© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2013

"Το όνομά μου", η νέα ποιητική συλλογή του Γιώργου Λευθέρη

Διαβάζει και παρουσιάζει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας

Έφερε σήμερα ο ταχυδρόμος ένα ποιητικό βιβλίο, προερχόμενο από τα Κύθηρα και τον Γιώργο Λευθέρη. Ο έγκριτος ποιητής γεννήθηκε το 1927 στο Λιβάδι Κυθήρων. Είναι συνταξιούχος πλοίαρχος του Εμπορικού Ναυτικού. Έχει εκδώσει την ποιητική συλλογή "Φινιστρίνι" (1977), εμπνευσμένη από τα ταξίδια του. Μελoποιημένα ποιήματά του περιλαμβάνονται στα cds "Σύναξις" (Σείριος 2007) και "Το Τραγούδι των Σειρήνων" (Kytherios Music 2009). Τα τελευταία τριάντα χρόνια χρονογραφεί στις τοπικές εφημερίδες του Τσιρίγου, όπου μόνιμα διαμένει και δημιουργεί.

Το ανά χείρας βιβλίο τιτλοφορείται "Το όνομά μου" και κυκλοφορήθηκε τον Νοέμβριο του 2012 από τις εκδόσεις Γαβριηλίδης με 64 σελίδες. Απαρτίζεται από τέσσερις επιμέρους ενότητες: α) "Στην κόψη της γραφής", β) "Το όργιο του ονείρου", γ) "Ό,τι απόμεινε" και δ) "Αγνάντευα και χόρευα". Στο τέλος της συλλογής υπάρχει ένα αξιοπρόσεκτο δισέλιδο κριτικό σημείωμα για τα ποιήματα, γραμμένο από την Κατερίνα Μαριάτου.

Δυο διαπιστωτικά λόγια, καθώς το μελετώ: Πρόκειται για λόγο στέρεο, πεπειραμένο και γλαφυρά γνωμικό. Στίχοι, που κυμαίνονται μεταξύ των δύο άκρων της ύπαρξης: του βάθους και του ύψους. Αφορούν στην πτώση και την ανόρθωση (την κάθε), την κόλαση και τον παράδεισο (τον όποιο), το σίγουρο της φθοράς και την δυνατότητα της αφθαρσίας! Ο Λευθέρης, ως όντως ποιητής, ανασκευάζει το μονήρες ποιητικό σύμπαν του και συνεπώς τον σύμπαντα κόσμο δια των αρμόδιων λέξεών του, οι οποίες λειτουργούν εντέλει ως συστατικά / καταστατικά στοιχεία του! Εκείνο που ζητιανεύει είναι η ανθρωπιά, ενώ "κανείς δεν πρόσεξε / πως μοναχός μου έκλαιγα / κάτω απ' την γκρεμισμένη σκάλα" (σελ. 43).

Ακολουθούν τρία ενδεικτικά ποιήματα, για να γνωρίσουν οι αναγνώστες μας τον συνεπή σκαπανέα του έλληνα λόγου Γιώργο Λευθέρη


Οι γλάροι

Δύο γλάροι
σμίξανε το βραδινό
αντίκρυ στο γαλάζιο
και ώρα πολλή κουβέντιαζαν
μπρος στο παράθυρό μου.
Έρχονταν από τα πέλαγα,
κάτι είχαν να μου πούν
από το κλάμα των κυμάτων.
Εγώ όμως δεν τους άκουσα.
Πάει καιρός που δεν ακούω,
με κούφανε
του βράχου η σιγουριά
η νάρκη της πατρίδας…
Οι γλάροι όμως ξαναγύρισαν
θελαν να μου μιλήσουν.
Εγώ πάλι δεν τους άκουσα.
Είμαι πια στεριανός
ανίκανος ν’ ακούσω.
Οι γλάροι τώρα πέταξαν μακριά
σβήσανε με τους αφρούς
στην άκρη του πελάγους.

Στη κόψη της γραφής

Στη κόψη της γραφής κρέμεται
η λίγη υπαρξή μου.
Πρέπει απόψε να τελειώσω τη γραφή
προτού να ξημερώσει
μην απομείνει στο δρόμο μισερή
και αύριο κανείς δε την προσέξει.
Τα βήματά μου όλο και πιο πολύ
στριμώχνονται στην άκρη,
όποια στιγμή μπορεί
τον ειρμό να χάσουνε
άλλο να μη μπορούν
τη γραφή να διαφεντέψουν
και αναπάντεχα
μπορεί να σταματήσουν…
Ναι, θέλω απόψε
να τελειώσει η γραφή,
δεν μπορώ να περιμένω.
Δεν ξέρω αν το αύριο θα 'ρθει
αν θα υπάρχουν οι γραφίδες.
Πρέπει απόψε να τελειώσω τη γραφή,
αύριο είναι μια άλλη μέρα.
Δική μου αυτή δεν είναι.

Φυγή

Έφυγες γιατί φοβήθηκες
τα ίδια βήματά σου
μη σε προδώσουν οι φωνές
που τριγυρνούν στη ρούγα
μη στείλουν αναπάντεχα
ντελάληδες
να κλέψουν τ’ όνομά σου
και απομείνεις μοναχός
παντέρημος στη στράτα.
Φοβήθηκες και φυγάδεψες
τον άλλον εαυτό σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails