Γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Έχω πολύ καιρό μπροστά μου "Το άλμπουμ των αποκομμάτων", το ποιητικό βιβλίο του αγαπητού μου εν ποιηταίς Ορέστη Αλεξάκη, που κυκλοφορήθηκε από τις Εκδόσεις Γαβριηλίδη, το 2009. Ο Κερκυραίος ποιητής (και) με τη νέα του αυτή συγκομιδή στίχων, σταχυολόγηση μάλλον θαλερών αισθημάτων από την ωραία του ψυχή, κατορθώνει να προκαλέσει ανά ποίημα από μια μικρή σεισμική δόνηση. Όπως συμβαίνει και στη φύση, το αυτό συμβαίνει κι εδώ: Οι μικροί, επαναλαμβανόμενοι σεισμοί δρουν προσθετικά επί των ανυποψίαστων κτιρίων, ώσπου κάποια στιγμή επέρχεται ο μεγάλος σεισμός και καταρρέουν όλα. Ο Αλεξάκης, με τα σεισμικά ταρακουνήματα που προξενεί στην ψυχή μας ως αναγνωστών, μάς οδηγεί σε μια δια-σώζουσα κατάρρευση, επειδή αυτός ο μέγας Σεισμός, που προκαλεί η ποιητική του δεξιοτεχνία, είναι εντέλει μέγας Σωσμός!
Αγαπώ την Ποίηση Αλεξάκη κι ευχαρίστως -σχεδόν ηδονικά- αφήνομαι να καταρρεύσω, εμβαθύνοντας στα περιεχόμενά της! Γίνομαι μαζί μ' εκείνον "Του ανέλπιστου κιθαρωδός / Του ανύπαρκτου πλανόδιος τροβαδούρος", καθώς ολοένα "χτίζω το ταπεινό μου εντάφιο σπίτι" (σ. 41), φθάνοντας εν τω μεταξύ στην οδυνηρή διαπίστωση: "... Κι άλλωστε σε ποια μέλλοντα προσβλέπεις; / Όλα έχουν προ καιρού συντελεστεί / Σκιές του παρελθόντος είμαστε όλοι..." (σ. 44).
Αχ, αυτές οι αιχμηρότατες των Ποιητών αλήθειες!... Καταγράφουν πόνο-πόνο τις ωδίνες του Νεοτερικού, που ετοιμάζεται (αν ετοιμάζεται...) να εισέλθει στην Ιστορία ως πραγματικό, καθιστάμενοι συνάμα Ωτακουστές της Οδύνης της ύπαρξης, ενώπιον των μεγάλων αντιξοοτήτων της ανούσιας εποχής μας, ήτοι του είναι ως φαίνεσθαι και του αληθούς θανάτου ως ιμιτασιόν ζωής...
Μήπως δεν είναι αλήθεια το παρακάτω ομοιοκατάληκτο τετράστιχο;
"Κι όλο θες να φύγεις απ' το σώμα
και ν' ανηφορίσεις ουρανό
κι όλο μάτι ανήλεο το κενό
σε κρατά στο χρόνο και στο χώμα" (σ. 28)
Ευχαριστώ, Ορέστη, για τη μέθεξη των στίχων Σου: Για τους κακομαθημένους "νεκρούς στην πόλη" , για τα δυσδιάκριτα πλέον "ίχνη στη σκόνη", για τον χαιρέκακα "μεταμφιεσμένο χρόνο", εξαιρέτως δε για τη εγωμανή -πλην υποχρεωτική για όλους μας- "μόλις μουσική"!
* Για τους φίλους, οι οποίοι θα επιθυμούσαν ν' αναγνώσουν ποιήματα από την εν λόγω συλλογή, προβλέψαμε να δημοσιεύσουμε πέντε στα παραθέματα λόγου, εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου