Από την Ερμούπολη της Σύρου αυτές μονάχα τις εικόνες διαθέτω. Πλέοντας νυχτιάτικα προς Πάτμο πριν από τέσσερις περίπου μήνες με το πλοίο της γραμμής από Πειραιά, κατά τα μεσάνυχτα, αράζουμε στο λιμάνι της Σύρου, όπου άλλοι ανεβαίνουν, άλλοι κατεβαίνουν. Αυτό το διαρκές (πλην μελαγχολικό) πηγαινέλα των ανθρώπων και των κόσμων τους!...Βγαίνω στο κατάστρωμα για ορισμένες φωτολήψεις. Οι δημοσιευόμενες παραπάνω είναι οι καλύτερες που αποτύπωσα, μια και οι τρανταγμοί του πλοίου ήταν δυνατοί και δεν κατόρθωνα την απαιτούμενη ακινησία.
Όμως, δεν μπορώ να κρύψω ότι γοητεύτηκα από την ομορφιά της λοφώδους αυτής πόλης. Με συνεπήρε η ομορφιά και η νυχτερινή αρχοντιά της. Μισή ώρα παραμονής σ' έναν τέτοιο τόπο δεν αρκεί, ει μη μόνον για να υποσχεθείς πως θα επιστρέψεις οπωσδήποτε για να γευτείς επιτόπου τα θέλγητρα του νησιού.
4 σχόλια:
Ωραία, λοιπόν, Π.Κ. Ελπίζω πως δε θα ξεχάσεις τις υποσχέσεις σου και θα γνωρίσεις πατώντας σε στέρεο έδαφος και την Ερμούπολη. Αντιστρόφως ανάλογα του μεγέθους της, άλλωστε τα τόσα ενδιαφέροντά της..
Αχ...να 'ξερες πόσο πολύ θέλω να πάω εκεί!!!
πολύ ωραίες οι φωτογραφίες και δείχνουν ένα νησί που παραμένει όμορφο και στο σκοτάδι της νύκτας
Πρέπει να ξαναπάτε και μέρες και νύχτες γιατί η μικρή γεύση υπόσχεται πολλά..!
Δημοσίευση σχολίου