Ποίηση
π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ
VERUM AMO, VERUM VOLO
200 χρόνια “Ύμνος εις την Ελευθερίαν”
(1823-2023)
1
Βαΰζουν σιωπές
ντροπαλές κοπελούλες
θρόμβοι λευτεριάς.
2
Πόθοι εκκρεμούν
νόθοι ξεμαλλιασμένοι
στίχοι στην τύχη.
3
Δε σε γνωρίζω.
Η όψη και η κόψη
οξειδώθηκαν.
4
Ανεόρταστος
ξενυχτάει ο Ύμνος
κλειδί σπασμένο.
5
Λαθραναγνώστες
απαγγέλλουν Σολωμό...
Ας γελάσουμε!
6
Πάντα κουρταλείς
για το θιγμένο δίκιο
ετοιμόλογος.
7
Άστεγες λέξεις
σε στίχους τις αρμόζεις
κι αποκτούν κραυγή.
8
Τέτοιες μουτζούρες
σου πρέπουν Έλληνά μου
νύξεις άνοιξης.
9
Με βία το φως
κατανέμει όλεθρο
στα σκοτάδια μας.
10
Βάστα ρομφαία
και μπήγε την στην πλάτη
ψευδοσωτήρων.
11
Της Ιστορίας
το καπάκι σήκωσε
κι άστη να χυθεί.
12
Σε ακούω: “Verum
amo, Verum volo”i λες
κι αναγαλλιάζω.
[Μπανάτο Ζακύνθου, Μάρτιος 2023]
iΛατινική επιγραφή στη χρυσή σφραγίδα του Διονυσίου Σολωμού. “Την αλήθεια αγαπώ, την αλήθεια θέλω”. Απόκειται στο Μουσείο Μπενάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου