Τυχερός και άτυχος συνάμα

17/1/2021 Του Θεοδώρου Καλμούκου | Εθνικός Κήρυξ    

Ο εκλεγμένος πρόεδρος της Αμερικής Τζόσεφ Μπάιντεν είναι τυχερός, αλλά και άτυχος συνάμα κι αυτό λόγω των ιστορικών συγκυριών. Από τη μια μεριά είναι τυχερός διότι εκλέχτηκε Πρόεδρος της καλύτερης αυτοκρατορίας του σύγχρονου κόσμου, των Ηνωμένων Πολιτειών, άτυχος από την άλλη διότι η πανδημία του κορωνοϊού και η τετραετής λοιμική του Τραμπ, η οποία απείλησε τον συνεκτικό κρίκο ενότητας και από Ηνωμένες τείνει να τις κάνει Διαιρεμένες Πολιτείες.

Ο διαρκής βομβαρδισμός του απερχόμενου Προέδρου με τις ψυχοπαθολογικές του εμμονές για το αποτέλεσμα των εκλογών με τις συνεχείς λεξιλαγνείες του. Η υπεροπτική συμπεριφορά του νταή. Η κυκλοθυμική προσέγγιση σοβαρών θεμάτων που αφορούν τον κοινό βίο των πολιτών. Η δαιμονοποίηση των Μέσων Ενημέρωσης και των λειτουργών του μ’ εκείνον τον χαζό χαρακτηρισμό «Fake News» ανυποψίαστος πως Fake, δηλαδή, ψεύτικος ήταν ο ίδιος, χαρακτηριστικό των ολοκληρωτικών καθεστώτων. Η επίθεση στον Τύπο και γενικώς η απαιδευσία του η οποία ήταν τόσο εναργής κάθε φορά που άνοιγε το στόμα του, με το λεξιλόγιό του να περιορίζεται σε πενήντα λέξεις, συνέτειναν στην εμφάνιση μιας «άλλης Αμερικής», των αδαών, των μικρονοϊκών και στρατωνισμένων σ’ έναν αρρωστημένο πατριωτισμό. Άλλωστε σ’ αυτούς απευθύνθηκε το σύνθημα του Τραμπ «να κάνουμε την Αμερική μεγάλη ξανά» (Make America Great Again) λες και είχε πάψει ποτέ να είναι η Αμερική μεγάλη σε όλα της μέχρι που βγήκε αυτός στην Προεδρία της.

Κι έτσι φτάσαμε στη μαύρη ημέρα της 6ης Ιανουαρίου 2021 με την πραξικοπηματική εκείνη εισβολή στο Καπιτώλιο με στόχευση την κατάλυση της δημοκρατίας. Ναι, αυτό ακριβώς ήταν καθότι σ’ αυτό συνεδρίαζαν από κοινού και τα δύο Σώματα, Βουλή και Γερουσία, για την επικύρωση των αποτελεσμάτων των εκλεκτόρων για την εκλογή του προέδρου Μπάιντεν. Μ’ άλλα λόγια Βουλή και Γερουσία λειτουργούσαν τη δημοκρατία θεσμικά όταν μπούκαραν στο Καπιτώλιο οι σατανόμορφοι κερατοφόροι με ενδύματα ζώων, οπλισμένοι με λόγχες και μυδράλια όπλα ζητώντας να «καθαρίσουν» την πρόεδρο της Βουλής Νάνσυ Πελόζι και να κρεμάσουν τον αντιπρόεδρο Μάικ Πενς. Να μη ξεχάσουμε ποτέ ότι αυτός ο όχλος των τραμπούκων είναι εγχώριοι τρομοκράτες και οφείλουν να παραπεμφθούν διά τα περαιτέρω ως τρομοκράτες. Καθαρές κουβέντες.

Δεν πρέπει ακόμα να ξεχάσουμε ποτέ ότι πέντε άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σ’ αυτό το ένοπλο «πραξικόπημα», το οποίο φλόγισε ο ίδιος ο πρόεδρος Τραμπ λίγη ώρα πριν με τις ανόητες και επικίνδυνες εμπρηστικές του δηλώσεις και προτροπές περί νοθείας και κλεψίματος των εκλογών και τα λοιπά τραμπουκίστικα φληναφήματά του.

