Στην Νότια (Κάτω) Ιταλία υπήρξε από την Αρχαιότητα εντονότατη και καταλυτική η παρουσία της Ελλάδας, απόηχος της οποίας -σε μιαν εποχή πλέον παρακμής και λήθης- αποτελεί σήμερα η συνένωση όλων των ελληνόφωνων χωριών της Απουλίας υπό την ονομασία Grecia Salentina, με σκοπό την προώθηση των κοινών ιδανικών και των στόχων τους έναντι του αύριο.
Παρακάτω πραγματοποιούμε μιαν επιπλέον βόλτα στα ελληνόφωνα χωριά της Απουλίας, όπου -αν έχεις κατάλληλη ακοή- μπορείς ν' αφουγκρασθείς νωπές ακόμη τις ελληνές ροές κι επιρροές.
.jpg)
.jpg)
5 σχόλια:
Η Ιταλία είναι σε όλη της την έκταση πανέμορφη. Πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με άρωμα Ελλάδας. Ανα μφισβήτητα υπέροχη. Μακάρι να ξαναβρεθώ εκεί στο εγγύς μέλλον... Ευτυχώς που είχατε βγάλει φωτο και έχουμε κάτι να βλέπουμε γιατί εγώ δεν έβγαλα καμιά!
Πάντως παρατηρώ μία αλλοτρίωση του γνήσιου Ελληνικού χαρακτήρα, όπως επίσης και μία άλλη αισθητική άποψη όσον αφορά στο δομημένο περιβάλλον, η οποία δεν συνάδει με την Ελληνική καταγωγή...
Δεν έχουν γκρεμίσει όλα αυτά τα παλιόσπιτα, να εκσυγχρονισθούν λιγάκι οι άνθρωποι, να φτιάξουν τα διώροφά τους, τα πενταόροφά τους, τα πανωσηκώματά τους, να ρίξουν τα μπετουδάκια τους όπως εμείς τα αδέλφια τους εδώ, να βάλουν τα αλουμίνιά τους, τα συρόμενά τους, τις γκαραζόπορτές τους, τις ταράτσες τους, τις βεράντες τους, τις τζαμαρίες τους... Ούτε καν λίγη διακόσμηση, τίποτα... Ούτε ένας γύψινος πελαργός, ούτε ένα γύψινο λιοντάρι, ούτε καν μία γύψινη Χιονάτη με τους επτά νάνους...
Μήπως όμως δεν φταίνε αυτοί, και τους κατηγορώ άδικα τους ανθρώπους...; Μήπως φταίνε οι Ιταλικές αρχές...; Α, πρέπει να επέμβει το Υπουργείο Εξωτερικών, να τους δώσουν άδειες γιά οκταόροφα τους ανθρώπους!
@ Νίκο και Κωνσταντίνε,γεια και χαρά να έχετε.
Όλη η Νότιος Ιταλία έχει πράγματι άρωμα Ελλάδας. Αλλά μιας Ελλάδας ιδεατής. Που σημαίνει, με σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον, με ανθρωπιά, με εντός και εκτός ψυχική ηρεμία. Όλα εκείνα δηλαδή τα υπέροχα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που απωλέσαμε ως Έλληνες -οι ανόητοι- στην προσπάθειά μας να μη χάσουμε το τρένο της κακώς εννοούμενης εξέλιξης κι ενός αθέμιτου συγχρονισμού σε όλα τα επίπεδα.
Τα δώσαμε όλα και τώρα πια δεν έχουμε τίποτα. Ή ό,τι κατέχουμε είναι δήθεν...
Χάρηκα που τα είπαμε. Έχει σημασία η γνώμη σας.
Όλοι πήγατε. Εμένα με αφήσατε πίσω.
@ Πορφύρη,
Μιαν επόμενη φορά. Ποτέ δεν είναι αργά.
Δημοσίευση σχολίου