© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τετάρτη 26 Νοεμβρίου 2008

Απεβίωσε ο ποιητής Γιώργης Παυλόπουλος

Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Το άγγελμα έφτασε ώς εμάς σαν αστραπή: Ο ποιητής Γιώργης Παυλόπουλος πέρασε κι αυτός στη χώρα της Αιωνιότητας, μαζί με τους Πολλούς...

Για μένα προσωπικά δεν ήταν αναπάντεχο. Το περίμενα ώρα την ώρα. Τηλεφωνούσα σχεδόν κάθε μέρα στο σπίτι του στον Πύργο της Ηλείας, γνωρίζοντας τη βεβαρημένη κατάσταση της υγείας του τα τελευταία χρόνια και ουδείς απαντούσε. Η πολυαγαπημένη του σύζυγος, η Μήτσα, δε σήκωνε το τηλέφωνο. Κάτι, λοιπόν, κακό έμελλε να συμβεί... Το ένιωθα... Κι αυτό το κάτι είναι πια πραγματικότητα. Ο ποιητής μάς άφησε στις τρεις, σήμερα ξημερώνοντας, κι εμείς οι φίλοι του πενθούμε...

Αλλά -είναι σίγουρο- δεν μπορεί να μάς καταβάλει αυτή η Απώλεια, επειδή διαθέτουμε στηρίγματα στέρεα, ώστε ν' ακουμπήσουμε τη συντριβή μας και ν' αντλήσουμε παρηγορία: Τα ποιήματά του! Μακάρι ο σύγχρονος άνθρωπος, ο μπλεγμένος αδιέξοδα στην τριβή του αβίωτου βίου του, να μπορούσε να προσλάβει και να εμπεδώσει τη μεγάλη αξία κάθε στίχου και κάθε ποιήματος που κληρονομεί, όταν οι Ποιητές του, ως άνθρωποι κι αυτοί, απέρχονται.

Μιλώ προσωπικά: Έφυγε ο Παυλόπουλος... Δάκρυσα, μόλις το πληροφορήθηκα... Ήταν ιδιαίτατα γλυκύς, φύσει ευγενικός, ενέπνεε άφατο σεβασμό στον συνομιλητή του, δίχως επιδειξιομανία και κουφότητες λόγων... Είναι σίγουρο, ότι θα μάς λείψει ως φυσική παρουσία... Αλλά, για στάσου, λέω. Μάς άφησε τόσα ποιήματα για να τον θυμόμαστε, τόσα "αντικλείδια" για την Πόρτα της Ποιότητας, τόσους εύρωστους στίχους - σανίδες σωτηρίας απ' το ρέμα του Χαμού.

Τον αγαπούσα και τον σεβόμουνα βαθύτατα. Κι εκείνος το ίδιο, όπως και όλη μας την οικογένεια. Κάποιες φορές, που περνούσαμε απ' τον Πύργο, τον επισκεπτόμασταν. Εκείνος με πολλή μεγάλη ικανοποίηση μάς καλοδεχόταν (το ίδιο και η Μήτσα, η ποιήτρια γεύσεων ασυναγώνιστων), χαρίζοντας σε όλους μας διάφορα αντίτυπα των έργων του με θερμές αφιερώσεις μ' εκείνη την αλησμόνητη τελειότητα του γραφικού του χαρακτήρα. Μια φορά μάλιστα μάς δέχτηκε και μάς φιλοξένησε στο εξοχικό του σπιτάκι στον Άγιο Ανδρέα [φωτό 2], στο Κατάκολο, όπου περνούσε, πολύ παλαιότερα, γόνιμες μέρες με τον φίλο του Γιώργο Σεφέρη [φωτό 1].

Καθόταν εκεί στη βεραντούλα του εξοχικού και αγνάντευε στο βάθος απέναντι τη Ζάκυνθο, την οποίαν υπεραγαπούσε. Επιθυμούσε -έλεγε- να ήταν Ζακυνθινός ή έστω να ζούσε και να πεθάνει στο νησί του Σολωμού. Ευλαβείτο πολύ τον πολιούχο του νησιού μας, τον Άγιο Διονύσιο, μια και τον γοήτευε πάντα το ότι κατόρθωσε αυτός ο μοναδικός καλόγερος να συγχωρήσει και να σώσει τον φονιά του ίδιου τού αδελφού του...

