Λίγουν πιστεύουν, ότι τόσο νωρίς φέτος βγήκαν τα σπαράγγια. Κι όμως, εμείς εδώ στο Τζάντε μαζεύουμε από τις 27 Σεπτεμβρίου, όπως αναγγείλαμε ήδη στα... πέρατα της μπλογκόσφαιρας, με προηγούμενο ποστ! Σήμερα, ο ήλιος και το ελαφρύ βοριαδάκι βοήθησαν για μια μακρά μεταπρωινή βόλτα στα πέριξ λιοστάσια, κατά την οποία μαζέψαμε πλείστα όσα σπαράγγια, ικανά για μια πολύ καλή σπαραγγοκατάνυξη, όπως διαπιστώνετε στις παραπάνω φωτογραφίες!
Δεν μπορούμε όμως να μη σάς κάμουμε μέτοχους αυτής της μικρής / μεγάλης απόλαυσης. Η Φωτεινή τα φρόντισε όλα και, Περάστε παρακαλώ, όλοι οι καλοί χωράνε!
Ομελέτα σπαράγγια με μπόλικο τυρί φέτα, γιαουρτοσαλάτα με αγγουράκια και τουρσοειδή, μα και κρασί από το κτήμα Κομούτου για όνειρα γλυκά!!!
* Το τραπέζι αφιερώνεται εξαιρετικά στην ποιήτρια και καλή Συνιστολόγο Φαίδρα Φις, που σήμερα γιορτάζει. Στην καρέκλα που θα καθήσει, υπάρχει γραμμένο το αυτοσχέδιο δίστιχο:
* Το τραπέζι αφιερώνεται εξαιρετικά στην ποιήτρια και καλή Συνιστολόγο Φαίδρα Φις, που σήμερα γιορτάζει. Στην καρέκλα που θα καθήσει, υπάρχει γραμμένο το αυτοσχέδιο δίστιχο:
Δράττομαι της ευκαιρίας να ευχηθώ από καρδίας
να είσαι πάντα κραταιή, έστω κι εν μέσω αηδίας!
22 σχόλια:
Δεν σας αντέχω τέλος πάντων!!!Θέλει ο άνθρωπος ν αγιάσει και δεν μπορεί με τόσο δελεαστικά πιάτα μπροστά του...
Απευθύνομαι στη Φωτεινή:Τα έχω κάνει και σουφλέ σε πυρεξάκι με μπόλικα τυριά μ όλα τους τα λιπαρά,και κυρίως ξινομυζήθρα Κρήτης και μπεσαμέλ απο πάνω, σπιτική εννοείται, και έτσι εξηγείται οτι τα κιλα μου είναι πάντα αυτό το ...λίγο παραπάνω...Πως να ξεφύγεις!!!
δεν έχω λόγια...
χίλια ευχαριστώ
με τιμάτε και με συγκινείτε πολύ,
σας φιλώ
θέλω να σας χαρίσω αυτό το απόσπασμα από το ποίημά μου Έσω Φρενών:
έχω ξεμάθει στα μικρά,φτηνά τεχνάσματα,
παίρνω στη χούφτα μου μια σκέψη της οδύνης,
φυσάω πάνω της μια ανάσα ανακωχής,
με εκείνο που είχα πιο παλιά πιστέψει
μοιάζει μ'ενθύμημα λέξης φρικτής
-πλαστή ή ιδεώδης αμηχανία η ανεμοζάλη-
γι'αυτή τη ζάλη θα ρίχνω τα ζάρια στους θεούς μπροστά των δυσμικών χρωμάτων-γι'αυτό το αίμα που τρέχει τυφλά.
κάποιος μου φύσηξε νύχτες στα μάτια κι άρχισε άξαφνα να βρέχει μαύρα κύματα.
