ΣΩΜΑ ΞΕΦΟΥΣΚΩΤΟ
Στο αγιόκλημα
ή πίσω απ’ τις ελπίδες
συμβαίνει ξανά:
Επιπόλαιος θεός
εξαντλεί προθεσμίες
και συνηθίζω
τον Γενάρη αναιδή
πίσω απ’ την πόρτα
να μού απαιτεί επαίτης
φιλί κλειδί. Πλην όμως
είχεν αδειάσει
απ’ τον φόβο το σώμα
και ξεφούσκωτο
στου ανέμου τον οίκτο
παριστάνει τον Κάποιο.
(Ποίημα Π.Κ. Γράφτηκε τον Δεκέμβριο 2008 - Ιανουάριο 2009)
*** Στην α΄ φωτό: Πιετά (1657) του Εμμανουήλ Τζάνε από τη Συλλογή Βελιμέζη.
Στη β΄ φωτό: Μια Παλαιστίνια θρηνεί το νεκρό της παιδί. Από το Διαδίκτυο.
39 σχόλια:
μένω άφωνος πάτερ καθώς βλέπω ότι η αδικία της Παλαιστίνης μεταμορφώνεται σε τέχνη σε ωραίο ουτοπικό. το' πα και στην κ. Αbttha.
δυστυχώς οι πληροφορίες τώρα θολές καθώς κορυφώνεται ο ψυχολογικός πόλεμος και σκοτώνονται στη φαντασία άνθρωποι του θύματος και θύτη.
ελπίδα ουκ έχω.. καμία πια σε κανένα εκτός από την αντοχή της αντίστασης.
άκουσα παλαιστίνιο να πει στους άραβες "αφήστε μας να πεθαίνουμε εδώ μη μας στείλετε τίποτα" τι να πει του έστειλε η Σαουδική Αραβία Κοράνια και βιβλία προσευχής!!
που ναι τα παπούτσια;;
Μέχρι πριν λίγες ώρες, φοβόμασταν τα χειρότερα. Πλέον όχι. Όταν το αναπόφευκτο συμβαίνει, ο Φόβος είναι άχρηστος.
Ελπίζω κι εύχομαι να τελειώσει σύντομα αυτή η σφαγή, με όσα λιγότερα θύματα γίνεται. Το ιδανικό βέβαια θα ήταν να μην υπάρξει άλλο θύμα αλλά ξέρω πως κάτι τέτοιο είναι ουτοπικό.
Οι στίχοι σας αγαπητέ Π.Κ., αποτυπώνουν τη θλίψη, τον πόνο και την αγανάκτηση όλων μας.
Να είστε καλά και να έχετε εσείς, η οικογένειά σας κι όλος ο κόσμος, μια Καλή Χρονιά, όσο πιο ειρηνική γίνεται.
ποίημα επίσης ο γόρδιος δεσμός των δυο εικόνων..
πατέρα Παναγιώτη καλημέρα. έκανα και εγώ μια προσπάθεια σήμερα τα μεσάνυχτα να βρω εικόνες από την Παλαιστίνη που να εκπέμπουν φως. Δεν γνώριζα τη ζητούσα μα προπαντός δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα έβρισκα, ποίηση μέσα στα χαλάσματα, ευχαριστώ το NOCTOC για τις μεταφράσεις που έχει κάνει στα ποιήματα του Μαχμούντ Νταρουίς.
@ Αγαπητοί φίλοι,
δείτε ένα σπαραχτικό "Γιατί;" της φίλης συγγραφέως και συνεργάτιδάς μας κ. Διονυσίας Μούσουρα-Τσουκαλά, στον άλλον μας ιστότοπο, το ΝΥΧΘΗΜΕΡΟΝ, εδώ:
http://banato.blogspot.com/2009/01/blog-post_04.html
"..και συνηθίζω
τον Γενάρη αναιδή
πίσω απ’ την πόρτα
να μού απαιτεί επαίτης
φιλί κλειδί. Πλην όμως.."
Συντριπτικό..
