Στην Πάτμο ξημερώνει ιερατικώ τω τρόπω! Ο ήλιος εισοδεύει στον κυρίως ναό του κόσμου μας (το νησί αυτό, εννοώ) από το ιερό βήμα του, με κινήσεις αργές, εξημερωτικές!
Εμείς απ' το μπαλκόνι της αβραμιαίας φιλοξενίας τον παρακολουθούμε να κατεβαίνει ένα-ένα τα σκαλιά προς τα εμάς κι αισθανόμαστε δέος!
Η πιο ευφρόσυνη ώρα του ήλιου είναι μόλις φωτίζει τον βράχο της Χώρας, όπου το Καστρομονάστηρο του Θεολόγου, αλλά και στα ριζά το Σπήλαιο της Αποκάλυψης!!!
Την πρωινή σιγαλιά και το παντεπίσημο εισοδικό του ήλιου "παρενοχλούν" μονάχα τ' αλιευτικά, που μόλις καταφτάνουν απ' το ψάρεμα!
Οι ήρεμες παραλίες, νωχελικές και πολλά υποσχόμενες, δέχονται ηδονικά τις θωπείες του ήλιου!
Τα ολόλευκα σπίτια και οι πάμπολλες φραγκοσυκιές αφήνονται στα ευεργετικά αγγίγματα (σε λίγο κατακλυσμιαία) του ημερήσιου φωτός!
Η ζωή παίρνει μπροστά! Το νησί ιερώνεται ώρα την ώρα! Ο Αποκεκαλυμμένος κυκλοφορεί πάντα κάπου εδώ: Με σακκίδιο, βερμούδα, φρέντο καπουτσίνο, συχνάζοντας στο ίντερνετ καφέ ή στην πιτσαρία της Σκάλας!
2 σχόλια:
Ευχαριστούμε γι' αυτό το Φως της μέρας στις φωτογραφίες και στα σχόλια.
@ Άστρια,
Χαίρομαι που χαίρεσαι!!
Δημοσίευση σχολίου