άλλαξαν πρόθεση τα μονοπάτια,λιώσαν κομμάτια οι καλές χαρές,οι βροχές,οι μπόρες με μίσησαν,
ούτε κι εγώ τις ήθελα ποτέ
χνώτιζα βλέμματα,άνοιγα πόνους,δειγμάτιζα πόρους,έλυνα κόμπους,
γυάλιζα πίκρες,τις πιο οδυνηρές.
Μετά περνούσα τους δύσβατους όρους-άνευ όρων-
και πυρπολούσα χαμένες φωνές...
με όλη μου την αγάπη
@ Αριάδνη Δήμου,
Ευαγγελικόν: "Εγώ δε λέγω υμίν μη αντιστήναι τω πονηρώ"!!! (Ματθ. 5, 39).
Φωτεινή ευχαριστάει σε! Μακάρι κάποτε να βρισκόσασταν να τα λέγατε λεπτομερώς!
Όσο για τα κιλά, στο σπίτι του κρεμασμένου...
@ Φαίδρα Φις,
Η χαρά ολάκερη δική μας, να σε φιλοξενούμε, έστω και εικονικά! Πλην όμως ουσιαστικά!
Βέβαια, με σπαράγγια μόνο δε γίνεται κατάνυξη,
μήτε ανατέλλει τον Οκτώβριο η Άνοιξη,
μα πλάθουμ' έναν Κόσμο για να ζήσουμε
μια και ο γνωστός μάς αποδιώχνει και θ' αργήσουμε...
@ Φαίδρα Φις,
Είπαμε να σού κάμουμε ένα τραπέζι κι εσύ κουβάλησες ολόκληρο ποίημα!!! Τιμή μας, Καλή μας Ποιήτρια! Ααα, πρέπει να βρω τα βιβλία σου.
Ευχαρίστως να σού δώσω κάποια ημέτερα φτωχοτεχνάσματα στίχων. (E-mail: pakapodistrias@yahoo.gr)
Το "Έσω Φρενών" σου, ανεμοζαλιστικό. Επάνω του κόβω και ράβω, διότι αυτό εντέλει δηλοί την Ποίηση: Το να μπορεί ο καθείς να τον απολεπίσει δημιουργικά τον έλλογο πόνο του αλλουνού. Μην με παρεξηγήσεις, είναι αυτόματη γραφή. Πού είσαι καημένε Μπρετόν;
ΣΧΙΖΩ ΦΡΕΝΩΝ ΤΗΝ ΟΘΟΝΗ
Με τις ωδίνες δε γεννάς, πάρεξ με οδύνη
ό,τι μού δίνει παίρνω η ζωή
ψυχή επιστρέφω
αίματα πια δε μού 'μειναν
ψέματα μόνο
τόσα μου χρόνια στην ειρκτή ξεμάτισα
οι ξεματιάστρες είπαν
-Αυτός αγγελοκρούστηκε
μάς πνίγηκε στα βλέμματα
έρχεται άνευ δώρων και θέλει ανακωχή
Όχι
Οχιά η πίκρα δηγματίζει τα όνειρα
με καταφέρνει
Θα το πάρω σοβαρά εγώ αφού με συμφέρει κιόλας!!!
Μακάρι να βρεθούμε κι έχω πολλές συνταγές που έχουν προκύψει απο αλχημίες, που βέβαια κάνω κάθε λίγο, γιατί τόχω σε κακό να μήν ...πειράξω συνταγή... Δυό ...θαρραλέοι άνθρωποι, φανατικοί εραστές της μαγειρικής μου, σε διαφορετικές εποχές, τιμούσαν/ούν ό,τι κι αν κατασκεύαζα... Ο ένας είναι πολύ καλά στην ..υγεία του.
Πραγματικά όμορφες οι παρηχήσεις σας και οι αντηχήσεις,
ιδιαίτερα εκείνες που έχουν αγγίξει ή κρούσει οι άγγελοι,
σας ευχαριστώ ξανά
θα σας γράψω e-mail
@ Αριάδνη,
Καλόόό!! Πολύ πετυχημένο το όλον. Γελάσαμε εδώ στην άκρη μας!
