Η πασχαλιάτικη χαρά του Άη Λύπιου {1}

  Σήμερα στο εκκλησάκι του Άη Λύπιου (Καλλιτέρος Ζακύνθου),  
  εκεί που ο Διονύσιος ο ιερομόναχος οράται τη "Γυναίκα της Ζάκυθος"

ολίγο φως και μακρινό σε μέγα σκότος κ' έρμο
Δ. Σολωμός

Έναστρος κάμπος

ασημένια λιόφυτα

λάμψη αλλότρια.

Ποιος ανατέμνει

τη μαραμένη φλόγα

του Μαρτελάου;

Πυρσός ο Λόγος

στ' αλωνάκι του Στράνη

φυσάει πουνέντες.

Λυγμοί του πεύκου

μάρτυρες αυτήκοοι

γιορτής φονικής.

Η Ζωοδόχος

μητέρα θρηνωδούσα

των σκοτωμένων.

Η Αλετροπόδα

ομόηχη αδελφούλα

των σαλεμένων.

Νια Παρασκευή

κι ο Σολωμός θεάται

στο Κοιμητήρι.

Φαρμακωμένες

ψυχούλες τρεμάμενες

ψίχαλα του Ύμνου.

Εσπέρα Μαγιού

βολτάρει στο Ψήλωμα

αλύπιος δήθεν.

Μοσκιές κι αιμανθοί

ολάνθιστοι αθάνατοι

στον ίσκιο του Ήσκιου

και κοπελλούλες

μ' άσματα γάμου χρυσά

τα σκουλαρίκια.

Λάμνισσα μάνα

πάντα θα διακονεύεις

την αθωότη.

[Τα παραπάνω τρίστιχα προέρχονται από το βιβλίο του π. Παναγιώτη Καποδίστρια, Ενύπνιο μετά τρούλλου (εκδ. Μπάστα, Αθήνα 1999, σσ. 29-32) και φέρει τον τίτλο "Εσπέρα Μαγιού"]