Στη σημερινή δημοσίευσή μας, η Ζακυνθινή ποιήτρια Λούλα Βάλβη-Μυλωνά διαβάζει διάφορα ποιήματά της στον φακό του Ίσκιου μας, στο πλαίσιο του Οπτικοακουστικού Αρχείου των Ζακυνθίων Λογοτεχνών, που -συν τω χρόνω- ευελπιστούμε να καταρτίσουμε. Η μαγνητοσκόπηση έγινε στο ταπεινό (πλην όμως πλούσιο σε έλλογο λόγο και καθαρά αισθήματα) σπιτάκι της, στην οδό Βερυκίου - περιοχή της Αγίας Τριάδας πόλης Ζακύνθου, το απόγευμα της 10ης Ιανουαρίου 2011.
Έχουμε πολλές φορές σταθεί με θαυμαστική υπόκλιση μπροστά στην προσωπικότητα και τα στιχηρά της Λούλας Βάλβη-Μυλωνά. Η δωρικότητα του στίχου της, διακρίνεται συνάμα για τα εμφανέστατα δάκρυα που αφήνει να ρεύσουν, για μια σαφέστατη πίκρα κι έναν πονετικό πόθο, που ταλανίζει την ύπαρξη πάλι και πάλι...
Δεν πρόκειται να κάμουμε σήμερα φιλολογική προσέγγιση στο έργο της σεμνής Ποιήτριάς μας. Το έχουμε πράξει παλαιότερα, εδώ. Απλώς, αφήνουμε παρακάτω να εξαπλωθεί ο λόγος της, μες από τα βιντεάκια που ετοιμάσαμε! Και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω! Όσοι πιστοί!
1 σχόλιο:
το φτερουγισμα του αγγελου,ενας δροσερος μυροβολος ζεφυρος σκορπισε σαν ροδοπεταλα την καθε σταγονα απο το αιμα της διπλα απο τον κηπο του φονια και στην λιμνη με τους δαιμονιους κυκνους του καθως εφeυγε υμνολογοντας την Τατιανη, το αμαραντο ανθος, για το αιωνιο τα3ιδι της στον τοπο Του Σωτηρα
Δημοσίευση σχολίου