Απόπειρα πρωτοχρονιάτικου (νανο)διηγήματος από τον π. Παναγιώτη Καποδίστρια
Ανοίγει με αδημονία το λάπτοπ, επιστρέφοντας νωρίς σήμερα από το ημερήσιο κάτεργο, ημιαργία γαρ, παραμονή Πρωτοχρονιάς. Κάνει login στο λατρεμένο Facebook, ελπίζοντας να έχει νεότερα από την πολύτιμη και μοναδική φίλη της.
 |
| Ζωγραφική Άριας Κομιανού |
"Να, που το ίντερνετ", συλλογίζεται ικανοποιημένη, "μπορεί να σού χαρίσει αληθινές και πιστές φιλίες".
Έχει ελεύθερη πολλήν ώρα η Λετίτσια! Ο Γιώργος, ο λατρεμένος της, δεν θ' απαιτήσει μπελαλίδικο γεύμα, μια και το βράδυ είναι καλεσμένο το ευτυχές ζεύγος σε φιλικό ρεβεγιόν, οπότε...
Στρογγυλοκάθεται στον υπολογιστή και διαπιστώνει ευχαρίστως ότι υπάρχει όντως μήνυμα στο fb. Το αφήνει για λίγο αργότερα, ώστε να το ευχαριστηθεί περισσότερο, επιτείνοντας έτσι η ίδια τη γλυκιά αγωνία ενός εισερχόμενου. Αρχικά θερίζει στη φάρμα της ό,τι έσπειρε χθες βράδυ και μετά ανοίγει το μήνυμα. Η πιστή φίλη, με το ψευδώνυμο "Χαρούμενο Φθινόπωρο", ήταν εκεί:
"Αγαπημένη μου Λετίτσια,
Τόσο καιρό επικοινωνούμε και τώρα μόλις παίρνω το θάρρος να σού ανοιχτώ. Είμαι εντελώς μόνη. Απελπιστικά μόνη... Όλοι νοιάζονται για τον εαυτό τους. Κανείς για μένα και για το τί αισθάνομαι. Έχω ένα σύζυγο, που ξοδεύεται και ξοδεύει για όλους, εκτός από μένα. Συνεχώς λέω και επαναλαμβάνω ένα στίχο που διάβασα πριν από καιρό: Όχι δεν είμαι λυπημένη, όχι δεν είμαι λυπημένη, όχι δεν είμαι λυπημένη... Όμως, γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, είμαι λυπημένη πολύ. Βαθιά και αγιάτρευτα...
Τέλος πάντων και για να μη σε κουράζω, απόψε θα με κάμω delete. Υπάρχω, δε σημαίνει μόνο αγαπώ, αλλά και αγαπιέμαι. Το παραδέχομαι: Δεν αγαπιέμαι, δεν αγαπάω, άρα γιατί να υπάρχω; Καλύτερα να εξαφανισθώ.
'Ησουν η μόνη που εμπιστεύτηκα. Αντίο για πάντα. 'Ολα να πάνε καλά στη ζωή σου. Ευτυχές το Νέο Έτος!
Η φίλη σου
Χαρούμενο Φθινόπωρο"
Η Λετίτσια αισθάνεται ηλεκτρικό ρεύμα ώς τις μυχιέστερες φλέβες της ψυχής.
"Την δυστυχισμένη...", σκέφτεται, καθώς νοιώθει να βρίσκεται σε αδιέξοδο πανικό. "Πώς να την βοηθήσω; Τι μπορώ να κάμω; Λες ν' αυτοκτονήσει; Ωω, Θεέ μου... Σε μια τέτοια μέρα γιορτής, τι κακό θα μάς εύρει;"
Ταυτόχρονα σηκώνεται να πιει ένα ποτήρι νερό, μήπως και συνέλθει, ενώ συλλογίζεται πόσο ευτυχής και χαρούμενη είναι η ίδια με την ασφαλή ζωή που βιώνει!
Ξανακάθεται στον υπολογιστή -πάντα βέβαια στο Facebook- αποσυνδέεται ως Λετίτσια και αμέσως, σχεδόν υπνωτισμένη, συνδέεται ως "Χαρούμενο Φθινόπωρο". Με ρομποτικές κινήσεις, οδηγείται στις ρυθμίσεις λογαριασμού και κάνει γρήγορα delete αυτόν τον εαυτό της, απαγγέλλοντας φωναχτά, για να τ' ακούει:
"Όχι δεν είμαι λυπημένη, όχι δεν είμαι λυπημένη, όχι δεν είμαι λυπημένη"...
(Μπανάτο Ζακύνθου, 31 Δεκεμβρίου 2010)
27 σχόλια:
Συναρπαστικό! Η ανατροπή στο τέλος, αν και λυτρωτική και ευχάριστη, σοκάρει..
Καλή χρονιά λυτρωτική και δημιουργική!
Είναι εξαιρετικό.
Πληρέστερο από τα άλλα.
Πολλές ευχές από καρδιάς και την άπειρη αγάπη μου, σε όλους σας
Υμέτερος πάντα
Διονύσης
Οι διπλοί, τριπλοί.. ρόλοι των ιντερνετικών συνδέσεων...ο κόσμος διαλέγει και παίρνει τον ρόλο που κάθε φορά του αρέσει.. όπως τα μικρά παιδιά που παίζοντας συμμετέχουν σε φανταστικές ιστορίες ηρώων...μακριά από την πραγματικότητα ή καμιά φορά πολύ πιο κοντά της...