Είμαι σε κατάσταση αφωνίας, με τόση τραγωδία να περνά από μπροστά μας. Πέρα από τα όποια ιστορικά, πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα, δεν φαίνεται ΚΑΝΕΙΣ να μπορεί ή να θέλει να καταλάβει και να δεχθεί το δίκαιο των αμάχων.
Έλεος πια!
Κοιτάζω και ξανακοιτάζω την ανάρτηση και δε βρίσκω λόγια να εκφράσω τον σπαραγμό. Γιατί σπαραγμός είναι η πιετά. Η κάθε πιετά!
Υπερτονισμός του "Ω" και τελικού γράμματος της αλφαβήτου
"Επιπόλαιος θεός
εξαντλεί προθεσμίες"
Απελπίστηκα πλέον...
Ο Σαρκοζί θα σώσει την κατάσταση ή πιότερο θα την περιπλέξει;....
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
@ Roni Bou Saba,
Είπαμε: Ο Καθένας από το μετερίζι του κάνει ό,τι μπορεί, αφενός μεν για ν' αναποτυπωθεί το εκφοβιστικό φάσμα του θανάτου, αφετέρου δε προς την διαμαρτυρία υπέρ της πολυπόθητης Ειρήνης!...
@ Ντάνα Σεμιτέκολο,
Εμείς μόνο να ευχόμαστε μπορούμε απ' εδώ στην άκρη μας.
Άλλοι αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς... Είναι μια παράνοια αυτό που συμβαίνει. Όμως το αφήνουν οι επιτήδειοι να συμβαίνει, επειδή τούς συμφέρει...
Ευχαριστώ για τις ευχές σου. Μακάρι να πραγματωθούν τ' ανάλογα και για σένα και για όλους μας!
@ Αθανάσιε Παυλάκη,
Συνήθως έτσι γίνεται: Απ' τα χαλάσματα φυτρώνει η ζωή! Είναι η μόνη μας πλέον παρηγορία, ενόψει ραδαίων αλληλοσκοτωμών, που βρίσκονται ολοένα σ' εξέλιξη.
Ας ελπίσουμε όλα να περάσουν το συντομότερο δυνατό.
@ Αριάδνη,
Ήξερα πως θα σού άρεσε το συγκεκριμένο. "Άρεσε", εννοώ "ταίριαζε".
Η όλη κατάσταση μάς έχει συντρίψει...
@ Αναστάσιε αδελφέ,
Όχι μόνον σε κατάσταση αφωνίας, αλλά και διαρκούς πένθους. Είναι τραγικό το όλο σκηνικό... Φαντάσου, όσα δεν μάς λένε τα κανάλια...
@ Δέσποινα,
Είπες τη σωστή λέξη, που αποδίδει 100% την κατάσταση: ΣΠΑΡΑΓΜΟΣ....
Ελπίζουμε στα καλύτερα. Αλλά...
@ Κυρά των Γλάρων.
Το συνέλαβες το υπο-νοούμενο! Το τελικό της αλφαβήτου γράμμα Ω (ωμέγα) δηλοί την έκπτωση όλων των σημαντικών ανθρώπινων πραγμάτων, όταν αφήνουν (οι ισχυροί) να συμβαίνει τέτοιος Χαλασμός εδώ στη γειτονιά μας.
Κάθε σχόλιο είναι περιττό απέναντι στην εσωτερική δύναμη των λόγων και των εικόνων! Μόνο να προσευχηθούμε για ένα ειρηνικότερο χρόνο...
το ποίημα είναι υπέροχο,
και τα σχόλια επίσης!
πρώτη φορά βλέπω εδώ το σα και μένω έκθαμβη!
ευχαριστώ για όλα!
Καλή Χρονιά, παπά μου...
Και καλή φώτιση για όλους μας...
Τι να πω...
Καλησπέρα.
Πέρασα να αφήσω τις ευχές μου για τον (απαιτητικό επαίτη..) Γενάρη και για τ'αδέρφια του, με τις ψευδαισθήσεις εύκολες και πρόχειρες στην τσέπη μου. Σκούντησα στη θεματολογία και στο ποίημα.