Ευτυχώς, ο ένας υφίσταται! Να προσέχει όμως, διότι με τα τόσα σουφλοειδή...
Λίγη ομελέτα και για μένα, παρακαλώ!
@ Δέσποινά μας,
Έλα εσύ και δε θα σε αφήσουμε παραπονεμένη!
@ Φαίδρα Φις,
Ευχαριστώ κι εγώ για τη συναντίληψη!
Και πάλι χρόνια καλά σου!
Εγώ τα μαζεύω την άνοιξη...Πάντως θέλει πολλή προσοχή...Μια χρονιά δεν πρόσεχα, και πλήγωσα το δεξί μου μάτι από ένα ελιόφυλλο... Ταλαιπωρία...
Εμένα μου αρέσουν πολύ, ζεματισμένα, με αλάτι, λάδι και ξύδι, σαν σαλάτα...Υπέροχα...
Καλό απόγευμα...
Στην αρχή θα ρθουν τα φιλέτα
και μετά σπαράγγια με σως
σ΄αγαπώ θα σου πω νέτα σκέτα
κι ένας μαιτρ θα σερβίρει στητός!!
Αυτό θυμήθηκα!
Χμμ... κι έπειτα μου λες, να κρατήσω τη ζυγαριά στην αποθήκη.
Τώρα πες μου, πως αυτό το θεσπέσιο γεύμα δεν συνοδεύεται υπέροχα, με μισό καρβέλι ζυμωτό ψωμί από τον Κοιλιωμένο!!!!
Πάντα πλούσια τα κεράσματα σας, όπως η καρδιά σας..
Ευχαριστούμε πολύ για την πρόσκληση και θερμά συγχαρητήρια και ευχαριστίες στη Φωτεινή που εν αγνοία της, βοηθά στην απάντηση του καθημερινού ερωτήματος, κάθε νοικοκοιράς: Τί θα φάμε σήμερα;;;;;
Υγεία και χαρά στην οικογένεια σας.
Πόσο καθυστέρησα δηλαδή και δεν είδα αυτό το υπέροχο γεύμα (λέω είδα αν και θα ήθελα να το γευτώ, κρατώ βέβαια το "περάστε παρακαλώ, όλοι οι καλοί χωράνε").
Το μενού καταπληκτικό. Και το κρασί έτσι φαίνεται! Μπράβο στην Φωτεινή και σε όσους μαζέψανε τα σπαράγγια.
Με υγεία πάντα και χαρά τέτοιες γεύσεις γήινες (δίπλα στις ουράνιες):)) :))
Και οι γευστικές σου προτάσεις είναι ασυνήθιστες!
Τουλάχιστον για τα δικά μου γευστικά γούστα.
Πάντα στην πρωτοπορία είσαι!
Καλό Οκτώβριο!
@ Αρτάνις,
Ωραία εμπειρία! Και ευπρόσδεκτη η συνταγή που μάς εισηγείσαι!
Καλί παρασκευοσαββατοκύριακο!
@ Κοκό,
Θενς για το ποιηματίδιον! Πάνω στην όρεξη ήρθε και το άσμα!
Να είσαι πάντα κεφάτη!
@ Νεφέλη,
Περί ζυγαριάς ο λόγος; Εξαφανίζομαι!...
Χρέος μας να εισηγούμαστε τα μικρά / μεγάλα της καθημερινότητάς μας, ώστε να τον ομορφαίνουμε!
Η Φωτεινή χαιρετά Σε!
@ Άστρια,
Καθυστέρησα κι εγώ ν' απαντήσω, λόγω εκτεταμένης βλάβης του ΟΤΕ της περιοχής μας.
Πάντα να μάς έρχεσαι. Η Φωτεινή φροντίζει για όλους!
Πάντα ορεξάτη!
@ Παναγιώτη Ανδριόπουλε,
Στην πρωτοπρία, ναι, ευχαριστώ! Αλλά μετά από Εσάς, αγαπητέ! Προηγείσθε!
Δημοσίευση σχολίου