Συν-εικόνες από τον Κόσμο του Οδυσσέα Ελύτη στο Ίδρυμα Θεοχαράκη

Ο φωτογραφικός μου φακός, αδέξιος και ανεπαρκής δεν μπορεί ν' αποδώσει τον συγκλονισμό από την πρόσληψη του "Κόσμου του Οδυσσέα Ελύτη", στην ομότιτλη Έκθεση Ποίησης και Ζωγραφικής, που ευοίωνα πραγματοποιείται κατ' αυτόν τον δίσεκτο καιρό στο Ίδρυμα Θεοχαράκη.

Βρέθηκα ολόμονος στους τρεις ορόφους του ελυτικού Κόσμου, το πρωί της περασμένης Παρασκευής (7 Οκτωβρίου, του μη σωτηρίου έτους 2011) και αμέσως μύρισα το άριστον, κατά την προσφιλή στον Ποιητή φράση Ρωμανού του Μελωδού! Το Σύμπαν εκεί μέσα αναπνέει στον ήρεμο ρυθμό των μεταποιημένων σε Λόγο Χρωμάτων! Οι κύκλωθεν συνΕικόνες, συρραφές είναι ενός κόσμου ιδεατού, "αλλιώς ωραίου"!

Αχ, Οδυσσέα Ελύτη, αχ... Προσεύχομαι μπροστά στα εικονίσματά σου και Σε νοιώθω να μού λες: "Η ελευθερία έχει δύο κοφτερές όψεις, όπως τα παλιά ξυραφάκια"!... Προσπαθώ να Σε υπεκφύγω, μια και δεν μου χρειάζονται πια τα ξυραφάκια. Χαμογελώ με το κρύο λογοπαίγνιό μου, ωστόσο επιμένεις: "(...) Δεν χαμογελούν ποτέ τους τα έντομα". Απο-φεύγω στεναχωρημένος για τις άρτιες αλήθειες των τριών ορόφων και τραβάω τις τελευταίες φωτογραφίες, ώσπου αισθάνομαί Σε συμβουλευτικό και πάλι: "Να φωτογραφίζεις αν γίνεται τη στεναχώρια σου την ώρα που περνάει το τρένο κι αστραποβολούν τα παραθυράκια της".

π. Π. Κ.