Και πώς αλλιώς; Πώς να αποστρέψεις το βλέμμα;
Ας επιμένουμε στην Αγάπη, στην Ομορφιά, στο Πείσμα για έναν Ανθρωπινότερο κόσμο. Κι ας μη μας ακούει ούτε ο αντίλαλος.
Π.Κ, καλή σου χρονιά.
Δεν πάμε καθόλου καλά.. Θα μου πεις πότε πηγαίναμε.. "αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ".. :(
Υπέροχο το ποίημα σας.
Στεγνό το στόμα μου πάτερ
έρημη η γη από δάφνες...
Ισως κάποιος πρέπει να μας θυμήσει
"χους εσμέν και εις χουν απελεύσωμεν"
Σπαρακτική η Παλαιστήνια Πιετά και το ποίημα συγκλονιστικό. Επιστρέψαμε και μάθαμε τα χειρότερα. Εύχομαι να είναι ειρηνικός ο νέος χρόνος, να σταματήσει το κρίμα και η αδικία.
Σε σένα π.Παναγιώτη εύχομαι τα καλύτερα και να μας αφυπνίζεις πάντα δημιουργικά.
"και συνηθίζω
τον Γενάρη αναιδή
πίσω απ’ την πόρτα
να μού απαιτεί επαίτης
φιλί κλειδί. Πλην όμως
είχεν αδειάσει
απ’ τον φόβο το σώμα
και ξεφούσκωτο
στου ανέμου τον οίκτο
παριστάνει τον Κάποιο." !
Ό,τι και να πω εγώ θα ναι λίγο...
Ο πόνος στον πλανήτη μας δεν έχει τέλος...Ας ευλογήσει ο Κύριος τη λύση που εκείνος γνωρίζει ο,τι αρμόζει για μας & ας γίνεται πάντα Το θέλημά Του μέσα μας...Αμήν!
Το τυπικό των ανθρώπων ορίζει να λέμε & ευχές γιατί η ελπίδα-λέει-πεθαίνει τελευταία...Μα αφού έτσι κι αλλιώς ο Κύριος ετέχθη δι` ημάς άρα και οι ευχές πρέπει να λέγονται ως Θείον Δώρον.
Καλή & ευλογημένη χρονιά να έχουμε & με την δική σου ευλογία πατέρα Παναγιώτη. Ο Κύριος να μας δίνει κείνο που κρίνει εκείνος ο,τι μας είναι αναγκαίο & όχι ό,τι θέλουμε εμείς.
Ευχαριστώ πάρα πολύ για ό,τι έχεις κάνει για μένα & τον αδελφό μου,από καρδιάς. Χθες βγήκε & το αντιβιόγραμμά του & είναι πλέον υπό αγωγή. Πορευόμαστε εν ειρήνη Κυρίου με την ελπίδα ότι θα αποφύγει την πολύ δύσκολη εγχείριση.
Χίλια ευχαριστώ για όλα.
Για κάποιο διάστημα θα σιγήσω. Να ασκηθώ στη σιωπή...μα δεν θα χαθούμε!
@ Σα,
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, αλλά κυρίως για την επίσκεψή σου μετά από τον μακρύ δρόμο της δοκιμασίας σου! "Νεφύδριον" ήταν και πέρασε!
Πράγματι, να προσευχόμαστε για την Ειρήνη εντός, εκτός κι επί ταυτά!
@ Χριστόφορε,
Ευχαριστώ και αντεύχομαι! Όπως το λες: Φώτιση μάς χρειάζεται μπόλικη!
@ Διονύση Μάνεση,
Χαίρε αν μπορείς! Πρέπει να χαίρεις! Να χαίρουμαι όλοι, αν και είναι πανδύσκολο με τόσο γκρίζο τριγύρω μας!...
Σε πείσμα της Λύπης, ΧΑΡΑ!!!!
