© ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση και αναπαραγωγή οποιωνδήποτε στοιχείων ή σημείων του e-περιοδικού μας, χωρίς γραπτή άδεια του υπεύθυνου π. Παναγιώτη Καποδίστρια (pakapodistrias@gmail.com), καθώς αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία, προστατευόμενη από τον νόμο 2121/1993 και την Διεθνή Σύμβαση της Βέρνης, κυρωμένη από τον νόμο 100/1975.

ΘΕΜΑΤΙΚΑ ΕΝΘΕΤΑ. Ό,τι νεότερο εδώ!

Παρασκευή 5 Οκτωβρίου 2012

Ένα διήμερο στο Parys [3. Στα καταστήματα των Αντικών]

Ταξιδεύει, φωτογραφίζει και γράφει ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας




















Η πόλη Parys, εκτός των ποικίλων φυσικών προσόντων που διαθέτει, αποτελεί τον παράδεισο των Αντικών και το καταφύγιο των Συλλεκτών! Στον κύριο δρόμο (ας την πούμε: λεωφόρο) της πόλης, αλλά και στους παράδρομους, ανθούν τα καταστήματα, όπου πωλούνται πάσης φύσεως παλαιά αντικείμενα. Απλοί εκδρομείς, κατά τα σαββατοκύριακα, από τις κοντινές μεγαλουπόλεις (π.χ. Γιοχάνεσμπουγκ και Πρετόρια) ή φανατικοί συλλέκτες, σε κάθε ευκαιρία εκδράμουν εδώ, ώστε να χωθούν στις επίσημες ή ημιεπίσημες γκαλερί / αντικερί, για να επιδοθούν στην ανίχνευση ενδιαφερόντων πραγμάτων, τα οποία -παρά την εν γένει φθήνια της χώρας- πωλούνται σε τιμές τσουχτερές. Ό,τι μπορεί να φαντασθεί κανείς, το βρίσκει εδώ! Από έπιπλα παντός τύπου έως όλων των ειδών τα κηροπήγια, από μετάλλια έως πιατάκια καλλιτεχνημένα, από δίσκους γραμμοφώνου και cds έως μαγειρικά σκεύη κλπ. κλπ. κλπ. Ώρες να βρεις και να χωθείς στα πολυδαίδαλα αυτά καταστήματα.

Στην παρούσα ανάρτηση επισκεπτόμαστε ένα από αυτά [δείτε 1η και 2η φωτογραφίες]. Κατ’ αρχήν διαπιστώνουμε ότι η τζάμινη πόρτα είναι θεόκλειστη και σιδερόφρακτη. Κοιτάμε από το τζάμι και διαπιστώνουμε ότι ο Αντικέρ βρίσκεται πίσω από ένα υποτυπώδες γραφείο. Τού νεύουμε να μάς ανοίξει. Για λόγους ασφαλείας, μας εξηγεί, έχει πάντα κλειστά και, μόλις «κόψει» τον πελάτη ως άφοβο, τού ανοίγει με κομπιούτερ. Πρόκειται για έναν χαρακτηριστικό απόγονο των Μπόερς. Με βγαλμένα -εξαιτίας πρησμένων ποδιών- τα πλαστικά πασούμια του, μέσα σε μιαν επίσημη μοναχικότητα, τρώει το κατιτίς του. Όλα τριγύρω μας, από την οσμή του χώρου έως τα ρούχα και τις κινήσεις του Αντικέρ, είναι παρακμιακά... Τίποτε δεν μας έκανε γι’ αγορά, αν και κάποια είχαν ενδιαφέρον. Ο Αντικέρ, με μιαν επίπλαστη ευγένεια κι ένα παγωμένο μετα-ολλανδικό χαμόγελο, μάς χαιρετά και, καθώς βγαίνουμε, ξανασφραγίζει πίσω μας την εξώθυρα. 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Οι πιο αναγνώστες μας Αναγνώστες

Related Posts with Thumbnails