Ευχές καρδιάς για Καλή Χρονιά, γεμάτη αγάπη και ευημερία στην οικογένεια!
Καλή και πλουμιστή Χρονιά!
εύχομαι η νέα χρονιά να φέρει πολλά τόσα που να χωρούν σε ένα όμορφο βιβλίο....
Καλή χρονιά, αγαπημένε μας Π.Κ.!
Να χαίρεσαι την οικογένεια, την αγιοσύνη και τη λογιοσύνη σου!
Μας έβαλες στο Νέο Έτος μ' ένα διήγημα "φωτιά"!
Μας καις και μας συνταράζεις με λίγες γραμμές...
Να τυγχάνουμε τέτοιων κραδασμών δια βίου!
Αυτό λέγεται: Διάχυτη αναπτυξιακή διαταραχή του Φάσματος του Αυτισμού,είναι υψηλής λειτουργικότητας Asperger.
Μετά τα νανο που διάβασα,
Να γράφετε και διηγήματα, λέω εγώ, και θα ήθελα από Σας κι ένα Μυθιστόρημα!
Καλή Χρονιά και από εδώ.
Συγκλονιστικό, αληθινό, ανθρώπινο.
Καλή χρονιά π. Παναγιώτη
(Όχι δεν είμαι λυπημένη, Όχι δεν είμαι λυπημένη, Όχι δεν είμαι λυπημένη)
Πολύ Δυνατό.
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες.
περίμενουμε και μυθιστόρημα!!!!
Καλή Χρονιά ευχομαι σε ολους σας
ΠΑΡΑ πολύ ωραίο...
Και παρα πολύ πραγματικό...
Καλή χρονιά!
Χρόνια πολλά και καλή χρονιά!
@ Roni,
Ευχαριστώ! Περίμενα να σού αρέσει! Χαίρω πολύ! Καλή χρονιά!
@ Διονύση Μουσμούτη,
Ευχαριστώ και αντεύχομαι όλα τα καλά!
@ Άστρια, χαίρε!
Ευχαριστώ για την όμορφη γνώμη! Ξέρεις πως ανέκαθεν με έγνοιαζε η γνώμη σου!
@ Αναστάσιε,
Ευχαριστώ και ανταποδίδω!
@ Φίλοι από την Κυπαρισσία,
Αυτό δεν είναι καν όνειρό μου. Αλλά επί της ουσίας, δεν μάς είπατε γνώμη, την οποίαν -βεβαίως, βεβαίως- υπολογίζω!!!
@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,
Η νέα χρονιά μακάρι να φέρει Νηφαλιότητα εν παντί και πάσι!
Μ' ενθουσίασε ο ενθουσιασμός σου! Απλά, μια απόπειρα ήταν!...
@ Ρεγγίνα,
Ωωω!!! Υπάρχει και διάγνωση λοιπόν!!! Τόσο προχωρημένα πράγματα!
Όσο για τα μυθιστορήματα, δεν ευελπιστώ. Αρκούμαι στην Ποίηση, την αγία μου (κατά Ελύτην)!
@ Κατερίνα,
Ευχαριστώ! Ανταποδίδω τις ευχές σου!
(Όχι, μην είσαι... Όχι... Δεν αξίζει...)
@ Μαρία Σ.,
Δεν περίμενα πως θα αρέσει τόσο. Όμως χαίρομαι!
Όλα καλά και άγια μες στο 2011!
@ Κωνσταντίνε,
Τι χαρά η επίσκεψή σου! Είναι πραγματικό,παρότι γεννήθηκε ως φανταστικό!
Ευχαριστώ και αντεύχομαι!
@ Κική,
Χρόνια καλά, χρονιά ευωδιαστή από κουζίνα!
ΚΙ αυτό αποδίδει αλήθειες! χρόνια σας πολλά, ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.
@ Άννα Τσουκαλά-Κουφού,
Αχ, αυτή η αποτύπωση της Αλήθειας: Το μέγα Ζητούμενο!
Και τα δικά Σας έτη,πολλά κι ευλογημένα!!!
π.Παναγιώτη,για πρώτη φορά και μετά αμηχανίας που μου προκαλεί η τηλε-επικοινωνία,μπαίνω στην παρέα σας!Το νανοδιήγημά σας μου άρεσε πολύ γιατί είναι μεν νάνο αλλά μέγα και τραγικό στη ψυχογράφηση της ερημίας του ανθρώπου!θα ήθελα να σας ευχηθώ καλή χρονιά και ο Θεός του ¨απόλυτου¨να είναι μαζί σας σε ό,τι κάνετε.
Χρόνια πολλά!
@ Γεωργία,
Καλώς μάς ήρθες, με τόσο ωραία σκέψη και κυπριακή πνοή!
Το πρόβλημα της μοναχικότητας στο ίντερνετ είναι πολύ μεγάλο και ακανθρώδες έως λαβυρινθώδες θέμα, που αγγίζει όλους μας... Και τούτο ακριβώς ήθελα να θίξω. Ο δε νοών, νοείτω...
Χαίρομαι όντως πολύ για τη συνάντηση, διότι σε εκτίμησα πολύ, κατά τη συνάντησή μας! Όλα καλά στη Ζωή!!!
Δημοσίευση σχολίου