Αύριο στον Πύργο, 3 το μεσημέρι στον Μητροπολιτικό Ναό του Αγίου Νικολάου, ορισμένοι φίλοι από τη Ζάκυνθο θα είμαστε δίπλα του στην εξόδιο Ώρα του και, καθώς η γη της Ηλείας θα τον δέχεται, κάποιοι θα τού αποθέσουν αγάπες απ' τη Ζάκυνθο "εις μνημόσυνον αιώνιον"!...

Για τους φίλους, που επιθυμούν να γνωρίσουν περισσότερο τον Γιώργη Παυλόπουλο, ας πάνε στα παραΘέματα λόγου, όπου έχουμε κάμει παλαιότερα τις εξής δημοσιεύσεις:




ΜΙΚΡΟ ΒΙΟ-ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΚΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΗ ΠΑΥΛΟΠΟΥΛΟΥ

Ο Γιώργης Παυλόπουλος γεννήθηκε στον Πύργο της Ηλείας, στις 22 Ιουνίου 1924, όπου τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και Γυμνάσιο. Οι σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών δεν ολοκληρώθηκαν. Εργάστηκε ως λογιστής και γραμματέας σε ιδιωτικούς φορείς.
Πρωτοδημοσίευσε ποιήματά του στο περιοδικό Οδυσσέας του Πύργου το 1943. Ποιήματα και κείμενά του δημοσιεύτηκαν σε πολλά Ελληνικά και ξένα λογοτεχνικά έντυπα και ανθολογίες.
Συμμετείχε σε πολιτιστικές εκδηλώσεις στην Ελλάδα, στην Κύπρο και στο εξωτερικό.
Συνεργάστηκε με τον φίλο του ποιητή Τάκη Σινόπουλο, σε μια πειραματική γραφή κοινών ποιημάτων.
Ασχολήθηκε ερασιτεχνικά με τη ζωγραφική και συμμετείχε στην ΙΘ΄ Πανελλήνια έκθεση ζωγραφικής.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.
Ποιήματά του μεταφράστηκαν στην Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία, Ιταλία, Πολωνία, Ρωσία, Η.Π.Α. και Καναδά.
Το 2002, από τις εκδόσεις Σοκόλης, εκδόθηκε η αλληλογραφία του με τον φίλο του πεζογράφο Νίκο Καχτίτση (Τα γράμματα του Νίκου Καχτίτση στον Γιώργη Παυλόπουλο).

ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
* Από μια πρώτη συγκίνηση,
(ανάτυπο από τον τόμο Για το Σεφέρη), Αθήνα, 1962.
* Το Κατώγι, Ερμής, 1971.
* Το Σακί, Κέδρος, 1980.
* Τα Αντικλείδια, Στιγμή, 1988, (ανατύπωση, 1994).
* Τριαντατρία Χαϊκού, Στιγμή, 1990.
* Νίκος Καχτίτσης, Πέντε ανέκδοτες επιστολές στον Γιώργη Παυλόπουλο και ένα σατιρικό κείμενο, Ανάτυπο από το περιοδικό Ακτή, Λευκωσία 1993.
* Της Γύφτισσας, (τετράγλωσση έκδοση), Πύργος, ιδιωτική έκδοση, 1996.
* Λίγος Άμμος, Αθήνα, Νεφέλη, 1997.
* Ποιήματα 1943-1997 (συγκεντρωτική έκδοση), Νεφέλη 2001.
* Memories from George Seferis and Seven Poems, (tr. by Darlene Fife), West Virginia - USA, Bookstore Lewisburg, 2001.
* Πού είναι τα πουλιά; Κέδρος 2004.
* Γράμματα από την Αμερική, Γαβριηλίδης 2008.

ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ ΕΡΓΩΝ ΤΟΥ 
Στα αγγλικά:* The Cellar, [tr.by]: Peter Levi, London, Anvil Press Poetry, 1977.
* The Passkeys, [tr.by]: Darlene Fife, West Virginia - USA, Roadrunner Press, 1994.
* A little sand, [tr.by]: Darlene Fife, West Virginia - USA, Bookstore Lewisburg, 1999.Στα ισπανικά:* Las Lliaves Maestras, [tr.by]: Angel Marinez Fernandez, Espana, Santa Cruz de Tenerife, 1995.

15 σχόλια:

Churchwarden είπε...

Καλό ταξίδι.

Unknown είπε...

