Στον Λίβανο βρέθηκα πριν δέκα ολόκληρα χρόνια, μαζί με μια ομάδα φίλων και συνεργατών. Ήταν οι πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου του 1999 και παντού είχες την αίσθηση, ότι αυτός ο πανέμορφος τόπος εποφθαλμιάται από τους κύκλωθεν γείτονες, μια και κείται πράγματι στο σταυροδρόμι των Πολιτισμών και των συμφερόντων των Δυνα(σ)τών του άκοσμου κόσμου μας.
Διαμέναμε στην πόλη Βύβλος (Byblos, η αρχαία πόλη των Φοινίκων), όχι μακριά από την πρωτεύουσα Βηρυτό (Beirut) και μάλιστα στο Ξενοδοχείο Byblos Sur Mer, στο λιμάνι της πόλης, πάνω σχεδόν στο κύμα. Μια και πηγαίναμε όμως εκεί για ύπνο μονάχα, δεν είχα την ευκαιρία να έχω φωτογραφίες με πλάνα ημέρας από την πόλη. Περιορίζομαι σήμερα με νυκτερινές λήψεις στην περιοχή του λιμανιού. Όστις διαθέτει ασκημένα αισθητήρια, ίσως να ξεδιακρίνει την Ιστορία διαβαίνουσα μες από το σκοτάδι, λιγάκι μελαγχολική και ανήσυχη πολύ...
Επειδή όμως, καλόν είναι να δούμε από κοινού την πόλη και στο φως της μέρας, δανείζομαι ένα βιντεάκι από το Youtube, ενώ, αμέσως μετά, αντλώ πληροφορίες από την Βικιπαίδεια:
Σύμφωνα με τον μύθο, η αρχαία αιγυπτιακή θεότητα, Ίσιδα πήγε στην Βύβλο για να βρει τα μέλη του νεκρού συζύγου της Όσιρι. Τα νερά ξέβρασαν το κιβώτιο με τα μέλη του Όσιρι στις ακτές τής Φοινίκης όπου και χώθηκε στη ρίζα ενός δένδρου. Το δένδρο αναπτύχθηκε ταχύτατα και έκρυψε το κιβώτιο στον κορμό του. Όταν όμως το έκοψαν για την υποστύλωση της στέγης του βασιλικού ανακτόρου, το δένδρο άρχισε να διαχέει εξαιρετική ευωδία.
Ακούγοντας η Ίσιδα το γεγονός ταξίδεψε στη Βύβλο. Εκεί μεταμορφωμένη σε βρεφοκόμο, η βασίλισσα της εμπιστεύθηκε την ανατροφή του νεογέννητου γιου της. Η Ίσιδα δέχτηκε και θα έκανε το παιδί αθάνατο, αν η μητέρα του δεν ταραζόταν, όταν είδε τη θεά κάποιο βράδυ να λούζει το παιδί στις καθαρτήριες φλόγες. Για να την καθησυχάσει, η Ίσιδα τής αποκάλυψε ποια ήταν και τον λόγο που την έφερε στη Φοινίκη. Ο βασιλέας τής παρέδωσε τον πολύτιμο στύλο και η θεά απέσπασε το φέρετρο του συζύγου της, το κατάβρεξε με τα δάκρυά της και το μετέφερε στην Αίγυπτο. Εκεί το έκρυψε στα έλη της Βουτούς, μακριά από το μίσος του Σετ.
Ακούγοντας η Ίσιδα το γεγονός ταξίδεψε στη Βύβλο. Εκεί μεταμορφωμένη σε βρεφοκόμο, η βασίλισσα της εμπιστεύθηκε την ανατροφή του νεογέννητου γιου της. Η Ίσιδα δέχτηκε και θα έκανε το παιδί αθάνατο, αν η μητέρα του δεν ταραζόταν, όταν είδε τη θεά κάποιο βράδυ να λούζει το παιδί στις καθαρτήριες φλόγες. Για να την καθησυχάσει, η Ίσιδα τής αποκάλυψε ποια ήταν και τον λόγο που την έφερε στη Φοινίκη. Ο βασιλέας τής παρέδωσε τον πολύτιμο στύλο και η θεά απέσπασε το φέρετρο του συζύγου της, το κατάβρεξε με τα δάκρυά της και το μετέφερε στην Αίγυπτο. Εκεί το έκρυψε στα έλη της Βουτούς, μακριά από το μίσος του Σετ.
4 σχόλια:
Η ιστορία της 'Ισιδος που λούζει το ξένο βρέφος στις καθαρτήριες φλόγες της φωτιάς για να το κάνει αθάνατο είναι αυτούσια η περιπέτεια της Δήμητρος από τον Ομηρικό 'Υμνο εις Δήμητραν όπου βέβαια κοινωνείται η αναζήτηση της Περσεφόνης στην περιοχή της Ελευσίνας... Πολύ ενδιαφέρον βρίσκω, λοιπόν.
Θα πρέπει να είναι φοβερή εμπειρία αυτό το ταξίδι..καλησπέρα!
Όμορφος τόπος, παραμυθένιος!
Θέλω πολύ να τον επισκεφτώ!
τώρα που είμαι στο Λίβανο αναρωτιέμαι αν ήρθα πιο κοντά στην βύβλο ή όχι. πάντως δεν την έχω επισκεφτεί ακόμα για φέτος.
Δημοσίευση σχολίου