skip to main |
skip to sidebar
© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.
ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!
-
Άνευ όρων κένωση
-
ΟΜΙΛΙΑ ΣΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑΚυριακή Β΄ Λουκά, 1/10/2023Γράφει ο π.
ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΠΟΜΟΝΗΣΟ ιερός συγγραφέας παρουσιάζει ένα μικρό, ωστόσο πολύ
σημαντικό, τμή...
Πριν από 4 ώρες
-
π. Γεωργίου Λέκκα: ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΜΑΖΙ
-
Ημερολόγιο εκδημίας της Πρεσβυτέρας Ελένης
Σαλταπίδα-Λέκκα [25/10/1965-24/9/2023] Απόσπασμα 14 Σεπτεμβρίου 2023 Το
πρωί τής πήγα πάλι Θεία Κοινωνία από τη...
Πριν από 5 ημέρες
-
Δυο πονεμένα αλλά πάντοτε γλυκύτατα ματάκια...
-
Τον παριππεύσαντα Αύγουστο χρειάστηκε να μεταβώ για είκοσι ημέρες στην
Αθήνα για σοβαρή οικογενειακή υπόθεση. Άφησα, λοιπόν, τα δύο μικρά ορφανά
γατάκια ...
Πριν από 1 εβδομάδα
-
Ταξίδι στην Κριμαία | Evge | Homeward (2019)
-
*Κείμενο του Μανώλη Κρανάκη *
Ένα νεαρό αγόρι, ο Αλίμ, φοιτητής δημοσιογραφίας στο πανεπιστήμιο του
Κιέβου κάθεται στον διάδρομο ενός νεκροτομείου. Μοιάζ...
Πριν από 1 χρόνια
-
Μάτι στη φωτιά
-
Πριν από 5 χρόνια
Απομακρυνόμαστε από τη Λίμνη της Δοϊράνης. Με τι καιρό; Τέλη Ιουνίου, με ήλιο κατάκορφο, απειλητικά σύγνεφα και αργότερα βροχή!... Οδηγούμαστε τώρα στις Μουριές. Κοντά τον οικισμό αυτόν βρίσκεται το Δάσος των Μουριών. Ανάμεσα σ' εκτάσεις με γεωργικές καλλιέργειες καταλαμβάνει 590 στρέμματα. Δάσος σπάνιο σήμερα, σηματοδοτεί το κατάλοιπο ενός, μεγαλύτερου στο παρελθόν, αλλουβιακού δάσους, αλλά και έναν ιδιαίτερα σπουδαίο σταθμό κατά τη μετανάστευση των πουλιών. Τού έχει αποδοθεί ο χαρακτηρισμός Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης, με την προσωνυμία "Χίλια Δέντρα" και περιλαμβάνεται, μαζί με ένα μικρό τμήμα της Λίμνης, στις προτεινόμενες προς ένταξη περιοχές στο Δίκτυο Φύση 2000.

Διάφορα εγκαταλελειμένα σπίτια εδώ κι εκεί μαρτυρούν πέρασμα ανθρώπων, ληγμένο πάντως στις μέρες μας.

Στον σιδηροδρομικό σταθμό των Μουριών ζωή σχεδόν έντονη τώρα το καλοκαίρι! Γραφικά, προσιτά, φθηνά όλα! Χάρμα για τον επισκέπτη και μάλιστα των πόλεων. Εδώ ανανεώνεσαι!
Ένα παλιό βαγόνι παροπλισμένο μάς μελαγχολεί πολύ. Πόσοι μπήκαν και βγήκαν... Πόσες αναμονές... Πόσα δάκρυα και σιωπές... Παντού η πατρίδα στον ίδιο αστερισμό: Μεταξύ πίκρας και νοσταλγίας...
2 σχόλια:
Με μελαγχολούν τα λείψανα της ζωής..
Είναι θλιβερό ότι έχουμε την αίσθηση ότι οι στιγμές είναι αιώνιες και έντονα χαραγμένες, αλλά αυτές πρόκειται να πεθάνουν και δεν έχουν σημασία για κανέναν.
Τώρα τον χειμώνα, πιστεύω θα είναι πολύ πιό ενδιαφέρον...
Δημοσίευση σχολίου