Η αγάπη τους με "σκλαβώνει". Γράφουν πράγματα που, αφενός δεν τα περίμενα, αφετέρου με υποχρεώνουν για περισσότερα και ποιοτικότερα:
Χθες μια άγνωστη σ' εμένα blogger, η Big Mama, υπερεκτιμώντας -ως φαίνεται- αυτό το λίγο / ελάχιστο, που εκφράζεται μες από τους ετούτους εδώ στους ιστοχώρους μας και με την ευκαιρία του Αριστείου, είχε την ευγένεια να κάμει ειδική ανάρτηση, την οποία μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Την ευχαριστώ πολύ!
π. Π.Κ.
6 σχόλια:
Όχι π. Παναγιώτη...δεν έγραψα με την ευκαιρία του Αριστείου...
Αλλά γιατί αυτό που μας δίνουν οι άνθρωποι, πρέπει να τους το επιστρέφουμε σε αγάπη.
Να γράφεις κι αν δεν σου είναι κόπος πες Του και καμμιά καλή κουβέντα για μας.
Σ' ευχαριστώ
διάβασα και τις προηγούμενες αναρτήσεις. Έχω ανάμικτα συναισθήματα, θέλω να σου δώσω συγχαρητήρια αλλά να εκφράσω και τη λύπη μου για τις δολοφονίες
Τα έργα από μόνα τους μιλούν.
Εγώ η ανάξια απλά θα αναφωνήσω και πάλι
ΑΞΙΟΣ!!!!!!!!
ΑΞΙΟΣ!!!!!!!!
ΑΞΙΟΣ!!!!!!!!
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
@ Big Mama,
Ευχαριστώ ξανά και θα... Τού το πω!!!
Καλό σαββατοκύριακο!
@ Ηλιογράφε,
Είσαι φίλος! Να είσαι γερός πάντα!
@ Κυρά των Γλάρων,
Τι να πώ με τόση αγάπη;
Κοκκίνησα!...
Δημοσίευση σχολίου