Σιγά, η πατρίδα τιμά και θυμάται!!!...

Στη Ζάκυνθο, γενέθλια γη του ελληνοϊταλού Ποιητή Ούγου Φώσκολου, τα πάντα βαίνουν καλώς! Υπέροχοι άνθρωποι έχουν πλέον υπερβεί την πνιγηρή επαρχιώτικη καθημερινότητα που τους έδερνε μέχρι πρότινος, οδηγούμενοι στο εξής σε άλλες σφαίρες πνευματικότερες και ουσιωδέστερες, επιδιδόμενοι μάλιστα ευκαίρως ακαίρως στη Λογοτεχνία και δη την Ποίηση, ίδιον άλλωστε της τοπικής φυλής!!!

Φέτος ιδιαίτερα, έτος Σολωμού και Φώσκολου για εμάς τους Ζακυνθίους, μα και για τους μετέχοντας της ημετέρας παιδείας, οι κάτοικοι της ευάνδρου νήσου μας (εδώ που τα λέμε) το παρακάνουν. Στα καφέ, στους χώρους δουλειάς, ψυχαγωγίας ή άθλησης, στις εξωτερικές ή εσωτερικές επιφάνειες αστικών και υπεραστικών λεωφορείων και των ταξί, υπάρχουν αποτυπωμένα ποιητικά κομμάτια, εννοώντας ή υπονοώντας πράγματα για την πνευματική αρτίωση δικών και ξένων۠˙ αυτών των δεύτερων κυρίως, διότι εμείς έχουμε προ πολλού φτάσει στο Άφταστο, έχουμε αγγίξει -ευτυχώς- το Ανέγγιχτο!!! Συχνό έχει γίνει, εξάλλου, και το φαινόμενο, από τα ολάνθιστα μπαλκόνια των σπιτιών, μα και των δημοσίων μεγάρων ή των ξενοδοχειακών συγκροτημάτων, ν’ αναρτώνται υπερμεγέθη πανό με καίρια αποσπάσματα απ’ το ποιητικό σύμπαν των τιμωμένων. Τι το καλύτερο, λοιπόν; Η Ποίηση να εγκοσμιώνεται οπουδήποτε και να ταξιδεύει! Έτσι, μπράβο!!!

Υπερτερεί κατ’ αυτάς ο Φώσκολος, διότι δικαίως θεωρούν οι εντόπιοι πολιτισμικοί παράγοντες, ότι ο Σολωμός υπερβαλλόντως έχει τιμηθεί, οπότε αξίζει να προβληθεί περισσότερο φέτος ο διαπρεπέστατος γιος της Διαμαντίνας Σπαθή, ο οποίος στην Ιταλία θεωρείται κλασικός πια ποιητής και κορυφαίος δημιουργός, άξιος συνεχιστής μιας Παράδοσης ιερότατης στην Τέχνη του Λόγου. Γι’ αυτό κυρίως επιμένουμε σ’ αυτόν.

Στα τοπικά ραδιοτηλεοπτικά μέσα, Φώσκολος και Σολωμός έως πλησμονής! Αναμεταδόσεις ειδικών γι’ αυτούς Συνεδρίων ή Σεμιναρίων, ιταλοί φιλέλληνες και φωσκολιστές απ’ όλο τον κόσμο πηγαινοέρχονται στα στούντιος, αλλεπάλληλες συζητήσεις για την (υπερ)αξία του έργου τους, ανακυκλούμενες ολημερίς αναγνώσεις ποιημάτων τους και άλλα τέτοια ζακυνθινοπρεπή. Τόση είναι η ποιητική βουλιμία μας, ώστε το Ράδιο Αρβύλα μεταδίδει εσχάτως, ότι καταβάλλονται ήδη σοβαρότατες ενέργειες (αχ, αυτές πάντα οι ενέργειες!...) από υψηλά ισταμένους για παλιννόστηση των οστών του Φώσκολου από το Πάνθεο της Φλωρεντίας στην «ποθητή του Ζάκυνθο», ώστε να μην παραμένει εκεί με «αδάκρυτη ταφή» (αν και δίπλα στον Δάντη) ο ένδοξος αυτός πρόγονός μας, μακριά από την πολύτροπα δεδηλωμένη μας αγάπη.

Ας αφήσουμε τα τοπικά εκπαιδευτήρια… Ακούστε μόνον τούτο: Οι παραδόσεις μαθημάτων κυμαίνονται μεταξύ Τάφων και Χαρίτων, οι δε επιμορφωτικές εκδρομές των μαθητών όλων των βαθμίδων πραγματοποιούνται πλέον -ένεκεν τιμής και χρέους- στο νεόδμητο Σπίτι του Ποιητή απέναντι από τη νέα Οδηγήτρια, το οποίο ανήγειρε η συντονισμένη ευαισθητοποίηση και ανύστακτη μέριμνα των ιθυνόντων και όπου κατόρθωσαν να συλλέξουν σημαντικά φωσκολιανά τεκμήρια και στοιχεία από την πολυκύμαντη ζωή και πολιτεία τού τιμωμένου Ανδρός ανά τον κόσμο. Το άλλο έξοχο είναι, ότι, μετά από σχετική εμπεριστατωμένη πρόταση σύγχρονου λογίου του νησιού μας, ασμένως οι τοπικές διοικήσεις αποδέχτηκαν και φρόντισαν, ώστε η ορειχάλκινη προτομή του, αδικημένη μέχρι πρότινος σε κάποιο σκιερό κηπάριο της πλατείας Σολωμού, μεταφέρθηκε, δόξη και τιμή, σε περίοπτη θέση της Πλατείας του Αγίου Μάρκου, έξω ακριβώς απ’ την Καθολική Εκκλησία, όπου -ως γνωστόν τοις πάσι- ο Ούγκο είχε βαπτισθεί.

Στη γενέθλια γη του Ούγου Φώσκολου τα πάντα όλα, λοιπόν, βαίνουν καλώς! Η Ποίηση έχει καταστεί για εμάς δεύτερη (μάλλον πρώτη) φύση! Συναντιόμαστε, φλερτάρουμε, αγανακτούμε, μποτιλιαριζόμαστε στα φανάρια της Καμάρας, ανταλλάσσουμε sms πώς; Μα, με φωσκολιανά, σολωμικά ή καλβικά αποσπάσματα! Οποία τιμή και δόξα προγόνων υπέροχων!... Όψονται οι πάλαι ποτέ παράξενοι Ζακύνθιοι, πεθεροί κακεντρεχείς, οι οποίοι γκρινιάζανε πάλαι ποτέ για ποιοτικότερες ή ποιητικότερες συμπεριφορές των συντοπιτών… Σιγά, η πατρίδα ποτέ ΔΕΝ κοιμάται!!! Τιμά και θυμάται!!!

Έγραφα Πρωταπριλιά 2007
Π. Κ.