Γιατί δεν πήγα στις εν Ζακύνθω γιορτές των Εβραίων

Γράφει θυμωμένος ο π. Παναγιώτης Καποδίστριας 

Πριν λίγες μόλις ημέρες μνημονεύτηκε στη Ζάκυνθο -δόξη και τιμή, για πολλοστή φορά- το θαυμαστό και υποδειγματικό παγκοσμίως ιστορικό γεγονός της σωτηρίας όλων ανεξαιρέτως των Εβραίων της Ζακύνθου από τη λαίλαπα του Ναζισμού το 1943, με την αλτρουιστική συμβολή του Μητροπολίτη Ζακύνθου Χρυσοστόμου Α΄ (Δημητρίου) και του Δημάρχου Ζακυνθίων Λουκά Καρρέρ. Τότε -ως γνωστόν- οι δύο αυτοί προύχοντες του τόπου μας, αντί να παραδώσουν έγγραφο με τα ονόματα των Εβραίων του νησιού (για να γίνουν στη συνέχεια... σαπούνι στα στρατόπεδα του θανάτου), παρέδωσαν στον Γερμανό κατακτητή τα δικά τους και μόνον ονόματα!!! 

Έλαβα από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο πρόσκληση συμμετοχής μου στις ανωτέρω εορτές μνήμης, ιδιαίτερα σε αυτές που έγιναν την περασμένη Κυριακή (13.7.2014) στο Εβραϊκό Νεκροταφείο Ζακύνθου. Μετά λόγου γνώσεως ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΙΧΑ, διαμαρτυρόμενος έτσι σιωπηρά για την ολοένα και πιο απάνθρωπη συμπεριφορά του Ισραήλ. 

Πώς θα μπορούσα να παρευρίσκομαι, όταν το σημερινό Ισραηλινό Κράτος φέρεται τόσο βάναυσα έως κτηνωδίας στους δύσμοιρους Παλαιστινίους;;; 

Πώς μπορούν και ξεχνούν -παθόντες και μη μαθόντες- τη γενοκτονία κατά την διάρκεια του Ολοκαυτώματος, πράττοντας μάλιστα ολοένα τα ίδια και χειρότερα σ' έναν ανέστιο και αποδεκατισμένο λαό;;; 

Πώς μπορεί (και ποιος διαρκώς το επιτρέπει) να αποδεικνύονται τα τελευταία χρόνια οι Ισραηλινοί ναζιστικότεροι των Ναζιστών;;; 

Ποιος έχει το δικαίωμα να νομίζεται ως σημαντικότερος από μια και μόνη σταγόνα αδικοχυμένου αίματος αθώου, οπουδήποτε στη γη;;;

Δεν πήγα, λοιπόν, στις γιορτές τιμής και μνήμης των Ζακυνθίων Εβραίων, ως μικρή / ιδιωτική αντίδραση στο συλλογικό έγκλημα που διαπράττεται εκεί κάτω στην... Αγ(ρ)ία Γη, παρότι ως άτομα τους τιμώ, αισθάνομαι μάλιστα περήφανος που ως νησί τούς σώσαμε πάλαι ποτέ από τα κρεματόρια. 

Εκείνοι τι έχουν να πουν;;;