αγαπημένος σε πολλούς
πρόσφερε πολλά
για την ποίηση άρα για όλους μας
καλό ταξίδι...
αιωνία η μνήμη

Anastasios είπε...

Η ψυχή του ποιητή είναι πουλί και φτερουγάει.

Ο ποιητής έψαχνε το 2004 να βρει τα πουλιά. Η αλήθεια είναι ότι όταν έρχεται η ώρα τους τα πουλιά αναλαμβάνονται και πετούν προς την δική τους Μονή...

Καλό κατευόδιο!

θλιμμένος μπούφος είπε...

Συγκινούμαι βαθύτατα... Πολύ περισσότερο γιατί έτυχε να τον γνωρίσω και ΄γω από κοντά, όπως και την κυρία Μήτσα. Εξάλλου για ΄μένα ήταν ξαφνικό. Άλλη ανάρτηση φανταζόμουνα πως θα δω και άλλη είδα. Τί άλλο μπορώ να πω; Καλό του ταξίδι και είμαι σίγουρος ότι ο κύριος Γιώργης ήδη έχει αρχίσει να ψάχνει για τα αντικλείδια του θανάτου...

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

΄Ενα "Γιατί" ήταν η πρώτη και αυθόρμητη σκέψη μου, όμως
και ισορρόπσα εδώ:"....διαθέτουμε στηρίγματα στέρεα, ώστε ν' ακουμπήσουμε τη συντριβή μας και ν' αντλήσουμε παρηγορία: Τα ποιήματά του!"

Kαλό του ταξίδι....


Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Λυπάμαι που χάσατε Έναν Δικό σας. Αλλά οι Δικοί μας δεν χάνονται ποτέ. Έτσι δεν είναι?

Φαίδρα Φις είπε...

Στην αιωνιότητα το ταξίδι αυτό...

μια μικρή ανάσα από αυτή...

P. Kapodistrias είπε...

@ Churchwarden,

Είμαστε σίγουροι, ότι λόγω της Ποίησης, καλά θα πάει!

P. Kapodistrias είπε...

@ Παυλίτσα Άμπθα,

Αμήν! Αιωνία να είναι! Και θα είναι!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αναστάσιε,

Αχ, αυτά τα πουλιά και οι μονές τους.

Ας αφήσουμε τις εμμονές τους...

P. Kapodistrias είπε...

@ Νίκο μου,

Ήξερα πως θα θλιβείς... Κράτα την καλή του καρδιά και τις αφιερώσεις που σού ἐκαμε, τότε στο σπίτι του!

P. Kapodistrias είπε...

@ Κυρά των Γλάρων,

Ναι, στηριζόμαστε σε λέξεις κλειδιά ή αντικλείδια. Η Μεγάλη Θύρα μπορεί έτσι ν' ανίξει!

Καλημέρα!

P. Kapodistrias είπε...

@ Αριάδνη,

Και ο Γιώργης και οι δικοί μας, εφόσον θα είναι Δικοί μας, σίγουρα δε χάνονται.

Δηλαδή, η μάχη μαίνεται εδώ: Να τους συγκρατάμε Δικούς μας!

P. Kapodistrias είπε...

@ Φαίδρα Φις,

Γένοιτο κατά το ρήμα σου!...

Γεφυριστές είπε...

Καλημέρα και καλό μήνα
έτυχε να τον γνωρίσω μόνο μέσα από την ποίησή του. Αν και ο χαρακτηρισμός του από το ΕΚΕΒΙ ως "μύστης της ποίησης" είναι εξαιρετικά γοητευτικός, προτιμώ τον τρόπο που προσδιόριζε ο ίδιος τον εαυτό του δηλαδή ένας ποιητής μέσα από την καθημερινότητα. Μου έχει αποτυπωθεί η σχετική φράση του, που την είδα γραμμένη ξανά στα αφιερώματα: "Δεν έχει σημασία να γίνουμε ποιητές, σημασία έχει να ζήσουμε σαν ποιητές".

Εκείνο το ποίημά του που είναι καταχωρισμένο στο Ποιείν, η Γύφτισσα (νομίζω έτσι είναι ο τίτλος) δεν είναι εκπληκτικό δείγμα;

Καλό του ταξίδι και να τον ευχαριστούμε για ό,τι μας πρόσφερε.

Καλημέρες π. Παναγιώτη

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails