Ο «Πόρφυρας» Νο 142, μ’ ένα ανέκδοτο «προσχέδιο» θεατρικού έργου του Τσέχοφ

Στο νέο τεύχος του περιοδικού «Πόρφυρας» (Νο 142, Ιανουάριος-Μάρτιος 2012) ο Φίλιππος Δρακονταειδής παρουσιάζει το ανέκδοτο «προσχέδιο» θεατρικού έργου του Αντόν Τσέχοφ, υπό τον τίτλο «Το τούβλο», από την αγγλική εκδοχή που του εμπιστεύτηκε ο Πήτερ Σεκίριν (Peter Sekirin, 1965), ειδικός του «Αρχείου Ντοστογιέφσκι». Πρόκειται για χειρόγραφο που δεν φέρει ημερομηνία, ωστόσο σε επιστολή, που χρονολογείται από τον Απρίλιο του 1903, ο Τσέχοφ κάνει λόγο για ένα μονόπρακτο, που έγραψε στα γρήγορα σε ένα βράδυ. Το κείμενο, προερχόμενο από την ελεύθερη πλέον πρόσβαση στα αρχεία της Σοβιετικής Ρωσίας (ΕΣΣΔ, 1917-1989), είναι ένα κείμενο χωρίς σκηνικές οδηγίες, δεν αντιστοιχεί σε πλήρες μονόπρακτο και πιθανολογείται πως ο συγγραφέας το εγκατέλειψε ή δεν πρόλαβε να το ολοκληρώσει. Η πρώτη σκηνή είναι μια «τελική γραφή», ενώ από τη δεύτερη σκηνή υπάρχει μόνο δύο φράσεις.  

Στις άλλες σελίδες του περιοδικού:

Δοκίμια με τις υπογραφές των, Νάνου Βαλαωρίτη (Γιώργος Σεφέρης: Το τοπίο ως σύμβολο), Γιώτας Τεμπρίδου (Εκκρεμείς προορισμοί και αναπάντητα ερωτήματα: Δυο σύν-χρονες αναγνώσεις), Αλέξη Ζήρα (Ένας αποδελτιωτής ερειπίων / Μια ανάγνωση της ποίησης του Δημήτρη Δασκαλόπουλου), Κέλης Δασκαλά (Η αέναη επιστροφή του άσωτου Καρυωτάκη), Ολυμπίας Ταχοπούλου (Το “υψηλό” και “χαμηλό” στο διήγημα «Αι συνέπειαι της παλαιάς ιστορίας» του Γ. Βιζυηνού) και Εύας Γανίδου (Ξαναπιάνοντας τον μύθο γύρω από «Το φάσμα μου» του Γ.Μ. Βιζυηνού).

Ποίηση των, Γιώργου Βέη, Σπύρου Τζουβέλη, Παναγιώτη Βούζη και Σπύρου Κατσίμη.

Πεζογραφία των, Κοράντο Αλβάρο, σε μετάφραση της Ευαγγελίας Γιάννου, και του Γιάννη Καβάσιλα.

Τις σελίδες «περίπλους», με σχόλια, επισημάνσεις και κριτική, υπογράφουν οι Παύλος Βασίας, Δημοσθένης Κορδοπάτης, Άλκηστις Σουλογιάννη, Στέλιος Θ. Μαφρέδας, Ανθούλα Δανιήλ, Δημήτρης Κονιδάρης και Λευτέρης Παπαλεοντίου.

Η ηλεκτρονική επιμέλεια του εξωφύλλου είναι του Νίκου Βουργίδη, πάνω σ’ ένα από τα τελευταία έργα (γλυπτό) του Σπύρου Αλαμάνου.

Παρακαταθήκη τευχών στην Κέρκυρα στο βιβλιοπωλείο «Απόστροφος», Θεμ. Κοτάρδου 41.

Το πρωτοσέλιδο σημείωμα της σύνταξης αναφέρεται στη σημερινή κρίση και πώς αυτή θ’ αποτυπωθεί στα έργα του μέλλοντος: «Πεποιθήσεις και βεβαιότητες που χάθηκαν και χάνονται, ανασφάλειες, ανισορροπίες, όζουσες υποθέσεις, ανομολόγητες σκέψεις που αιχμαλωτίζουν το μυαλό, ολέθριες παρενέργειες αυτής της κρίσης, αδιέξοδα και απόγνωση, σύγχυση, κοινωνικός αποκλεισμός, εξαθλίωση, διάλυση του κοινωνικού ιστού, ανασφάλεια για το αύριο, όλα αυτά πιστεύουμε ότι θ’ αποτυπωθούν στα έργα του μέλλοντος. Τα έργα του μέλλοντος προφανώς θα «μελαγχολήσουν», η δημιουργία θα «δυσθυμήσει». Ωστόσο, για τις μείζονες αλλαγές που θα σημειωθούν και σ’ αυτόν τον τομέα, απαιτούνται δημιουργικό θάρρος, ευτολμία, γενναιότητα και ειλικρίνεια. Η χώρα γνώρισε κρίσεις και κρίσεις, κι η τέχνη μπόρεσε να μιλήσει γι’ αυτές με λαμπρά επιτεύγματα. Σήμερα, η κρίση δεν είναι μόνο μεγάλη αλλά και πολύπλοκη, δαιδαλώδης, ακαθόριστη, σκιώδης, ασαφής και γι’ αυτό πιο επώδυνη. Η τέχνη άραγε θα ζημιωθεί; Πιστεύουμε όχι˙ αλλά πού θα στηριχθεί για να αναγεννηθεί; Με ποια μορφή και με τι περιεχόμενο θα εξακολουθήσει ν’ αποδίδει και να κομίζει το νέο; Πρέπει να αναμένουμε τις φωνές που θ’ απηχούν την πολυσύνθετη κρίση που βιώνουμε».