Γραφή της ποιήτριας Γιώτας Αργυροπούλου για τα «Ανακαλυπτήρια» του π. Π. Καποδίστρια

Καλαμάτα 26/12/14

Πατέρα Παναγιώτη Καποδίστρια,

[……] δεν υπήρξε σελίδα του βιβλίου σας που να μην μου άρεσε και να μην σημείωσα με το μολύβι μου κάτι, είτε ποιήματα ολόκληρα, είτε στίχους. Από το πιο μικρό «ενώ ψωνίζουμε λευκά στο φανελάδικο…» έως τις μεγάλες συνθέσεις που εμπεριέχονται στο βιβλίο, «Μικρές ελευθερίες» π.χ., τα ποιήματά σας έλκουν τον αναγνώστη τους. Οι νιόκοπες λέξεις σας ξαφνιάζουν τη ναρκωμένη όραση και ξυπνούν αυτό το κάτι που χρειάζεται η ποίηση. Από τα ωραία ομόηχα «αφόρητος ο έρως ο αφόρετος, «τ’ αλωνάκι αλώθη | κι εμείς δίχως άλλοθι», «η πολλή από-γνωση τη γνώση φέρει (ποιος υποφέρει;)», «αλλάζω αλλά δε ζω», «η αφή ταφή και η μέρα φοβέρα» και άλλα πολλά γεμάτα μουσικότητα έως τις πρωτότυπες λέξεις σας – καναρινίζω, θαλασσεύοντας, απογευματίζοντας, χαμηλόνια, αρμυρίζομαι, ανατολίζομαι, πατμιάζοντας (!), κυριακίζω κ.ά., ο μαγικός κόσμος της γλώσσας μας εν θριάμβω.

Εγκόσμιος αλλά και μεταφυσικός ως «περιληπτική προσωπικότης» (τι ωραίο αυτό το δίστιχο!) που είστε, καθότι ποιητής, συνθέσατε τόσο ωραία ποιήματα που χωρούν σε λίγες γραμμές τον κόσμο όλο. Η Βρεφοκρατούσα, ας πούμε, ή τα Πρωτόκλητα πουλιά, τα Κοιμητήρια Ίμβρου, τα Κόκκινα λιθάρια, οι στάσεις στον κόσμο. Στην Ελλάδα και τη διασπορά, απέσταξαν λόγο και στοχασμό που με συγκίνησαν βαθύτατα. Εύχομαι να είναι αυτή η αληθώς ωραία έκδοση καλοτάξιδη στα μάτια και τις καρδιές. Να είστε καλά να έχετε καλή χρονιά με υγεία στην οικογένειά σας και το ποίμνιό σας, μαθητικό και ενήλικο.

Σας ευχαριστώ για τη φιλία σας.

Εγκαρδίως

Γιώτα Α.