© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Παρασκευή 10 Απριλίου 2009

Η Ζάκυνθος αφ' υψηλού "κι ο Άγιος να σημαίνει"

Ανέκαθεν είχα την επιθυμία να βρεθώ πρωινιάτικα πάνω στο πυργοειδές Καμπαναρίο του Αγίου Διονυσίου (προστάτη και πολιούχου του νησιού μας) και μάλιστα σε ώρα που οι γλυκόλαλες καμπάνες θα ξυπνούσαν τους Τζαντιώτες. Έχω άλλωστε κατά νου, το δίστιχο του Ζακυνθινού "Σπουργίτη" Γιάννη Τσακασιάνου:
"Της Κυριακής το ξύπνημα με λιώνει, με πεθαίνει
ν' ακούω γιούλια ολόμπλαβα κι' ο Άγιος να σημαίνει...",
αλλά και την παράφραση του ίδιου δίστιχου από τον Τάλμποτ Κεφαλληνό, όταν στους Σεισμούς του 1953 σωριάστηκε σ' έναν άμορφο σωρό ερειπίων:
"Της Κυριακής το ξύπνημα κανένα δεν τρελλαίνει,
τα γιούλια δε φωνάζουνε κι ο Άγιος δε σημαίνει..."

Τ' όνειρο το έκαμα πράξη πριν κάμποσες μέρες, καταμεσής της φετινής Σαρακοστής. Πρωί Παρασκευής και, μόλις έφθασα, ο έμπειρος Κλαμπανάρος Γιάννης Χρυσικόπουλος ή Μπαούλος ο νεότερος σήμαινε ήδη το "Σαρακοστιανό", όπως διαπιστώνετε κι εσείς στο παραπάνω ενδεικτικό βίντεο.



Η ανάβαση ήταν άκρως ενδιαφέρουσα και ως πρωινή γυμναστική, 135 σκαλούνια γαρ!!! Από τσι παρεθύρες του Καμπαναρίου αναφαίνονται γοητευτικές γωνιές της νέας πτέρυγας του Μοναστηριού, αλλά και του Λιμανιού.

Μετά από κάμποσες στάσεις για φωτογραφίες (ή μάλλον για... ξεκούραση) φτάνω απάνου! Ο Κλαμπανάρος αναμένει να ξανασημάνει σε λίγο "Το Μονοκάμπανο", κατά την τοπική Τυπική Διάταξη της Σαρακοστής.





Η θέα μού αποκαλύπτεται πλουσιοπάροχη!!! Ο φακός μου (φιλήδονος, όπως πάντα) αιχμαλωτίζει στιγμές πρωινού λιμανιού, το ανοιξιάτικο Τζάντε ν' ανακλαρίζεται από την πρότερη νύχτα του, τα νερά πανήρεμα να θωπεύουν την πόλη! Από εδώ πάνω, όλα φαίνονται ομορφότερα και ιδανικότερα!

Ώσπου ο ακάματος Κλαμπανάρος είναι ώρα να σημάνει "Το Μονοκάμπανο". Ακούστε το μαζί μου και δείτε Τζάντε αφ' υψηλού:

12 σχόλια:

Διονύσιος Β. Ποταμίτης είπε...

Πάτερ, τὴν εὐχή!

Αὐτό εἶναι ἀνταπόκριση ἀπὸ τὴν πατρίδα!

Εὐχαριστοῦμε πάρα πολύ!

H.Constantinos είπε...

Ωραίες εικόνες, ωραία σκηνικά, πολύ ωραία!!!

Ανώνυμος είπε...

σ' ευχαριστούμε για το ταξίδι. η θέα αποζημιώνει την προσπάθεια.

Ανώνυμος είπε...

η ομορφότερη καλημέρα!

Τατιάνα Καρύδη είπε...

Πόλύ ατμοσφαιρικά και γοητευτικά όλα..
Απο ψηλά όλα μοιάζουν μαγευτικά.

Πρόσκληση: Ελάτε ν ανεβείτε και σ ένα άλλο καμπαναριό, κι αυτο "καμπαναριό του Αγίου" είναι, του Αγίου Σπυρίδωνα, στην Κέρκυρα..
Θα σας αρέσει.

kiki είπε...

Ωωωωωωωωωωω!!! Ζηλεύωωωωωωωωωω!!! Πάμε μαζιιιιιιιιιιιιιιιί!!! Τέλεια θέα!!!

θλιμμένος μπούφος είπε...

Ωραίοοοοοοο...μα την ξενιτία που με δέρνει:ppppppp

Daniel είπε...

ας μου επιτρέψει ο/η αγαπητός θλιμμένος μπούφος, να δανειστώ τον όρκο του: μα τη ξενιτιά που με δέρνει..ρίγη συγκίνησης και δάκρυα νοσταλγίας...για την τύχη να ακούσω στη Μελβούρνη, την καμπάνα του Αγίου μας! ευχαριστώ σε πολλά αγαπητέ πάτερ Παναγιώτη, ευχαριστώ σε,
καλή Μεγάλη Εβδομάδα,
με αγάπη,
δ.μ.τ.

Olga είπε...

Τι υπέροχος, ευλογημένος τόπος!!Δεν χορταίνει το μάτι να κοιτάζει!!Καλό ΠΆΣΧΑ!...

Μπάμπης Πυλαρινός είπε...

Ευχαριστούμε Καταπληκτικό

Ενορία Αγίου Ελευθερίου Κέρκυρας είπε...

Πόσα κοινά υπάρχουν με τα καμπαναριά και τις καμπάνες των αγίων της επτανήσου, καθε πρωί ξυπνάω στις 6π.μ. με την καμπάνα του Αγίου σπυρίδωνα που κάπως έτσι γλυκά χτυπά.

P. Kapodistrias είπε...

@ ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ ΣΥΝΟΔΟΙΠΟΡΟΙ, Διονύσιε Ποταμίτη, Κωνσταντίνε, Βαγγέλη, Ηλιογράφε, Αναΐς,Κική, Θλιμμένε Μπούφε (άκου όνομα!!!), Ντανιέλ, Όλγα, Μπάμπη Πυλαρινέ και Άνιμους,

Είναι αλήθεια, ότι το Καμπαναρίο του Αγίου Διονυσίου δεν είναι απλώς το σήμα κατατεθέν του Zante, αλλά και το σημείο ευλαβικής και αφοπλιστικής κατάθεσης των φορτίων της καθημερινότητας και των σκέψεων όλων των Ζακυνθινών, είτε το παραδεχόμαστε, είτε όχι.

Γι' αυτό λοιπόν και χαίρομαι πολύ, που Σας άρεσε τούτο το μικρό αφιέρωμα, το οποίο, παρακαλώ να εκληφθεί και ως ταπεινή δέηση δική μου προς τόν Άγιο της Συγνώμης και της Καταλλαγής, Διονύσιο τον Θαυματουργό!!!

Εύχομαι να έχετε πάντα ψυχοσωματική δύναμη και Αναστάσεις!

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails