© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Σάββατο 17 Φεβρουαρίου 2018

Διονύσης Ζήβας, ένας τζέντλεμαν της αρχιτεκτονικής

ΝΙΚΟΣ ΒΑΤΟΠΟΥΛΟΣ  Εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 16.2.2018


Ο αρχιτέκτων καθηγητής Διονύσης Ζήβας σε εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Υπήρξε μία σημαντική φωνή στον χώρο της αρχιτεκτονικής.
Ένας ευγενής της αρχιτεκτονικής, ένας διανοούμενος του τοπίου και του ιστορικού αποτυπώματος, υπήρξε ο αρχιτέκτων καθηγητής Διονύσης Ζήβας. O θάνατός του, σε ηλικία 90 ετών, ολοκλήρωσε έναν κύκλο διαρκούς προσφοράς στη σύγχρονη σκέψη και κληροδοτεί ένα έργο πολύπλευρο και βαθύ. Ο Διονύσης Ζήβας ανήκε σε εκείνη τη γενιά που ενηλικιώθηκε την πρώτη μεταπολεμική περίοδο με τη φιλοδοξία της εθνικής ανασυγκρότησης. Το έργο του αναλύεται τόσο σε θεωρητικό όσο και πρακτικό σκέλος, και ανάμεσα στα χτισμένα έργα του σημειώνονται το Ξενία της Άρτας (που παραμένει ερειπωμένο, με το ΚΑΣ να έχει σταματήσει την προοπτική οποιασδήποτε επένδυσης στο Κάστρο), το Ξενία της Κομοτηνής, το κτίριο γραφείων της Ασκληπιού 9 στο κέντρο της Αθήνας και το κτίριο Υπηρεσιών Χωροφυλακής Ζακύνθου.
Με τη Ζάκυνθο, όπου γεννήθηκε το 1928, διατήρησε ψυχικό και ερευνητικό δεσμό σε όλη τη διάρκεια της ζωής του και η «Αρχιτεκτονική της Ζακύνθου» αποτέλεσε το θέμα της διδακτορικής διατριβής του. Συνεχής ήταν η αγωνία του για την τύχη των μνημείων της γενέτειράς του και οι δημοσιεύσεις του για τα ζακυνθινά θέματα και πλήθος ακόμη ήταν πυκνές και έχαιραν μεγάλης εκτίμησης. Ο Διονύσης Ζήβας συνδέθηκε διά βίου με την αρχιτεκτονική κοινότητα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, από όπου αποφοίτησε το 1953. Το 1960 διορίσθηκε επιμελητής στην έδρα Αρχιτεκτονικής Μορφολογίας και Ρυθμολογίας, το 1972 εξελέγη έκτακτος καθηγητής των Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων και το 1978 τακτικός καθηγητής στην ίδια έδρα. Διετέλεσε διευθυντής του Σπουδαστηρίου Αρχιτεκτονικών Συνθέσεων (1973 -1996), κοσμήτωρ της Σχολής Αρχιτεκτόνων (1979-1983) και πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων (1989-1995).
Το διαρκές ενδιαφέρον του για την ιστορική φυσιογνωμία των οικισμών και των πόλεων, ήδη από τη δεκαετία του ’60, εκφράστηκε εμπράκτως με τη μακρόχρονη ενασχόλησή του με τη διάσωση της Πλάκας και καταγράφηκε στο έργο «Πλάκα 1973-2003» που κυκλοφόρησε το 2006 από το Πολιτιστικό Ιδρυμα Ομίλου Πειραιώς (ΠΙΟΠ). Η Πλάκα ήταν έργο ζωής όπως και η Ζάκυνθος. Από τα όψιμα έργα του, ο «Αρχιτεκτονικός οδηγός Αθηνών» (ΠΙΟΠ, 2012) ήταν μία πολύτιμη προσφορά γνώσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails