Απεβίωσε η σύζυγος του Γρηγόρη Αυξεντίου, Βασιλού

Απεβίωσε σε ηλικία 96 ετών η Βασιλική, «Βασιλού», Παναγή – Αυξεντίου, σύζυγος του  υπαρχηγού της ΕΟΚΑ Γρηγόρη Αυξεντίου.

Η κηδεία θα τελεστεί το Σάββατο, 29 Απριλίου, στις 3:00 μ.μ., στον Ιερό Ναό Αγίου Σάββα στα Λιβάδια Λάρνακας και επικήδειο λόγο θα εκφωνήσει ο Δήμαρχος Λύσης, Ανδρέας Καουρής. Εισφορές θα γίνονται στο Ταμείο Αλληλεγγύσης Λυσιωτών.

Το γεγονός του θανάτου της Βασιλικής Παναγή – Αυξεντίου έκανε γνωστό η σελίδα «Ιστορικές Μνήμες ΕΟΚΑ 1955-1959» στο Facebook, εκφράζοντας προς την οικογένεια της εκλιπούσας θερμά συλλυπητήρια.

Εξάλλου, η ίδια σελίδα δημοσιεύει ένα σύντομο αλλά συγκινητική σημείωμα αναφορικά με τον γάμο του Γρηγόρη Αυξεντίου και της Βασιλικής Παναναγή, το 1955, περίπου δύο προτού ο ήρωας της ΕΟΚΑ θυσιαστεί για την πατρίδα:

Το βράδυ της 10ης Ιουνίου 1955, μόλις παίρνει να σκοτεινιάσει για τα καλά, οι φιγούρες του ιερέα Παπάσταυρου Παπαγαθαγγέλου -του ανθρώπου που όρκισε χιλιάδες νέους στον Αγώνα της ΕΟΚΑ κατά των Άγγλων αποικιοκρατών- και της πρεσβυτέρας του, Γιαννούλας Παπασταύρου, βαδίζουν παραλιακά προς το μοναστήρι της Αχειροποιήτου ώστε να μην κινήσουν υποψίες για το τι πρόκειται να συμβεί αυτό το βράδυ.

Με οδηγό τον Ανδρέα Μαλέκο, φτάνουν στο Μοναστήρι όπου βρίσκεται η Βασιλική Παναγή. Η συγκεκριμένη Μονή έχει επιλεγεί για το Μυστήριο που θα ακολουθήσει καθότι στην περιοχή δεν υπάρχουν πολλοί ξένοι και ο κίνδυνος να βρεθούν υπό παρακολούθηση τα άτομα που κατευθύνονται προς την Αχειροποιήτου αυτήν τη νύχτα είναι μειωμένος.

Σε λίγο καταφτάνει και ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Βρίσκεται στην περιοχή του Καραβά αυτές τις μέρες. Με τα ρούχα του αντάρτη, κάνει τον σταυρό του, ασπάζεται το χέρι του Παπάσταυρου και βγάζει το όπλο που έχει δεμένο στη μέση του για να αρχίσει ο γάμος του με τη Βασιλική Παναγή.

Στην παρουσία 5-6 μαρτύρων, αλλάζονται τα στέφανα από ελιά στα κεφάλια των δύο νέων. Συγκλονιστική είναι η μαρτυρία του ίδιου του Παπάσταυρου Παπαγαθαγγέλου για τον μυστικό γάμο του Γρηγόρη Αυξεντίου:

«Ήταν [σ.σ.: ο Αυξεντίου] αρραβωνιασμένος δύο χρόνια. Βγήκε στο κλαρί και ήταν άγνωστο αν θα γυρίσει ζωντανός. Αυτός βγήκε στο βουνό αποφασισμένος να πεθάνει. Να πεθάνει ή να ακούσει το “Ζήτω η Ένωση”.

Λοιπόν, όταν είχε επικηρυχθεί και βρισκόταν στην περιφέρεια του Καραβά-Λαπήθου, έγραψε στο Διγενή και ο Διγενής μού έγραψε να τον παντρέψω. […] Εκείνος ο γάμος είναι αξέχαστος. Εκείνη η σιωπή, διάβαζα τις ευχές μόνο με ένα κεράκι στην παρουσία 5-6 ατόμων. Τέλειωσε το μυστήριο και τον φίλησα λέγοντάς του: “Γρηγόρη μου, να ζήσετε” και αμέσως μου απαντά: “Πάτερ, να μου ευχηθείς καλό βόλι”. Και εγώ, χαμογελαστός, του λέω: “Ε, καλό βόλι και ζήτω η Ένωση”. Ήταν η τελευταία φορά που τον είδα ζωντανό…».