Απόπειρα χριστουγεννιάτικου (νανο)διηγήματος από τον π. Παναγιώτη Καποδίστρια
Αχάραγα Χριστούγεννα! Δεν κάνει κρύο, δε χιονίζει... Υγρός ο καιρός πάνω από τα επίκαιρα λαμπιόνια του χωριού. Η εκκλησία ολόφωτη, το ψηλό μας καμπαναρίο επίσης!
Η κυρά Μαρκέλα, χρόνια τώρα επιδέξιο της γειτονιάς πρακτορείο Ρόϊτερς, δεν θα πάει και φέτος στη χριστουγεννιάτικη λειτουργία... Όμως, καθώς βάρβαρα χτυπάει το ξυπνητήρι, σηκώνεται απ' το κρεβάτι γοργά, βήχει και ξαναβήχει για να πάρει μπροστά, καθαρίζει τις τσίμπλες από τα μάτια, ρίχνει λίγο νερό στο κακόφημο πρόσωπό της και βγαίνει στον κοιμώμενο δρόμο. Περνάει μπροστά από την εκκλησία, όπου σε λίγο "Χριστός γεννάται", δεν κάνει τον σταυρό της, αλλά οδηγεί τα βήματά της -όπως κάθε χάραμα άλλωστε- στον στύλο της ΔΕΗ παρακεί, που γέμει από αγγελτήρια θανάτων διάφορων.
- Ποίος να πέθανε, άραγες, απόψε; σιγομουρμουρίζει.
Επισημαίνει λαίμαργα τα νεότερα ονόματα των αναρτημένων, προσπαθεί μάλιστα να τ' αποστηθίσει. Συγκρατεί τις πιο ευαίσθητες ηλικίες κάποιων φευγάτων. Αναγνωρίζει τους οικείους και τους συγγενείς τους. Ξέρει απέξω ήδη όλα τ' αναγραφόμενα τηλέφωνα των γραφείων τελετών. Πρέπει, εξάλλου, να θυμάται καλά το πότε και το πού των κηδειών της ημέρας.
Επιστρέφει καθησυχασμένη -σχεδόν κεφάτη- στο σπίτι. Ο γέρος της κοιμάται ακόμα του καλού καιρού. Έχει να ετοιμάσει για τις φαμελιές των παιδιών της το επίσημο φαΐ για το γιόμα, χρονιάρα μέρα σήμερα!
(Μπανάτο Ζακύνθου, 25 Δεκεμβρίου 2010)
25 σχόλια:
Καλημέρα
Χρόνια πολλά γεμάτα Υγεία Αγάπη Δημιουργικότητα σε εσας και την οικογενειά σας.
Και καλή Αρχή στα καινούρια βήματα (η οχι).
έγραψες!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το νανο-διήγημα και το γιγαντο-κολάζ αναρτημένων ονομάτων της φωτογραφίας...ένα μπόι!...ίσα κουρσεύουν και κυριαρχούν!...
Συμφωνώ απόλυτα με τους προλαλήσαντες!!!
Ελένη, μού άρεσε ο νανογιγαντισμός που επικαλείσαι!
Εύχομαι να έχεις τη χαρά της Θείας Γέννας διαρκή!
Σπύρο, ευχαριστώ για τη μονολεκτική έκφραση Αποδοχής!
Ντενίζ, Να είσαι καλά! Η γνώμη σου μετράει!!!!
Μαρία,
Ευχαριστώ τα μάλα! Να έχεις υγεία σε κάθε βήμα!
Ένοιωσα ανατριχίλα ανάμικτη φρίκη, γιατί η κυρία Μαρκέλα δεν είναι πλάσμα της φαντασίας,
..υπάρχει!
Χρόνια Σας Πολλά!
Κι από εδώ.
Τη γνώμη μου τη γνωρίζεις πολύ καλά!!!!
Χρόνια σου πολλά για σήμερα!!!!
Είστε τόσο αληθινός!!!! Χρόνια σας πολλά .
h poio dhmofilhs stylh kathe amerikanikhs efimeridas...
OBITUARIES... les na kryvoume oloi mia kyra Markela mesa mas....
@ Tess,
Όχι μία, αλλά πολλές παρόμοιες καταστάσεις, που κλυδωνίζουν ή και συσκοτίζουν συνήθως το αυθεντικό πρόσωπο...
@ Άννα Τσουκαλά-Κουφού,
Ευχαριστώ πολύ-πολύ! Καθημερινά Χριστούγεννα αντεύχομαι!
