Είναι μεσημέρι της 1ης Φεβρουαρίου 2012 και, επιστρέφοντας από τα σύνορα της Μοζαμβίκης με την Σουαζιλάνδη, περνάμε και στεκόμαστε στην αγροτική κωμόπολη Boane.
Η ωραία του τόπου κάνει την βόλτα της!
Η κεντρική λεωφόρος φέρνει προς και από την πρωτεύουσα Maputo. Τι λεωφόρος... Ένας επαρχιακός δρόμος είναι, πνιγμένος στη σκόνη.
Εδώ αναπτύσσεται όλη η καθημερινότητα της κωμόπολης, μέσα στην απόλυτη πολυκοσμία, την αφόρητη σκόνη, την ακρότητα των σκουπιδιών.
Όλοι μοιάζουν (και μάλλον είναι) ευχαριστημένοι και χαρούμενοι μες τις πολυασχολίες τους.
Όλα τα είδη των καταστημάτων εδώ, σε παραπήγματα και χρωματικές εναλλαγές.
Στρίβουμε δεξιά από τον κεντρικό δρόμο, διότι θέλουμε να φτάσουμε στον ποταμό, απ' όπου πηγαινοέρχεται κόσμος πολύς.
Αυτός ο δευτερεύων δρόμος διαθέτει και αυτός πλείστα όσα παραμάγαζα και μηχανουργεία. Διότι κι εδώ κυκλοφορεί κόσμος πολύς. Το ποτάμι δίνει ζωή και βασικά το νερό του για τη... λάτρα των σπιτιών.
Φθάνουμε στο ποτάμι Umbuluzi. Προέρχεται από Νότιο Αφρική, διασχίζει τη Σουαζιλάνδη περνά από την κωμόπολη αυτήν και εκβάλλει στον Ινδικό Ωκεανό, μέσω Μαπούτο. Υποτυπώδης αστυνομία δεν επιτρέπει την δίοδο, διότι η γέφυρα έχει φθορές.
Όμως μάς αρκεί εδώ. Οι πλείστοι πλένουν τα ρούχα τους. Το ποτάμι είναι όντως ζωή γι' αυτούς!
Οι εικόνες είναι σχεδόν παραμυθιένιες και, νομίζω, οι φωτογραφίες δεν μπορούν να αποδώσουν την πραγματικότητα.
Αυτοί εδώ οι ντόπιοι πλένουν και πλένονται, στην άλλη πλευρά της χαλασμένης διόδου. Κωλύομαι να πω, τι ακριβώς κάνει αυτός με το κόκκινο σορτσάκι!!!... Στην πρώτη φωτό είναι άνετος, στην δεύτερη έχει δει το αυτοκίνητό μας να πλησιάζει και συνέρχεται!!!...
Ξαναμπαίνουμε στην... λεωφόρο. Συχνά πυκνά κυριαρχεί το κόκκινο της Coca-Cola.
Δεσπόζει όμως το υπερσύγχρονο κτίριο των προτεσταντών, που τιμούν τον Κύριο Ιησού Χριστό. Το σήμα αυτής της παραφυάδας, με την κόκκινη καρδιά και το περιστέρι, το συναντάς πολύ συχνά ανά την χώρα, κυρίως στην πρωτεύουσα, όπου υπάρχει ολόκληρη πολυκατοικία δική τους.
Πεινάμε και διψάμε πολύ. Σταθμεύουμε σ' ένα από τα καλύτερα μαγαζιά του δρόμου (το βλέπετε, άλλωστε), όπου -εννοείται- διαφημίζεται κυρίως η γνώριμη μάρκα ποτού. Τι να φάμε εδώ; Ο φίλος, που με έχει αναλάβει, προτείνει και μάς φέρνουν το μόνο ασφαλές: ψητό κοτόπουλο με πίρι-πίρι, ενώ δεν αγγίζουμε την λαχανοσαλάτα, επειδή υπάρχει φόβος με τι νερό πλύθηκε... Τουτέστιν, ο ελληνοπρεπής εγώ, νηστικός!... Ξέπεσα στο ποτό που κορόιδεψα, όπως μαρτυρά η φωτό!!!...
Όσο για τις τουαλέτες, δεν υπάρχουν λόγια (και δεν χρειάζεται, άλλωστε) να περιγραφεί η κατάστασή τους... Ευτυχώς, ήταν ένα από τα καλύτερα μαγαζιά τού Boane!
Σάς χαιρετώ από Maputo
π. Π.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου