Μια επιπλέον συλλεκτική έκδοση ποιημάτων του Σαράντη Αντίοχου

Γράφει και παρουσιάζει ο π. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ 

Ο αγαπημένος ζακύνθιος φίλος ποιητής ΣΑΡΑΝΤΗΣ ΑΝΤΙΟΧΟΣ, διαβιώντας μόνιμα στη Μαδρίτη και "ψυχής πείρατα ιών" (κατά τον Ηράκλειτο), με πλούτισε με μιαν επιπλέον καλότυχη και πολύχυμη ποιητική δόση του. Έλαβα αυτές τις ημέρες το τετράδιο στ΄ της σειράς ποιημάτων, με τον διαζευκτικό και μονογράμματο τίτλο "ή", που έχει καθιερώσει από τις ισπανικές εκδόσεις Segundo Santos EDITOR, μάλιστα δε με δέκα ευπρόσωπα και υπαινικτικά σχέδια του ίδιου του Segundo Santos.

 

Όπως πληροφορούμαστε μες από το ίδιο του βιβλίο, στον κολοφώνα του, η ανά χείρας "βιβλιοφιλική και οικολογική έκδοση, εκτός εμπορίου, προορίζεται από τον συγγραφέα και τον εκδότη για φίλους, συνεργάτες και πολιτιστικούς φορείς. Τυπώθηκαν, σε πρώτη έκδοση, 50 αριθμημένα αντίτυπα, σε χειροποίητο χαρτί από λινάρι και βαμβάκι, χωρίς τοξικές ουσίες. [...] Η έκδοση ολοκληρώθηκε στην Cuenca της Ισπανίας στις 15/11/2022". Ευχαριστώ θερμά τον Σαράντη, ότι με συμπεριέλαβε στους αποδέκτες!

Καθώς διαβάζω και ξαναδιαβάζω τα ολιγόστιχα ποιήματα του βιβλίου, αισθάνομαι ότι ο Αντίοχος πλέον ομιλεί από το ύψος της καθέδρας της Πείρας και της Πυράς, που έχει μεταλάβει από την ίδια τη Ζωή και τις πολυώδυνες παλινωδίες της. Ο Ελύτης είχε πει, σε ανάλογη περίπτωση, "η πείρα μού ξέμαθε τον κόσμο"... Έτσι γίνεται! Είναι τόση και τέτοια η πείρα και ο συνωστισμός εντός της, ούτως ώστε ο λόγος του Σαράντη Αντίοχου απέκτησε συν τω χρόνω παροιμιακό / γνωμικό χαρακτήρα, ωσάν να διαβάζουμε πλέον μια συλλογή ρήσεων από τη σοφία του λαού. 

Ερανίζομαι -σχεδόν τυχαία- μερικές τέτοιες ρήσεις Αντίοχου από την ανά χείρας έκδοση:

Έξω και μέσα από την πρόσοψη 

το καμαρίνι των βασάνων 

της νιότης.

Το πριν να μην διακρίνεται 

από το μετά.

***

Με τον ερχομό της άνοιξης και το λιώσιμο του χιονιού η γη στη γειτονιά μας βγάζει έξω τους νεκρούς της.

Εμπειρία που δεν αρχίζει 

είναι εμπειρία που δεν τελειώνει ποτέ.

***

Γυρίζει η πόρτα 

κι ο κόσμος μπαινοβγαίνει 

ντοπαρισμένος.

Οι ταγοί στην ουρά.

***

Μακρυά ωραία διάφανα τα νέφη 

της ποίησης...

Η μνήμη του ποιήματος δεν είναι 

η μνήμη του ποιητή.

***

Οι λέξεις ψεύδονται. Η σιωπή ποτέ.

Για τούτο και είναι η απόλυτη μεταφορά 

της αλήθειας.