Για καλύτερο 2009 ας ευχόμαστε!
@ Roadartist,
Δυστυχώς, συμφωνώ, αλλά ας προσπαθήσουμε να σηκώσουμε κεφάλι! Είναι κι αυτό Κάτι!
@ Δρομάκι,
Τα δρομάκια λασπωμένα, απροσπέλαστα, αδιέξοδα...
Αυτή είναι η επί γης κόλασή μας...
Καλή χρονιά, όσο μπορεί...
@ Λένα,
Καλώς επιστρέψατε! Τουλάχιστον εσείς φύγατε και αλλάξατε παραστάσεις!
Όμως το Μαύρο έχει γίνει κατάμαυρο και οι ελπίδες έχουν καταστεί φευγαλέες... Ας τις φυσήξουμε δυνατά, ώστε οι εναπομείνασες σπίθες να γίνουν Φωτιά!!!
@ akb8862,
Κι εγώ πλέον δεν ξέρω τι πω...
Ευχαριστώ πάντως για την Καλοσύνη και την Ευγένεια. Χαίρομαι για τον αδελφό σου και συνεχίζω να τον έχω στη σκέψη μου και στα Δίπτυχα!
Όλοι επιθυμούμε ο κόσμος μας να καταστεί καλύτερος, οι πόλεμοι να σταματήσουν, το αίμα να γίνει σεβαστό προς κάθε κατεύθυνση, να βιωθεί απ' όλους ότι η ανθρώπινη ζωή είναι πανίερη και τότι αξίζουμε "Φως, περισσότερο Φως"!
Καλή η σιωπή, αλλά όχι πάντα η καλύτερη λύση. Αντιπροτείνω να συνεχίσεις να μάς πλουτίζεις με τα διαμάντια του Λόγου σου!
Δεν ξέρω άν είναι χειρότερο το αυθεντικό πείσμα, ή η πολιτική πίσω από το άλλο πείσμα...
Το κακό είναι ότι τους γονείς σου και τη χώρα που γεννιέσαι δεν γίνεται να τα διαλέξεις.
Πολύ δυνατή η παράθεση δίπλα δίπλα των δύο φωτογραφιών, των δύο Πιετά. Μητέρες της αγκαλιάς του πόνου.
Οι στίχοι κτυπάνε απ'ευθείας στην πληγή, να θυμόμαστε και να αναρωτιόμαστε το γιατί. Και αυτό το κόκκινο το ω-μέγα ας υπάρχει και ας τονίζεται.
Αν διαβάζει αυτό το σχόλιο ο Roni bou Saba, του λέω ότι έβαλα στην ιστοσελίδα μου σήμερα την αγαπημένη φωνή της λιβανέζας Φαϊρούζ να λέι σ'ένα αηδόνι: "sanarjaou yaouman" -θα επιστρέψουμε μια μέρα-.
Σήμερα των Φώτων, ας ακούσει ο Θεός.
@ Κωνσταντίνε,
Οπωσδήποτε, το πολιτικό πείσμα από εκείνους που θεωρούν εαυτούς εθνοσωτήρες του όποιου έθνους, έχοντας μεσσιανικές διαθέσεις...
@ Άστρια,
Τα λες πολύ όμορφα και σ' ευχαριστώ για τον καλό λόγο, τον οποίον εισπράττω ταπεινά όσο γίνεται, μια και στην ουσία η γραφή της ανάρτησης αυτής αφορμάται από την δυστυχία ενός λαού.
Ελπίζω να πέρασες καλά των Φώτων!
Εξαιρετική αλλά και τραγική η συσχέτιση των φωτό. Μακάρι όλα να σταματήσουν γρήγορα...
@ Κική,
Από το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί!
και ένα άλλο ψέμα αποκαλύπτεται: δεν υπάρχει εκεχειρία 3ωρη!!
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/01/vittorio-arrigoni_08.html
παρακαλώ επίσης να δείτε αυτό το κείμενο
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=973611&lngDtrID=245
Δημοσίευση σχολίου