Παντού, σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της οικουμένης, οι Ορθόδοξοι αυτές τις μέρες εκφράζουν (ή πρέπει να εκφράζουν) την αγάπη τους προς Αναστημένο Χριστό και προς τον Διπλανό τους. Η λειτουργική αναπαράσταση των Παθών και της Ανάστασης χειραγωγεί άριστα προς αυτό τον σκοπό.
Έτσι συνέβη προχθές και στην Ενορία του Αγίου Παντελεήμονος στο Harrow του βορειοδυτικού Λονδίνου, απ' όπου το παραπάνω οπτικοακουστικό υλικό (βίντεο από την αναστάσιμη Λειτουργία και φωτογραφίες από τον Εσπερινό της Αγάπης), το οποίο μόλις έφθασε στον "Ίσκιο" μας. Εκεί εφημερεύει ο π. Αναστάσιος Σαλαπάτας (συχνός σχολιαστής των δημοσιεύσεών μας) και blogger ο ίδιος. Κατά τις πληροφορίες που φθάνουν από την Ιγγλετέρα, όλα εκεί στο Harrow τελέσθηκαν κατά τάξιν, οι δε ευσεβείς ενορίτες του Αγίου Παντελεήμονος απέξειξαν για πολλοστή φορά τη συσπείρωσή τους στα θέσμια της μητροπολιτικής πίστης και πατρίδας!
Δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε, να έχουν μόνιμη τη βεβαιότητα της Ανάστασης στη ζωή και τα έργα τους!
Έτσι συνέβη προχθές και στην Ενορία του Αγίου Παντελεήμονος στο Harrow του βορειοδυτικού Λονδίνου, απ' όπου το παραπάνω οπτικοακουστικό υλικό (βίντεο από την αναστάσιμη Λειτουργία και φωτογραφίες από τον Εσπερινό της Αγάπης), το οποίο μόλις έφθασε στον "Ίσκιο" μας. Εκεί εφημερεύει ο π. Αναστάσιος Σαλαπάτας (συχνός σχολιαστής των δημοσιεύσεών μας) και blogger ο ίδιος. Κατά τις πληροφορίες που φθάνουν από την Ιγγλετέρα, όλα εκεί στο Harrow τελέσθηκαν κατά τάξιν, οι δε ευσεβείς ενορίτες του Αγίου Παντελεήμονος απέξειξαν για πολλοστή φορά τη συσπείρωσή τους στα θέσμια της μητροπολιτικής πίστης και πατρίδας!
Δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε, να έχουν μόνιμη τη βεβαιότητα της Ανάστασης στη ζωή και τα έργα τους!
4 σχόλια:
Μοιάζει σαν ν απλώνει τα Χέρια ο Αναστημένος Χριστός,και να μας ενώνει όλους σε Μία αγκαλιά, τη Δική Του, όπου κι άν είμαστε!
Μ αρέσει που είναι τόσα μικρά παπαδάκια εκεί μέσα στο ιερό. Αυτά τα παιδιά, πιστεύω οτι ποτέ δεν θ απομακρυνθούν πολύ απο εκεί..στη ζωή τους.
@ Αριάδνη,
Ο Αναστημένος αγκαλιάζει τους πάντες προς την όντως ζωή, που είναι ό Ίδιος. Βέβαια εμείς εφευρίσκουμε συνήθως μύρια όσα τσαλίμια ή τεχνάσματα, για να τού ξεφεύγουμε.
Εκείνος όμως επιμένει, κάποτε πικραμένος επί σταυρού, αλλά υπομένει μας..., ευελπιστώντας στη χαρά της Λαμπρής Κυριακής!
Μακάρι να μή σταματήσει ΠΟΤΕ να με ...καταδιώκει το Έλεος, και να με ξετρυπώνει όπου κι αν κρύβομαι, διότι επι της ουσίας ΤΟ ΘΕΛΩ!
@ Αριάδνη,
Μήπως όμως εντέλει ο εγκλωβισμός γίνει ερμητικότερος; Μήπως δηλαδή με την αίσθηση ότι ένα Έλεος θα μάς καταδιώκει πάντα, εμείς είμαστε ριγμένοι (και βολεμένοι τρόπον τινά) σε τόπο και τρόπο αυτοεξορίας, ελπίζοντας στον από μηχανής (και ελέους) Θεό;
Διότι θα μπορούσε κι Εκείνο να ξαναπεί: "μετά πρώτην και δευτέραν νουθεσίαν, παραιτού..."
Δημοσίευση σχολίου