Για το νέο τεύχος μάς πληροφορεί ο ΔΙΟΝΥΣΗΣ Ν. ΜΟΥΣΜΟΥΤΗΣ μες από το ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
Η Βόρεια Αφρική έχει μεγάλη στρατηγική σημασία επειδή ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος των συγκοινωνιών τριών ηπείρων. Για τον λόγο αυτόν, στις αρχές του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου αποτέλεσε το θέατρο σημαντικών πολεμικών επιχειρήσεων, καθώς τόσο οι Σύμμαχοι όσο και οι δυνάμεις του Άξονα διεκδίκησαν να τη χρησιμοποιήσουν ως βάση και αφετηρία μελλοντικών στρατηγικών επιδιώξεων. Η Εκστρατεία της Βόρειας Αφρικής άρχισε το 1940. Οι Βρετανοί διατηρούσαν δυνάμεις στην Αίγυπτο από το 1882 και οι Ιταλοί στη Λιβύη από το 1912. Το Μαρόκο, η Αλγερία και η Τυνησία ανήκαν στους Γάλλους και στον πόλεμο τις κυβερνούσε το καθεστώς του Βισύ. Όταν οι Ιταλοί βρέθηκαν σε δεινή θέση απέναντι στους Βρετανούς στην Κυρηναϊκή, έσπευσαν να τους βοηθήσουν οι Γερμανοί, το 1941.
Τον Ιούλιο του 1942 ο Άξονας, κατά την εκστρατεία του στη Βόρεια Αφρική υπό την αρχηγία του στρατάρχη Έρβιν Ρόμελ, είχε εισβάλει στην Αίγυπτο, απειλώντας τη βρετανική κατοχή της Διώρυγας του Σουέζ. Οι Βρετανοί, στην προσπάθεια να σταματήσουν την επέλαση του Ρόμελ, αναπτύχθηκαν στην περιοχή γύρω από το Ελ Αλαμέιν, μόλις 90 χιλιόμετρα από την Αλεξάνδρεια, το οποίο προσέφερε πολλά πλεονεκτήματα στις θέσεις άμυνας των Συμμάχων. Εκεί διεξήχθησαν δύο από τις μεγαλύτερες μάχες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το καλοκαίρι και το φθινόπωρο του 1942.
Η πρώτη Μάχη του Ελ Αλαμέιν ανέκοψε προσωρινά την επέλαση των δυνάμεων του Άξονα στην Αίγυπτο, με μεγάλες ωστόσο απώλειες, καθώς σκοτώθηκαν πάνω από 13.000 στρατιώτες των Συμμάχων και 17.000 στρατιώτες του Άξονα, κυρίως Ιταλοί. Τον Αύγουστο ο Ρόμελ προσπάθησε ξανά να διασπάσει τις γραμμές των Συμμάχων στη μάχη της Αλάμ Χάλφα.
Στη δεύτερη Μάχη του Ελ Αλαμέιν, έπειτα από πολλές συγκρούσεις και μεγάλες απώλειες (13.500 για τους Συμμάχους, 30.000 για τον Άξονα), οι Σύμμαχοι ανάγκασαν τις δυνάμεις του Άξονα να υποχωρήσουν μέχρι την Τυνησία. Η νίκη των Συμμάχων στη Μάχη του Ελ Αλαμέιν ήταν η πρώτη τους μεγάλη νίκη από την αρχή του πολέμου. Έθεσε τέλος στις προσδοκίες του Άξονα να καταλάβει την Αίγυπτο, να ελέγξει τη Διώρυγα του Σουέζ και να αποκτήσει πρόσβαση στις πετρελαιοπηγές της Μέσης Ανατολής, και από πολλούς ιστορικούς θεωρείται η μάχη που έκρινε την τύχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όπως χαρακτηριστικά είπε ο Τσώρτσιλ, «πριν από το Ελ Αλαμέιν δεν είχαμε επιτύχει νίκη. Μετά το Ελ Αλαμέιν δεν γνωρίσαμε ποτέ ήττα».
Μετά και την Επιχείρηση Πυρσός –τη συμμαχική απόβαση στη γαλλική Βόρεια Αφρική– οι δυνάμεις του Άξονα, παγιδευμένες στην Τυνησία, θα μάχονταν σε δύο μέτωπα, έως την τελική τους ήττα, το 1943. Εν τω μεταξύ, έχοντας πολεμήσει στην Αφρική, οι Γερμανοί είχαν δώσει μια ανάσα στην ΕΣΣΔ, κάτι που αποτελούσε και στόχο των Συμμάχων. Με τη Βόρεια Αφρική πλέον υπό πλήρη συμμαχικό έλεγχο, όλα ήταν έτοιμα για την εισβολή στη Σικελία και την Ιταλική Εκστρατεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου