Την Κατσάμπα ή Μπικίρι μάς θύμισε διαδικτυακώς χθες, η συνεργάτριά μας συγγραφέας Διονυσία Μούσουρα-Τσουκαλά. Ζώντας μόνιμα στη Μελβούρνη και καταγόμενη από το Μπανάτο της Ζακύνθου, μάς πλουτίζει κάθε μήνα με Αναμνήσεις και Νοσταλγίες της, που αθανατίζουμε σε ειδική στήλη στο Νυχθημερόν. Όλες μαζί μπορείτε να τις αναγνώσετε εδώ.
Στη χθεσινή συνεργασία της, με τίτλο "Πρωτοχρονιάτικες Προσδοκίες" μάς θύμισε το... χειμωνιάτικο πεπόνι (αυτό είναι το Μπικίρι ή, αλλιώς, Κατσάμπα, κατά τη ζακυνθινή διάλεκτο). Πρόκειται για όψιμο ζακυνθινό πεπόνι, που προέρχεται, εννοείται, από το καλοκαίρι και φυλάσσεται -οπωσδήποτε κρεμασμένο, για να αερίζεται από παντού- έως τώρα, τις γιορτές του Δωδεκαημέρου, οπότε κόβεται πλέον και προσφέρεται στους συνδαιτημόνες των γιορταστικών φαγητών, ως ένα υπέροχο καλοκαιριάτικο (μες στον απόλυτο χειμώνα) φρούτο.
Ευκαιρίας δοθείσης από το χρονογράφημα της συνεργάτριας Διονυσίας Μούσουρα-Τσουκαλά, κόψαμε πριν λίγα λεπτά την δική μας Κατσάμπα (εξ ού και οι ανωτέρω φωτογραφίες), για να κεράσουμε όλους τους διαδικτυακούς φίλους μας!!! Και του χρόνου!!!
5 σχόλια:
...νόστιμο το πεπόνι, σαν να το γεύτηκα...τα θυμάμαι κρεμασμένα στη σειρά από το δοκάρι...ευχαριστώ για το κέρασμα και για τις μνήμες... Και του χρόνου με Υγεία!
Και του χρόνου πάτερ μου να ξανακόψετε την κατσάμπα. Με πολλή εκτίμηση , ΆνναΤσουκαλά Κουφού.
και του χρόνου με υγεία....
Να κόψετε την κατσάμπα σας και να γευόμαστε εμεις...
Δεν ήξερα πώς λέγονταν.
KAΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με ΥΓΕΙΑ!!!
ΓΑΛΗΝΗ και ΧΑΡΑ έστω και μέσα απο τα μικρά όπως το κόψιμο μιας κατσάμπας (αυτά είναι από τα όμορφα της ζωής) που άλλοτε μας φάνταζαν αδιάφορα!!!
Μετ' ασπασμών τε και εναγκαλισμών
Ωραία τα έθιμά μας!
Δημοσίευση σχολίου