Ο Χρόνος του Διονύση Παπαδάτου μέσα από την Κρύπτη

Η "Κρύπτη" έχει καταστεί τα τελευταία χρόνια για τη Ζάκυνθο (μοναδική ίσως) κυψέλη πολιτισμού, με αξιοπρόσεκτα και υψηλού επιπέδου δρώμενα κατά καιρούς, όπως εκθέσεις ζωγραφικής ή γλυπτικής, βραδιές ποίησης, συναντήσεις φίλων μεταξύ οίνου και τραγουδιών συνήθως.

Δημιουργός του ευπρόσωπου αυτού χώρου, μέσα στα λιόφυτα και τίς σταφίδες του Μαχαιράδου, είναι ο ζωγράφος Διονύσης Παπαδάτος, ο οποίος με την καλοσύνη, την καταδεκτικότητα, αλλά και το επαναστατικό τού χαρακτήρα και της όλης μακρόχρονης δουλειάς του, έχει καταφέρει να προσφέρει στη Ζάκυνθο των πρώτων χρόνων του 21ου αιώνα, γεύση και ουσία ποιότητας.

Αυτό τον καιρό, από 29 Ιουλίου μέχρι 31 Αυγούστου 2007, εκθέτει ο Διονύσης Παπαδάτος τα προσωπικά του έργα (ζωγραφικά και επιτοίχιες κατασκευές) υπό τον τίτλο "Παλινδρομήσεις στο Χρόνο". Για να είμαστε ακριβείς, πρέπει να υπερτονίσουμε, ότι η συγκεκριμένη έκθεση αποτελεί μεταφορά (ή επανάληψη, όπως θέλετε πείτε τη) εκείνης που έγινε τον περασμένο Μάρτιο στο Παρίσι και συγκεκριμένα στη Galerie Art' et Miss, με πολλή μεγάλη μάλιστα επιτυχία και συμμετοχή πλήθους φιλότεχνων και φίλων της ελληνικής νεότερης δημιουργίας.

Αντιγράφουμε από τον καλαίσθητο οδηγό της Έκθεσης, μια ενδιαφέρουσα εκτίμηση της ιστορικού τέχνης Μπίας Παπαδοπούλου:

"Ένας κρυπτογραφημένος κόσμος, γεμάτος γρίφους, με έμμεσες αναφορές στην ελληνική αρχαιότητα και τη σύγχρονη εποχή ξετυλίγεται μέσα από την πρόσφατη δουλειά του Διονύση Παπαδάτου. Στους ζωγραφικούς πίνακες, όπως και στις επιτοίχιες κατασκευές που οργανικά και σαν φυσική συνέχεια προέκυψαν από αυτούς, ο Παπαδάτος συγκροτεί ένα προσωπικό εικαστικό λεξιλόγιο με επαναλαμβανόμενα στοιχεία, αλληλοδιαπλέκοντας τον ιστορικό με τον βιωμένο χρόνο."

Κλείνοντας αυτό το μικρό σημείωμα, μπορούμε να καταθέσουμε, ότι η τέχνη του Παπαδάτου αναγεννιέται σε κάθε της φάση προωθούμενη ολοένα προς νέες κατα-στάσεις, μές από νεότερες απόπειρες έκφρασης εσωτερικών βιώσεων, γνωρίζοντας επαρκώς τι τεκταίνεται παγκοσμίως στην Τέχνη. Όντας μάλιστα ριζωμένος βαθιά στην "Κρύπτη" του, ξέρει πότε και γιατί είναι σε θέση να επιχειρήσει έξοδο, που ν' αφήνει αδρές πατημασιές στον χώρο των αυθεντικών δημιουργών. Καλή συνέχεια, φίλε Διονύση!