Μεσημέρι 28ης Ιουνίου 2012 διαβαίνουμε από τον πάλαι ποτέ σιδηροδρομικό σταθμό ΝΕΜΕΑ ΔΕΡΒΕΝΑΚΙΑ. Όλα πια χορταριασμένα και αμίλητα, κάτω από τον αδυσώπητο καύσωνα του Ιουνίου ετούτου... Μια παράδοξη αταραξία...
Έχω την κρυφή πεποίθηση ότι τα τραίνα μας, μαζί με ό,τι αυτά σήμαιναν, άρχισαν -συν τοις άλλοις- να μαραίνονται και να εκπίπτουν, όταν έχασαν το άλφα γιώτα τους και, στη νεότερη γραμματική μας, γράφονται με έψιλον. Σκέψου το: Λες ή γράφεις "τραίνο" και σού ανοίγονται βουές ακατάσχετες, πλημμυρίδα νοσταλγιών, θωπείες αναμονών. Λες ή γράφεις "τρένο" και όλα εξαίφνης χορταριάζουν...
Φωτογραφίες - επεξεργασία, σχόλιο: π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Φωτογραφίες - επεξεργασία, σχόλιο: π. Παναγιώτης Καποδίστριας
3 σχόλια:
Πάτερ Παναγιώτη, χαίρομαι που το έθιξες εσύ το θέμα της ορθής γραφής πολλών λέξεων, όπως τουλάχιστον τις διδακτήκαμε γενιές ολόκληρες! Πίστευα πως ήμουν "ορθογράφος"! Όμως, μεταξύ Μ.Τριανταφυλόπουλου και και Μπαρμπινιώτη, ομολογώ ότι έχω χάσει το μπούσουλα!
Όσο για την ερημιά στη κάψα του καλοκαιριού, θλιβερό φαινόμενο που δεν παρατηρείται μόνο στο σταθμό Νεμαίας!
δ.μ.τ.
Διόρθωση: ΝΕΜΕΑ οχι ΝΕΜΑΙΑ όπως εκ παραδρομής γράφτηκε πριν!
δ.μ.τ.
Τα τραίνα που φύγαν...
Κάποιοι θα πουν ότι ξύνουμε πληγές, αλλά εκείνη η μία συλλαβή πράγματι κάνει τη διαφορά. Μια ακόμη μικρή θλίψη, ένα σύμπτωμα της γενικώτερης αρρώστιας. Ευχαριστούμε, π. Π.
Δημοσίευση σχολίου