Πέρα από τον τρόμο και τον πανικό που διασπάρθηκε σ’ ολόκληρη την Αμερική, το γόητρο της χώρας ως ηγέτιδας του Δυτικού Κόσμου στραπατσαρίστηκε ανεπανόρθωτα και θα χρειαστεί χρόνος και τιτάνια προσπάθεια για να επανακτήσει την πρότερη αίγλη της. Η Αμερική, η οποία προσπαθεί ακόμα και με πολέμους να επιβάλλει τη δημοκρατία σε τυραννικά καθεστώτα όπως η περίπτωση του Ιράκ, λες και η δημοκρατία μπορεί να επιβληθεί άνωθεν και έξωθεν με την απειλή των όπλων. Μάλιστα στην περίπτωση αυτή όχι μόνο η ευθύνη του Τζόρτζ Μπους του νεότερου, αλλά και του ομογενή αρχιπράκτορα, διευθυντή της CIA, Τζορτζ Τένετ, θα καταγραφεί στην ιστορία όπως τους αξίζει, γιατί πέρα από την εξολόθρευση του Σαντάμ Χουσεϊν καταστράφηκαν πολύτιμα μνημεία ενός αρχαίου πολιτισμού. Αυτό το έγκλημα ποιος θα το επανορθώσει;

Κι ενώ λοιπόν η Αμερική βγάζει φιρμάνια και εκθέσεις ενάντια στη βία και τις πραξικοπηματικές ενέργειες, η ίδια δυστυχώς με υποκινητή τον Πρόεδρό της, αν είναι δυνατόν (!) βρέθηκε λαβωμένη και ματωμένη από αυτά ακριβώς που καταδικάζει.

Άτυχος λοιπόν ο Μπάιντεν διότι η ορκωμοσία του γίνεται υπό τη σκιά του πραξικοπήματος ενάντια στη δημοκρατία της χώρας που ανάγκασε τις αστυνομικές δυνάμεις και τον εφεδρικό Στρατό να στρατοπεδεύσουν πάνοπλοι όχι μόνο στη Ουάσιγκτον και στο χώρο της ορκωμοσίας, αλλά σε κάθε κτίριο Καπιτωλίου κάθε επί μέρους πολιτείας. Μιλούμε για σκηνογραφίες τρόμου και φρίκης άγνωρες και ασυνήθιστες για την Αμερική.

Κι έτσι ένας ιστορικός θεσμός χαράς, ανάτασης, δημοκρατίας όπως είναι η ορκωμοσία του Προέδρου, δηλαδή ουσιαστικά η θεατή μεταβίβαση της εξουσίας από τον απερχόμενο Πρόεδρο, στον ερχόμενο, έχει επισκιαστεί από τον φόβο μήπως ενορχηστρωθούν έκτροπα από τους αφιονισμένους οπαδούς ενός χαμένου Προέδρου -εδώ ο όρος έχει κυριολεκτική, αλλά και μεταφορική σημασία- που γνώρισε ποτέ τούτη η μεγάλη χώρα. Κι είναι να απορεί κανείς για το πώς υπάρχουν κάποιοι νοήμονες και συνετοί άνθρωποι, μακράν απέχοντες από εκείνους τους τερατόμορφους κερατοφόρους οπαδούς του, οι οποίοι έχουν πέσει θύματα της μικρονοϊκής προπαγάνδας του.

Θα διαφωνήσω με εκείνους που υποστηρίζουν ότι ο κ. Μπάιντεν έπρεπε να μην κάνει την τελετή της ορκωμοσίας με τον συνήθη τρόπο λόγω της πανδημίας και της λοιμικής τρομοκρατίας του Τραμπ, διότι θα ήταν λάθος να δοθεί το μήνυμα ότι φοβάται. Η ορκωμοσία του νέου Προέδρου σηματοδοτεί την κατατρόπωση της εγχώριας τρομοκρατίας. Ναι, έτσι τόσο απλά.

Αλήθεια υπήρχε άλλη επιλογή; Νομίζω ναι, η εξής: Να γινόταν μία μικρή και σεμνή τελετή ορκωμοσίας στον περίβολο του Λευκού Οίκου σε στενό κύκλο, όπως έγινε του Φράνκλιν Ρούζβελτ (Franklin Roosevelt) το 1945 λόγω της λιτότητας του πολέμου της εποχής εκείνης. Ομως κάτι τέτοιο θα έδινε λανθασμένα μηνύματα εντός και εκτός Αμερικής. Αλλωστε η Αμερική είναι πολύ πιο μεγάλη και πολύ πιο δυνατή από τον Τραμπ και τους αφιονισμένους τρομοκράτες του.