Στοιχεία πολιτισμού αποτελούν οπωσδήποτε και οι γεύσεις του κάθε τόπου, εν προκειμένω της Μοζαμβίκης, όπου βρισκόμαστε αυτό τον καιρό και απ' όπου λειτουργεί ο Ίσκιος μας.
Παντού εδώ, όπως και στη Νότιο Αφρική (και σε άλλες χώρες), πωλείται αφειδώς ένα αγαπημένο φρούτο. Λέγεται lychee, ελληνιστί λιτσ, πληθυντικός οι... λίτσες!
Οι λίτσες είναι υποτροπικό φρούτο κι έχει γεύση (ας πούμε) τριαντάφυλλου, με ζουμερό λευκό καρπό, δυσανάλογα μικρόν σε σχέση με το μεγάλο μαύρο κουκούτσι.
Ας σταθούμε στην ελληνική ταβέρνα Costa do Sol, με θέα στον Ινδικό, όπως ακριβώς βλέπετε στην ανωτέρω φωτογραφία μας.
Ο Μοζαμβικανός διευθυντής του καταστήματος, επί πολλά χρόνια πιστός συνεργάτης του Μανόλη (του φιλικού ιδιοκτήτη) μάς υποδέχεται με καταφάνερη ευγένεια και χαμόγελο.
Επιλέγουμε φιλέτο ψάρι και τα συμπαρομαρτούντα... διαιτητικά, για να μην ξεχνάμε την λησμονημένη προσπάθειά μας γι' αυτοσυγκράτηση!... Όλα υπέροχα!!!
Ενδεχομένως, ψωνίζουμε μπανάνες απ' το καρότσι του δρόμου. Εδώ σωρηδόν κυκλοφορούν οι μικρές -πλην γλυκύτατες- εντόπιες μπανάνες!
Αν δεν σάς φθάνουν όλα αυτά, μπορούμε να μπούμε στο καλό κατάστημα Piri-piri, όπου ειδικεύεται στο κοτόπουλο, κυρίως το ψητό...
Το κατάστημα οφείλει την ονομασία του στο περιώνυμο στα μέρη ετούτα piri-piri, μια καψογλώσσια σάλτσα, που παρασκευάζεται από καυτή πιπεριά.
Όσοι δεν... διαιτεύουν, δύνανται να επιλέξουν κοτόπουλο (πάντα) με σάλτσα κάρι.
Ως επισφράγισμα όλων λοιπόν των ανωτέρω, ακολουθεί καφές -μαζί τη νέα φίλη μας, την πολύτιμη Μάρω- στον κήπο ενός κάποιου ξενοδοχείου, με θέα τον Ινδικό! Vamos!!!
1 σχόλιο:
Πολυταξιδεμένε μου Πάτερ, τι χρώματα, τι γεύσεις πως αντέχεις τόσα υπέροχα πράγματα με θέα πάντα τον Ινδικό?
Δημοσίευση σχολίου