
Ευχαριστούμε τον Μανώλη αφ' ενός μεν για το νέο "πακέτο" ποιοτικών φωτογραφιών, αφ' ετέρου δε διότι φροντίζει να συντηρεί θάλλουσα τη Μνήμη μας. Παρακάτω παραθέτουμε αυτούσιο το γράμμα του και τις φωτοστιγμές, τις οποίες κάναμε σλάιτ.
π. Π.Κ.]
Το στρατόπεδο κατασκευάστηκε στην πόλη Νταχάου, που βρίσκεται κοντά στο Μόναχο. Στο στρατόπεδο αυτό οι Ναζιστές συγκέντρωναν και βασάνιζαν, αρχικά τους αντιστασιακούς Γερμανούς και αργότερα αιχμαλώτους κάθε ηλικίας, κυρίως Εβραίους και διάφορες άλλες πληθυσμιακές ομάδες ή μειονότητες από τις χώρες που κατελάμβαναν.
Σου στέλνω μια σειρά φωτογραφίες από το Νταχάου. Γιατί; Μα η μνήμη μας χάνεται. Βυθιζόμαστε, καταστρέφουμε τον πλανήτη και δεν λογαριάζουμε τίποτε μπροστά στο μικρό προσωπικό συμφέρον...
Θυμάται κανείς το παρελθόν; Κρατάμε μνήμες; Πιστεύουμε κάπου;
Η παρέα σου (όπως διαβάζω στα μηνύματα) είναι χαρισματική, μπορεί να βγάλει συναισθήματα και να δημιουργήσει και ανατροπές.
Θυμάται κανείς το παρελθόν; Κρατάμε μνήμες; Πιστεύουμε κάπου;
Η παρέα σου (όπως διαβάζω στα μηνύματα) είναι χαρισματική, μπορεί να βγάλει συναισθήματα και να δημιουργήσει και ανατροπές.
Ευχαριστώ άλλη μια φορά που με φιλοξενείς.
Ο φίλος σου Μανώλης
13 σχόλια:
Δεν υπάρχει μεγαλύτερη Φρίκη απο αυτή που μπορεί να προξενήσει άνθρωπος σε άνθρωπο, όταν πάψει να είναι ΆΝΘΡΩΠΟΣ!
Ωραία, πράγματι, παρέα! Και με τον κ. Δημελλά ωραιότερη, επειδή συνεισφέρει εδώ μ' έναν άλλο, επαγγελματικότερο, αέρα. Συγχαρητήρια!
Oι φωτογραφίες του Μ.Δημελλά είναι πραγματικά ποιήματα!
Και υμνούν τον άνθρωπο!
Ακόμα κι αν αυτός απουσιάζει από την φωτό.
Ευχαριστούμε αγαπητέ Π.Κ. και γι' αυτή την πρωτότυπη ανάρτηση.
Τι ωραία που είναι η συνεργασία φίλων για ένα ξεχωριστό ιστολόγιο!
Και εις άλλα με υγεία!
@ Αριάδνη,
Πώς θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ένας τέτοιος άνθρωπος; Διότι οι προσφωνήσεις "κτήνος" ή "ζώο" είναι αθώες και δε λένε... Προσεγγίζω στο "υπάνθρωπος", αλλά και τούτο δεν αποδίδει την τόσο παράλογη φρικαλεότητα...
@ None,
Όλοι μαζί, λοιπόν! Νάναι καλά και ο Μανώλης να μάς πλουτίζει!
@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,
Ωραία το θέτεις. Ποιήματα οπτικά, μέσω των ακινήτων κινήσεων των φωτοστιγμών Δημελλά και της συσσωρευμένης φρίκης του τοπίου...
Αλήθεια, αν σκεφτούμε με τον παραμέσα μας νου, τι είδε το Τοπίο, θα τρελαθούμε...
Η μνήμη - μέσα από φωτογραφίες, λέξεις ή νοήση. Εργαλείο ανθρωπιάς. Έχετε δίκιο, κ. Δημελλά. Ευχαριστούμε. Και ευχαριστούμε, Π.Κ, για τη ανάρτηση.
Καλό βράδυ.
Αριστούργημα είναι!
από την άλλη,θλιβερό...
καλημέρα
σας φιλώ
@ Φαίδρα φις,
... ή, κατά Ρίτσον, "το τερατώδες αριστούργημα"!...
Καλό σου απόγευμα, ποιητικό!
@ Διονύση Μάνεση,
Είναι πράγματι χρήσιμες για τη συλλογική μας μνήμη οι φωτιγραφίες του Μανώλη.
Και αυτό τον καιρό έχουμε απόλυτη ανάγκη τη Μνήμη, διότι μια Λήθη παράδοξη μάς έχει καταλάβει ως ηΛΙΘΙους!...
Καληνύχτα σου!
Συγκλονιστικά όλα!
Ευχαριστούμε που τα μοιράζεστε μαζί μας!
@ Δέσποινα,
Όταν υπάρχει καλή καρδιά μπορεούν να μοιράζονται όλα!
Συγκλονιστικές οι εικόνες και ακόμα πιο συγκλονιστικές οι μνήμες που ανασύρουν...
Δημοσίευση σχολίου