Καλοχώρι, 2018: Ο Οικουμενικός Πατριάρχης με Ευχή για το Περιβάλλον, ποίημα π. Π. Καποδίστρια

Κείμενο: Π. Α. ΑΝΔΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

Το Σάββατο, 29 Σεπτεμβρίου 2018, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στο πλαίσιο της επισκέψεώς Του στην Θεσσαλονίκη για να συμμετάσχει στους εορτασμούς για την λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, επισκέφθηκε τη λιμνοθάλασσα του Καλοχωρίου. 

Ο Πατριάρχης του Γένους, ο «Πράσινος Πατριάρχης», «ο Φίλος της Οικολογίας», ευλόγησε τον περιβάλλοντα, της λιμνοθάλασσας, χώρο, αναπέμποντας ικετήριο ωδή στον Δημιουργό της κτίσης, παρουσία του τότε Πατριάρχου των Σέρβων Ειρηναίου, των Μητροπολιτών της συνοδείας Του, Αγκύρας κ. Ιερεμίου και Ικονίου κ. Θεολήπτου, του οικείου ποιμενάρχου Μητροπολίτου Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα και των τοπικών αρχών. 

Κατά την δέηση υπέρ του Περιβάλλοντος, ο Πατριάρχης ανέγνωσε μια ευχή, ποίημα του πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια. 

Η ακολουθία αυτή βρίσκεται στην μεταπτυχιακή διπλωματική εργασία που εκπόνησε ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας και την οποία έχει προλογίσει ο Πατριάρχης, με τίτλο: "Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος εκφραστής του ορθόδοξου θεολογικού λόγου για το φυσικό περιβάλλον". Εκδόθηκε από το Μορφωτικό Κέντρο Λόγου "Αληθώς", Ζάκυνθος 2014, σσ. 117-120.

Το πόνημα αυτό παρουσιάστηκε από το Φως Φαναρίου εδώ. 

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΤΗΣ ΔΕΗΣΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ:

Παραθέτουμε στη συνέχεια το κείμενο της ευχής του π. Παναγιώτη Καποδίστρια που ανέγνωσε ο Πατριάρχης στο Καλοχώρι:

Δέσποτα τῆς ζωῆς ἡμῶν καί Παροχεῦ ὑπέροχε πάντων τῶν ὄντων καί τῶν μή ἱστορηθέντων εἰσέτι πραγμάτων τοῦ Κόσμου, Σοῦ δεόμεθα κλίνοντες πάλιν καί πολλάκις ἐνώπιόν Σου νοῦν καί γόνυ μετανοίας, στρέψον ἐπί τήν ἀνθρωπίνην ἡμῶν ἀσθένειαν ὄμμα στοργικόν ἐπιεικείας, ἐν ὄψει ἡμερῶν χαλεπῶν ἐπερχομένων, ἐκείνων τῶν ἐσχάτων. Τά ἔργα τοῦ Λόγου καί τῶν χειρῶν Σου οὐδόλως ἐσεβάσθημεν ἀλλ’ ἀσελγήσαντες ἐπ’ αὐτῶν ἐμιάναμεν, τήν ὡραίαν χλωρίδα καί πανίδα βαναύσως ἐσκυλεύσαμεν, πολέμους ἡτοιμάσαμεν ἀνηλεεῖς καί καταστροφάς μή ἀναστρεψίμους ἐπεφέραμεν, πρόξενοι πνευματικοῦ τε καί βιολογικοῦ θανάτου καταστάντες ἐν τῷ ὀνόματί Σου συχνάκις, τάς ἐντολάς Σου περί καλῆς διαχειρίσεως τοῦ περιβάλλοντος Κόσμου ἀνερυθριάστως καταφρονήσαντες. 

Ὑποχείρια τῆς ἡμετέρας παρανοίας γεγονότες, ἐν γῇ θρηνούσῃ καί ἀφιλοξένῳ περιπατοῦμεν ἐπικινδύνως μή ἔχοντες τόπον κρυβῆναι καί παῤῥησίαν ἐνώπιόν Σου, ἀλλ’ ὡς πρός πατέρα προσφεύγομεν νῦν οἱ ἀνάξιοι καί ἄσωτοι, εἰς τό ἔλεος ἐκείνου ἐλπίζοντες καί τήν εὐσπλαχνίαν ἐκείνου ἐκλιπαροῦντες. 

Ἐλθέ οὖν, σπεῦσον, κατάβηθι, συγχώρησον καί διάσωσον ἡμᾶς τούς τρισαθλίους παντελεῆμον Πάτερ, ἐνισχύων τῇ σῇ ἀνεκφράστῳ σοφίᾳ τάς σκέψεις πάντων τῶν καλῶς οἰκολογούντων καί ἀνιδιοτελῶς ἀγωνιζομένων πολιτῶν, κινημάτων καί ὀργανώσεων, ἐκπαιδευτικῶν καί μαθητευομένων ὑπέρ διαρκοῦς προστασίας τοῦ φυσικοῦ περιβάλλοντος, ἐπιστροφῆς δέ εἰς τήν ἀρχαίαν ὁροθεσίαν καί ὁλοκληρίαν, ἥν πρό τοῦ βιασθῆναι εἶχεν. Σύ γάρ ὑπάρχεις βοηθός καί σκεπαστής τοῦ παντός Κόσμου καί σοί τήν ἱκετήριον ταύτην εὐχήν ἀναμέλπομεν, μεσιτείαις καί οἰκτιρμοῖς τῆς Ὑπεραγάθου Θεοτόκου καί πάντων τῶν Ἁγίων.