Το "Ημερολόγιο Αποδημίας" είναι ένας όμορφος ελληνικός ιστότοπος, που εκπορεύεται από το Harrow του ΒΔ Λονδίνου. Κτήτωρ και φροντιστής του είναι ο π. Αναστάσιος Σαλαπάτας, με τον οποίον δεν έχουμε συναντηθεί από κοντά ποτέ, αλλά τον θεωρώ καρδιακό φίλο και αδελφό. Καθημερινά επισκεπτόμαστε αλλήλων τους ιστοχώρους, ανταλλάσσοντας σκέψεις, σχόλια, χιούμορ ή και πόνο για τα γκριζόμαυρα στίγματα του καιρού μας.Εε, λοιπόν, σήμερα βρέθηκα μπροστά σε μιαν έκπληξη: Θεώρησε καλό ν' αναφερθεί με ειδική ανάρτηση στην ταπεινότητά μου, γράφοντας μάλιστα κάμποσα κολακευτικά λόγια, υπερβολικά βέβαια, αλλά τα δέχομαι ως προερχόμενα από έναν στην κυριολεξία gentleman, ευχαριστώντας τον θερμά!
Για να έχετε πρόσβαση κι εσείς στο σαλόνι του "Ημερολογίου Αποδημίας" και δη στα "ωραία" μας, κάντε κλικ εδώ.
5 σχόλια:
τι καλύτερο πάτερ, συγχαρητήρια!
(αυτό σημαίνει ότι και εγώ πρέπει να κάνω κάτι :)!! )
π.Παναγιωτη ειδα με ευχαριστηση και γω την αναρτηση-αφιερωμα που σου εκανε ο π.Αναστασιος εκ Ναυπλιου.
Πολυ ομορφη και την αξιζεις.
Να εισαι παντα καλα.
Τετοιοι ιερωμενοι σαν εσενα και τον π.Αναστασιε ειναι χρειαζουμενοι για μας.
Καλο σου βραδυ.
Aυτά είναι τα κάλλιστα του ιστολογίου! Το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό! Εν διαδικτύω!
Ζητώ τις ευχές και των δύο σας.
Αν η Εκκλησία είχε τέτοιους κληρικούς, σεβαστοί μου π. Παναγιώτη και π. Αναστάσιε, η μαρτυρία της στον σύγχρονο κόσμο θα ήταν καταλυτική!
Σας ευχαριστούμε που υπάρχετε!
Δεν θυμάμαι που το διάβασα, θα το πω όπως το κατέγραψα.
Το κοινό κάνει τον ομιλητή σημαντικό...
Εάν υπάρχει κάτι σε αυτή την ζωή που μας δίνει δύναμη, είναι το χειροκρότημα.
Το χειροκρότημα γίνεται πιο δυνατό όταν ο ομιλών δεν το αναζητεί, ακόμα πιο δυνατό όταν ο ομιλών φύγει με ταπεινό βλέμμα από το βήμα πριν λήξει το χειροκρότημα, όταν συγκινημένος θα ακούει πίσω από την κουρτίνα το κοινό να έχει μελανιάσει τα χέρια του από το χειροκρότημα..
...
είμαι σίγουρος ότι την επόμενη παράγραφο δεν θα την διαβάσετε ...
κλάπ, κλάπ, κλάπ,
Η αναγνώριση και η κοινωνική καταξίωση του κάθε ανθρώπου είναι ένα δώρο που το έχει ανάγκη, για να μπορεί να πορεύεται στη ζωή και να έχει τη δύναμη να συνεχίζει να προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.
Πατέρα Παναγιώτη έχετε αναμφισβήτητα την αναγνώριση και το σεβασμό όλων μας και ελπίζουμε να συνεχίσετε το σημαντικό έργο σας.
Δημοσίευση σχολίου