Κατά την διάρκεια της εβδομάδας που μάς πέρασε είχαμε την πολύ μεγάλη χάρη και χαρά να φιλοξενούμε στο νησί μας μια φωτισμένη και αγαπητή μορφή της σύγχρονης Θεολογίας και της Ιατρικής, τον π. Βασίλειο Θερμό, ο οποίος τυγχάνει συν τοις άλλοις και καλός σύγχρονος ποιητής.
Κατά την διάρκεια της παραμονής του στη Ζάκυνθο, δόθηκε η ευλογημένη ευκαιρία να τον ζήσουμε από κοντά, αυτόν και την εξαίρετη σύζυγό του την Αστερούλα, ν' ανταλλάξουμε γόνιμες σκέψεις επί καίριων ζητημάτων της σύγχρονης πολυτραυματισμένης εκκλησιαστικής και κοινωνικής πραγματικότητας, αλλά και να μιλήσουμε για την Ποίηση, ευρισκόμενοι πάντα στον ευσκιόφυλλο ήσκιο κορυφαίων Ποιητών μας (Σολωμού - Κάλβου - Φώσκολου), στο μέγεθος των οποίων υποκλίνεται σύνολος ο ελληνικός πνευματικός κόσμος, αλλά και η παγκόσμια διανόηση.
Παραμένουμε γοητευμένοι από την παρουσία τού π. Βασιλείου και τον αποχαιρετούμε καταφεύγοντας σε ορισμένους από τους στίχους του, δανεισμένους από τα δύο του ποιητικά βιβλία:
Υπηρεσία νεωκόρου
Τώρα που τελείωσε η ακολουθία
και όλα ησύχασαν,
βγάλε τα επίσημα, Κύριε,
και ζώσου την ποδιά
να καθαρίσεις
τα σταλάματα των λογισμών.
Εύλογο
Πώς να μην πεθάνεις νέος, Κύριε;
Αφού τις νύχτες, κατάκοπος
μετά τις πορείες ξαγρυπνούσες
να κεντήσεις τις ιερατικές μας στολές;
Εθνική εορτή
Σημαίες, πρόεδροι, επίσημοι,
κατά την καθιερωμένην τάξιν
έχουν λάβει την θέση στον ναό.
Και ο Ιησούς παράμερα
συνωθείται με κάτι άσημους
που θα Τον κοινωνήσουν.
Το καμπαναριό των Φηρών
Ανάμεσα σε ταράτσες και σκαλιά
στην άκρη του γκρεμού
με τραπεζάκια γύρω
κατάντικρυ από το ηφαίστειο
με υπόκρουση από Ένιο Μορικόνε
μετράει τα ηλιοβασιλέματα
και περιμένει τα έσχατα.
(Από το βιβλίο «Φωνήεντες στεναγμοί», 1996)
Εξωτερικαί ειδήσεις
Ανακοινωθέν της Εταιρείας Περιορισμένης
(Υπαρξιακής) Ευθύνης:
Τέρμα η ονειροπόληση
Στο εξής ονειροπώληση.
Συζήτηση
Τα λόγια που πηγαινοέρχονται,
κλητήρες της πείνας,
δραπέτες της πλησμονής.
Λέξεις – αγγεία για ό,τι πιο πολύτιμο,
για λάδι από τη σύνθλιψη ονειροκάρπου,
για νερό που πρέπει να γίνει κρασί.
Ρεαλισμός
Πρέπει να ρίξεις πολλά όνειρα
στο πηγάδι της ζωής
για ν’ ανέβει το νερό της αλήθειας.
Μυστήριο
Ψυχές σαν βυθός
με σπάταλο χρώμα
που κανείς δεν θ’ αντικρίσει ποτέ.
(Από το βιβλίο «Ονειροδρόμιο», 2003)
4 σχόλια:
τελικά όπου ποίηση εκεί και η ασφαλής οδός για την αναστάσιμη έξοδο...και φυσικά ανάπαυση και ακροβασία αιώνια παίδων - παιδιών του μέγα ποιητή....εδώ ο φαρισαισμός δεν ευδοκιμεί και η ιδεολογία είναι μακριά απο τις αισθήσεις....
δεν ήξερα ότι γράφει και ποίηση τώρα χαίρομαι περισσότερο για την διαίσθηση....
Ευχαριστώ πολύ για τον κόπο σας να "ανεβάσετε" τα ποίηματα. Τα βρίσκω εκπληκτικά αξιόλογα. Κάτι τέτοια αποδεικνύουν πόσο ενιαίος είναι ο άνθρωπος, δε χωρίζεται η ζωή σε "καλλιτεχνική", "θρησκευτική", κλπ..
Να 'στε καλά..
Iδού δη τι καλόν ή τι τερπνόν αλλ' η το κατοικείν αδελφούς επί το αυτό.
Στο σπίτι της Εκκλησίας, στο σπίτι της ποίησης, στο σπίτι της ανυπόκριτης αγάπης!
Μακάρι να είχαμε πολλές τέτοιες ιερατικές και ποιητικές δυάδες!
Ειναι ωραίο να είσαι με φίλους. Πόσο μάλλον αξιόλογους...
Δημοσίευση σχολίου