.γ. Άσε που μού βάζετε ιδέες: Να, φερ' ειπείν, η Αριάδνη με "τσιγκλάει" για Μυτιλήνη!!!!!!
@ Αναστάσιε,
Όλοι ευχόμαστε στον π. Μάξιμο, αλλά και μεταξύ μας, να έχουμε "άγγελον ειρήνης, πιστόν οδηγόν, φύλακα των ψυχών και των σωμάτων ημών"!
Αγαπητότατε, καλή δύναμη για την αύριο!
@ Αριάδνη,
Όπως είπα και στον Διονύση παραπάνω, με τσιγκλάς. Είναι σα να μού λες "Εγώ πήγα στη Μυτιλήνη και στον Ταξιάρχη, ζήλια ψώρα"!!!
Όμως, Κυρία Πρόεδρος, σφάλατε. Εκεί κι αν έχω πάει! Υπήρξε μάλιστα σοβαρός έως συγκλονιστικός λόγος, που υπενόησα σε παλαιότερα.
Στην αναμονή πάντως βρίσκεται ήδη η σχετική ανάρτηση να δημοσιευτεί, μισοέτοιμη η ταλαίπωρη από καιρό, αλλά έχω μπλέξει με τα έκτακτα κι έχω χάσει τον ειρμό. Αλλά τώρα μ' εξωθείς να εργαστώ προς Λέσβο μεριά.
Εννοείται, αστειεύομαι, με τον παραπάνω τρόπο γραφής! Στον Ταξιάρχη Μανταμάδου φεύγεις όντως άλλος Άνθρωπος! Χαίρομαι που έχεις πάει!
Υπέροχες φωτό, κι ας είναι από το νετ...Πραγματικά πολύ όμορφες...
Καλό απόγευμα και καλή βδομάδα αύριο, αγαπητέ π.κ...
Έχω να πώ οτι :σιγά και μη δεν θα είχατε πάει..! Εγώ έχω κιτρινίσει απο τη ζήλεια μου που δεν έχω πάει σχεδόν πουθενά απ όλα σας τα ταξίδια που βλέπω.. Και έχω επίσης να πώ οτι μιά χαρά τα πάτε με όλα σας τα όνειρα. Εδώ κι αν ζηλεύω!!! Εγώ κυνηγιέμαι απίστευτα με τα όνειρά μου έτσι που τ απογεύγω τρέχοντας μακριά απ αυτά, κι όταν μου προκύπτει να με κυνηγάει το καλύτερό μου, με πιάνει στη λάθος μεριά.. Το καλύτερό μου δεν το αναγνώρισα παρά μόνο όταν το εκπλήρωσα. Νωρίτερα κατάφερα να το τοποθετήσω λίγο πιο πέρα απ το χέρι μου ώστε να γλυστρήσει στο έδαφος.. Μη νομίζετε, θέλει.. τέχνη! να το καταφέρεις αυτό. Το δεύτερο όνειρό μου απ αλλού με πήγε... αλλού και ξημέρωσα σε τρίτη ήπειρο που δεν είχε.. ταξί στην.. άμμο, ενώ τελικά κατάλαβα οτι στο πολύ βάθος είχα ένα τρίτο, που απλώς Το ..φοβάμαι.. Αυτά περί ονείρων και περι ταξιδίων. Αν έχετε καμιά ταξιδιωτική οδηγία για κάτι καλύτερο, ακούω!
@ Αρτάνις,
Ευχαριστώ για τον λόγο τον καλό!
Καλή δύναμη στο εβδομαδιαίο άγχος και άχθος.
@ Αριάδνη,
Πολλές φορές, μες από τούτον εδώ τον ιστοχώρο, έχω σκεφτεί μήπως η παρουσίαση -λεπτομερώς κάποτε- των μικροταξιών μου (μια και ο κόσμος είναι αχανής εντέλει), μήπως λέω φανεί ως επίδειξη. Απ' την άλλη όμως, σκέφτομαι, ότι δεν επιδεικνύω πλούτη, δόξες κλπ κλπ κοσμικά και ηλίθια, αλλά θέλω να υπερτονίζω κάθε φορά, ότι αυτά τα πλούτη εν πρώτοις υπάρχουν (τα ταξίδια μας) κι αυτά μονάχα απομένουν, μια και μάς παρηγορούν, μάς μορφώνουν, μάς κάνουν ανθεκτικότερους στα καθ' ημέραν κάτεργα, όπου εκτίουμε την ποινή της ισοβιότητας!...
Καλά. Μην το σοβαρεύετε τόσο. Μερικοί ίσως δεν έχουν παρα μόνο τα δικά σας τα ταξίδια για να "ταξιδεύουν".. Τα κάτεργα είναι ιδιαζόντως απεχθή..
Δημοσίευση σχολίου