Για τον Καρυωτάκη του Θεοδωράκη

Μικρό σχόλιο του π. Παναγιώτη Καποδίστρια

Από τις αρχές του φετινού Φεβρουαρίου και κάθε βδομάδα η καλή εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ στο κυριακάτικο φύλλο της  προσφέρει -ως γνωστόν- στους αναγνώστες της μιαν εξαίρετη σειρά με 26 έργα του σπουδαίου συνθέτη μας Μίκη Θεοδωράκη, τα οποία καλύπτουν την περίοδο από 1958 έως 1984, μέσα από τις αυθεντικές ηχογραφήσεις τους, αλλά με νεότερη ηχητική επεξεργασία, με κείμενα και αξιοπρόσεκτο φωτογραφικό υλικό.

Γι' αυτή την εβδομάδα αποκτήσαμε σήμερα τον "Καρυωτάκη"! Ποιήματα του δημιουργού της υπαρξιακής ανεστιότητας μελωδήθηκαν το 1983-84 από τον Μίκη και αποδόθηκαν με επιτυχία από τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Η ενορχήστρωση είναι του Κώστα Γανωσέλη και προσωπικά ομολογώ ότι με καθήλωσε, μια και δεν τον είχα ακούσει ποτέ τον δίσκο αυτόν ολόκληρο. Μόνον ορισμένα από αυτά, τα πολυακουσμένα. Συνήθως όμως, σ' εκείνα της δεύτερης ακρόασης, της οπισθοφυλακής ας πούμε, διαπιστώνεις απρόβλεπτες αξίες, παραθεωρημένες εντελώς!...

Ακούω και ξανακούω την εναποτυπωμένη ευαισθησία του δίσκου κι αισθάνομαι ικανοποίηση ότι ο μέγας Μίκης μας, υιοθετώντας την διαρκώς εκρηκτική φωνή του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, κατόρθωσε να ψαύσει και να αναδείξει την κεκρυμμένη επαναστατικότητα του καρυωτακικού λόγου και, συνάμα, να τού δώσει φτερά αναπνοής και διεξόδους λύτρωσης. 


Στο βίντεο, που υπάρχει στο YouTube, ακούγεται ο Συνθέτης να μιλά, σε παλαιή συνέντευξή του, για τη συνεργασία του με τον Παπακωνσταντίνου στην ανακάλυψη του Καρυωτάκη: