π. Παναγιώτης Καποδίστριας
Ο ΤΟΠΟΣ ΚΑΤΑΠΙΝΕΙ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ
στον Διονύση Σέρρα για τα Μονόφυλλα
συγκομιδής
Μα πόσοι
πια εγκάτοικοι σ’ αυτό τ’ αλώνι
πόσοι
ξαστοχισμένοι πια στα λαζαρέτα των προσφύγων -
Όλοι κλητοί
στην Αγορά και μη παρουσιασθέντες
εκ φύσεως
αμέτοχοι σε γαληνότατες απομιμήσεις
καθώς
φοβούνται ανέκαθεν τους προσωπιδοφόρους
και τ’ άλλα συναφή
τώρα
μέρη του
λόγου άκλιτα λογίζονται απ’ τους πολλούς
ή
σαν αστείο
έκθεμα νύχτας Επιταφίου στο Μουσείο.
Ο τόπος
καταπίνει τις ψυχές
και τι
αφήνει;
Εκεί όπου
τελούνταν μάγια της αυγής – ναυάγια
στ’ ανώγια
τα περίβλεπτα – λαμόγια
αντί για
λόγο ηδύφωτο – λόγια οργής
Παρηγορήσου
Ποιητή
αυτοπαρηγορήσου
η λύπη σου
πολύφυλη κατοχυρώνεται στο Αεί
η αλήθεια
σου ανάκουστη
-αν και στο
περιθώριο του χαρτιού-
παρηγορεί
αναστάσιμα τους θιασώτες της Φωτιάς σου
ενώ εσύ
αποτεφρώνεσαι.
[Μπανάτο Ζακύνθου, 9.2.2013]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου