Ένας αιώνας Ελληνικής Λαογραφίας (1909-2009) και μια εκδήλωση της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας

Μια πρόσκληση λάβαμε πριν από λίγες μέρες από το Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, η οποία αφορά σε μιαν αξιοπρόσεκτη Επιστημονική Εκδήλωση, που θα γίνει την ερχόμενη Δευτέρα, 23 Νοεμβρίου 2009, ώρα 7 το βράδυ, στην Αίθουσα Διαλέξεων του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, στην οδό Κυδαθηναίων 17, στην Πλάκα.

Σύμφωνα με το Πρόγραμμα, θα υπάρξουν οι εξής Ομιλίες των ακόλουθων καλών επιστημόνων:

* Προλόγισμα: Μ. Γ. Μερακλής, Πρόεδρος ΕΛΕ.

* Αικατερίνη Πολυμέρου - Καμηλάκη, Διευθύντρια ΚΕΕΛ: "Οι λαϊκές διηγήσεις στον χώρο και τον χρόνο. Το Διεθνές Συνέδριο της Αθήνας (2009)".

* Ρέα Κακάμπουρα, Επίκουρη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αθηνών: "Η λαογραφική έρευνα των προσωπικών αφηγήσεων στον διεθνή χώρο".

* Γιώργος Κατσαδώρος, Εκλεγμένος Λέκτορας Λαογραφίας Πανεπιστημίου Αιγαίου: "Η εννοιολογική δυναμική της αφήγησης (Με αφορμή δυο συνέδρια της Διεθνούς Εταιρείας Λαϊκής Αφηγηματολογικής Έρευνας)".

* Γιώργος Βοζίκας, Ερευνητής ΚΕΕΛ: "Η εμπειρία της πόλης. Προσωπικές μαρτυρίες εσωτερικής μετανάστευσης".

Όπως πληροφορούμαστε από το επίσημο site της Εταιρείας, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ιδρύθηκε από το Νικόλαο Γ. Πολίτη. Η επίσημη ίδρυσή της έγινε στις 11 Ιανουαρίου 1909, ενώ η άτυπη συνέλευση για το σκοπόν αυτό έγινε στις 28 Δεκεμβρίου 1908 στην Εθνική Βιβλιοθήκη.

Στον κανονισμό της ορίζεται ότι έργο της Εταιρείας είναι η καλλιέργεια και προαγωγή των λαογραφικών ερευνών και σπουδών, ιδίως των αναφερόμενων στη γνώση του ελληνικού και των άλλων λαών της Βαλκανικής.

Η Λαογραφία ως επιστήμη εξετάξει τις «κατά παράδοσιν διά λόγου και πράξεων ή ενεργειών εκδηλώσεις του υλικού, πνευματικού και κοινωνικού βίου του λαού», αλλά ερευνά και «τον ζώντα, παρόντα άνθρωπον» στις ποικίλες εκδηλώσεις του. Πρέπει να τονισθεί ότι στο διάγραμμα της λαογραφικής ύλης, που δημοσίευσε ο Νικόλαος Πολίτης στον πρώτο τόμο του περιοδικού Λαογραφία (1909), μολονότι η Ελλάδα παρέμενε μια αγροτική χώρα (ακόμα το 1951, στην πρώτη μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο απογραφή, ο αστικός πληθυσμός αποτελούσε μόνο το 38,60% του συνολικού πληθυσμού), εκείνος ενέτασσε μεταξύ των υπό διερεύνηση ζητημάτων και τα «βιομηχανικά επιτηδεύματα». Το ενδιαφέρον για την κοινωνική διάσταση υπήρχε άρα εξαρχής.

Μετά τον πόλεμο εξάλλου αναπτύχθηκαν σε κατά το μάλλον ή ήττον αυτοτελείς κλάδους, δίπλα σε μια λαογραφία της συνέχειας, η κοινωνική λαογραφία, η φιλολογική λαογραφία, ενώ μια νεωτερική λαογραφία στρέφει κατεξοχήν το ενδιαφέρον της σε φαινόμενα λαϊκού πολιτισμού που διαμορφώνονται κατεξοχήν στον αστικό χώρο και, ευρύτερα, στο πλαίσιο του εξαστισμού(urbanization), ο οποίος εκτείνεται και στην περιφέρεια της χώρας.

Για τους επιθυμούντες περισσότερη πληροφόρηση, υπάρχει ο επίσημος ιστότοπος της ΕΛΕ, εδώ.