Μου άρεσε πολύ. Μας ταιριάζουν τα νάνο αυτόν το καιρό μου φαίνεται. Καλή συνέχεια και χρόνια πολλά.
όμορφο και απόλυτα ποιητικό...
στολίδι ευγένειας σε μια σάλα της τέχνης....δεν είναι κόσμος ολάκαιρος;
η αντίθεση Γέννηση/Θάνατος στο διήγημα δίνει νόημα στη γιορτή που μόλις πέρασε
Σεβαστέ μου πάτερ για την ονομαστική σας εορτή σας εύχομαι χρόνια πολλά, ευτυχία προσωπική και οικογενειακή.
Ομολογώ, ότι είχα παντελώς ξεχάσει ότι γιορτάζετε σήμερα. Εδώ στη Μακεδονία οι Παναγιώτηδες γιορτάζουν το Δεκαπενταύγουστο.Θερμές ευχαριστίες για την παρουσίαση των εορτών του αγίουμας, μας μεταφέρατε κοντά στο νησί μας.
Για το διήγημά σας ομολογώ ότι μου δημιούργησε εντύπωση και συγχρόνωςθυμηδία... Αυτοί οι τύποι των ανθρώπων και κυρίως των γυναικών βρίσκονται όλη μέρα δίπλα μας στη γειτονιά μας. Σόλες τις εποχές και σόλες τις κοινωνίες. Με πολλή εκτίμηση και σεβασμό.
@ Μπάμπη Πυλαρινέ,
Εφόσον όλοι μάς βλέπουν ως νάνους, εμείς... υπακούμε (δήθεν)...
@ Φίλοι από την Κυπαρισσία,
Ευχαριστώ για τη θετική ψήφο. Μπορείτε να δείτε κι ένα παλαιότερο, πατώντας την ενότητα "(Νανο)διηγήματα Π.Κ."!...
@ Ρόνι,
αυτές οι αντιθέσεις και μάς λυτρώνουν και μάς ταλανίζουν...
@ Άννα,
ξαναευχαριστώ για τα καλά λόγια! Έρρωσθε πανοικεί!
@ Ρεγγίνα,
Συγνώμη που δεν απάντησα αμέσως και με τη σειρά. Μού διέφυγε... Απολογούμαι!
Όντως είναι πραγατική η Μαρκέλα και είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα του βίου της. Δυστυχώς...
Να είσαι καλά και να... βασιλεύεις εν Αγάπη!
Επανέρχομαι και πάλι. Σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης υπάρχουν Μαρκέλες...Εδώ που ζω, στη Μελβούρνη, δεν έχουμε αναρτήσεις στις κολώνες, αλλά...αγγελίες μετά φωτογραφιών, λόγω αποστάσεων και μη συνεχούς επικοινωνίας λόγω συνθηκών, στις Ελληνικές εφημερίδες.Εκεί βλέπουμε τα μαντάτα...λίγο πολύ γινόμαστε όλοι Μαρκέλες αφού η πρώτη σελίδα είανι αυτή που κοιτάμε για ενημέρωση ώστε να μπορέσουμε να αποδόσουμε την πρέπουσα τιμή σε γνωστούς και συντοπίτες που δεν βλεπόμαστε τακτικά. Το...μακάβριο αστείο που κυκλοφορεί, είναι, άντε να μη σε δω στον Τύπο!
Να είσαστε όλι καλά και...να μην σας δούμε αναρτημένους ή...στον Τύπο!
Με αγάπη,
δ.μ.τ.
Xρόνια πολλά και δημιουργικά σας εύχομαι....η Μαρκέλλα έχει κάτι από τη δική μου προσωπικότητα....συνηθίζω κι εγώ να κοιτάζω τους στύλους της Δ.Ε.Η.από χρόνια.Εκεί είδα κατά διαστήματα ονόματα φίλων,γειτόνων,συγγενών,και έτσι ενημερώθηκα για τό φευγιό τους.Από το ολάνοιχτο παράθυρό μου έχω δει πολλές φορές σε γειτονικά σπίτια φώτα αναμμένα και κόσμο να πηγαινοέρχεται σαν σε γιορτή και αμέσως μπαίνω στο δίλλημμα,γιορτή,γάμος ή θάνατος....τελετές όμοιες μα και τόσο διαφορετικές.....
Δημοσίευση σχολίου