Σήμερα, πρωί της 5ης Ιουλίου 2022, έφυγε για την Αιωνιότητα, η 94χρονη ποιήτρια της Ζακύνθου ΛΟΥΛΑ ΒΑΛΒΗ-ΜΥΛΩΝΑ, όντας από ετών σε κατάσταση προχωρημένου γήρατος με όλα τα συμπαρομαρτούντα προβλήματα. Η λογοτεχνική Ζάκυνθος καθίσταται έτσι φτωχότερη, διότι η εκλιπούσα υπήρξε πάντα αγέρωχη ψυχή, ευγενικός άνθρωπος, δημοκρατική ιδεολόγος, σκαπανέας των λέξεων ευθύβολη, αν και ολιγογράφος. Ήταν ποιήτρια σε κάθε πτυχή της μακράς ζωής και βιωτής της.
Αντί άλλου αφιερώματος, καταφεύγουμε σε μια παλαιότερη δημοσίευσή μας τού 2011, μέσω της οποίας η Ποιήτρια διάβασε διάφορα ποιήματά της στον φακό του Ίσκιου μας, στο πλαίσιο του Οπτικοακουστικού Αρχείου των Ζακυνθίων Λογοτεχνών, που καταρτίζαμε τότε.
Η μαγνητοσκόπηση έγινε στο ταπεινό (πλην όμως πλούσιο σε έλλογο λόγο και καθαρά αισθήματα) σπιτάκι της, στην οδό Βερυκίου - περιοχή της Αγίας Τριάδας πόλης Ζακύνθου, το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 2011.
Έχουμε πολλές φορές σταθεί με θαυμαστική υπόκλιση μπροστά στην προσωπικότητα και τα στιχηρά της Λούλας Βάλβη-Μυλωνά. Η δωρικότητα του στίχου της διακρίνεται συνάμα για τα εμφανέστατα δάκρυα που αφήνει να ρεύσουν, για μια σαφέστατη πίκρα κι έναν πονετικό πόθο, που ταλανίζει την ύπαρξη πάλι και πάλι...
Δεν πρόκειται να κάμουμε σήμερα φιλολογική προσέγγιση στο έργο της σεμνής Ποιήτριάς μας. Το έχουμε πράξει παλαιότερα, εδώ. Απλώς, αφήνουμε παρακάτω να εξαπλωθεί ο λόγος της, μες από τα βιντεάκια που ετοιμάσαμε! Και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω! Όσοι πιστοί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου